beleidsonderzoek
projectmanagement
juridische
kwaliteitszorg Procesbegeleiding
De intrede van ‘onthaasten’ als nieuw begrip in onze taal is opmerkelijk. Het zijn immers veeleer de aan snelheid appellerende neologismen, die zich een weg banen in ons spraakgebruik. Turbotaal zogezegd. Vaak ontsprongen aan een al even snel reclamespotje. De oproep tot onthaasten werd daarentegen gedaan door een minister. Weliswaar die van Natuur en Milieu en niet die van Verkeer, maar toch.Dat pleidooi destijds van minister Margreeth de Boer is op velerlei wijze becommentarieerd en belicht, waarna het als begrip snel gemeengoed werd. Het bevestigt de – heel menselijke – behoefte aan houvast, zoals dat gestalte krijgt in medemensen: familie, buren, collega’s en bestaanszekerheden: een vast inkomen, een veilige woonomgeving. Tempoversnellingen die voortvloeien uit steeds nieuwe technische vindingen blijven die behoefte echter uitdagen: van de verwondering over het aantal toeren van de centrifuge in de jaren ’50 naar de vanzelfsprekende mega- en gigabytes van de jaren ’90 is het maar een half mensenleven.
Het is goed te bedenken dat technische ‘vooruitgang’ en maatschappelijke dynamiek uiteindelijk door mensen wordt aangedreven, en dat het mensen zijn die de gevolgen moeten kunnen hanteren. Opeenstapelende veranderingen moeten we dan ook niet als normatief gaan zien. Dat gebeurt als mensen zich menen te moeten verontschuldigen als ze ‘al’ 8 jaar bij dezelfde werkgever werkzaam zijn.
Processen begeleiden verloopt dan ook niet waarden-vrij. De mening van de procesadviseur doet er toe: zijn mate van achting voor medewerkers die het zilveren dienstjubileum al achter de rug hebben, beïnvloedt zijn aanpak en oordeelsvorming.
Organisaties leven, zolang mensen er hun inzet en talenten aan willen geven.
Kengetallen en outputcijfers vormen dan ook een beperkt deel van ‘Het Verhaal’. Die kijk op organisaties - als samenspel van mensen, stempelt de aanpak die ik met Bestuur en Beleid gestalte wil geven.
