ERICA TERPSTRA NAAKT

De Olympische Spelen terug op de plaats waar het ooit begon: Marathon, Athene, Griekenland.
Een tot de verbeelding sprekend onderscheid met de spelen in de Oudheid zijn de sporters die destijds in het krijt traden: allen van het mannelijk geslacht en bovendien geheel naakt. Wellicht is dat de verklaring voor het feit dat vrouwen zelfs op de tribune niet welkom waren….
Een aansprekend verschil is de sindsdien doorgedrongen democratisering – ook al een Griekse uitvinding! Vrouwen hebben op de spelen gelijke rechten verworven en vervullen daardoor in landen waar de man/vrouw-verhouding sinds de Oudheid nog weinig is geëvolueerd, veelal een belangrijke voortrekkersrol.

Voor sportbestuurders daarentegen gelden meer traditionele verhoudingen; in de kringen van bobo´s en sporthotemetoten dringen vrouwen nog maar heel beperkt door. Ons land weet zich hieraan te onttrekken met de alomtegenwoordige Erica Terpstra. Een vrouw die op aangeven van Frits Bolkestein, in Tanzania wel 80 koeien waard moet zijn. Niet na te gaan is in hoeverre dit argument heeft meegespeeld bij haar uitverkiezing tot voorzitter van het NOC/NSF, in de tweestrijd met Ruud Vreeman, burgemeester van Zaanstad. Feit is dat Terpstra de beleving en bezieling ten tonele voert, die in de wereld van de sport voorop behoort te gaan. Wat mij betreft versloeg zij de technocraat Vreeman alleen al met recht, vanwege de zelden vertoonde zuurpruimerigheid waarmee die zijn verlies onderging. Figuurlijk gesproken onderscheidde hij zich op dat moment in niets van een sporter op de spelen in de Oudheid.

Maar Terpstra komt daar nu toch ook in de buurt. Zeker niet door een negatieve uitstraling, maar door zich te hullen in de nieuwe kleren van de keizer uit het gelijknamige sprookje. Die hadden zoals bekend heel weinig om het lijf. Dit beeld dringt zich op bij het zien van de reclamespot waarin Terpstra acteert ten behoeve van de zoveelste loterij waarin ons miljoenen worden voorgespiegeld. Sport kost veel geld en het is een goede zaak dat de financiering een brede maatschappelijke bedding kent. Een loterij is dan ook een acceptabele financieringsbron. Maar waarom moet dat met een appèl op grenzenloze hebberigheid? Waar blijft hier het olympische adagium dat meedoen even belangrijk is als winnen?
Het is bedenkelijk dat bekende Nederlanders en organisaties als Vluchtelingenwerk, de Hartstichting en de Natuurbescherming hun waardigheid verlenen aan het acceptabel maken van deelname aan dergelijk misprijzen.

Ondanks het consequent ongeopend retour zenden ontvang ook ik een onophoudelijke stroom, op naam gestelde, ongewenste loterij-post. Daarin verklaart men mij zo ongeveer voor gek aangezien ik nog steeds niet mee doe voor de Zomerkanjer. Ik mag begrijpen dat ik in mijn postcode-gebied nagenoeg de enige ben, en daarmee het risico loop dat ik tijdens de tv-uitzending waarin de nieuwe miljonairs bekend worden gemaakt, behoor “tot degenen die hun deur en gordijnen angstvallig dicht houden”. Uit schaamte wordt daar dan aan toegevoegd. Omdat zij er niet bij horen.
Ik heb wel eens zo´n prijsuitreiking op het scherm voorbij zien komen. Deerniswekkende clowns probeerden amechtig en op schaamteloze wijze winnaars als nieuwe statushouders te presenteren. Gênant om zo in de prijzen te vallen. Het zijn sterke schouders die de weelde kunnen dragen. Hoeveel mensenlevens raken ontwricht door een plotseling miljonairschap? Daar kunnen we slechts naar gissen: in dit toneelstuk vormen zij slechts rekwisieten. The show must go on.
In de sport geldt: een gezonde geest, in een gezond lichaam. Onder dat motto wens ik te blijven behoren tot de groep die nog nooit geld verloren aan de postcode-loterij!!!! Mede daardoor blijven ‘wij' in staat, de beoogde goede doelen rechtstreeks te ondersteunen.

Niets menselijks is ons vreemd. Wellicht bent u het met mij eens, maar zoekt u stiekem naar argumenten om Erica's lokroep toch te volgen? Als de beroerdste-niet reik ik die gaarne aan: www.meedoeniswinnen.nl   (de link is gewijzigd, maar verwees naar een site waarop Lucille Werner een loterij ten behoeve van sport en minder bedeelden aanprees)


25 augustus 2004