Over een onverwachte, maar succesvolle lift op latere leeftijd

7 juni   Oude tijden herleven  (4)

Onze liftheer blijkt een zakenman, gespecialiseerd in het reinigen van machines ingezet voor de productie van voedingsmiddelen. Hygiënist noemt hij zich. Dat is het aardige van liften: het levert altijd een verhaal op. Saaie lieden nemen geen lifters mee. (niet omdraaien, in de zin dat iedereen die geen lifters meeneemt saai zou zijn...)

Geïnteresseerd informeren wij naar de juridische risico's van deze positie.... ;-)

Onderweg passeren we de eerste bus met gestrande treinpassagiers. Degenen zeg maar met het beste ellebogenwerk. Voor de ingang van het station nemen we weer afscheid en de hele vertraging blijft beperkt tot drie kwartier. Maar met een ervaring rijker is de meerwaarde van deze reis hoe dan ook groter dan normaal.

5 juni   Oude tijden herleven  (3)

Een liftende man in een bruingestreept pak met stropdas, en één zo weggelopen uit de H&M-catalogus. Een specifieke aanblik voor de dorpskerk in het zonovergoten Olst. Nieuwsgierig verwonderde blikken van passanten. Een olijke Olstse raadt ons aan een jongedame voor het front te posteren. Zij en wij zien er beslist de humor van in. Wat kan een mens in Olst overkomen?

Nog voor we al te diep in liftervaringen van 25 jaar en langer terug kunnen verzeilen, stopt reeds een auto. Met een gezicht dat uitstraalt dat de verborgen camera elk moment tevoorschijn kan komen, antwoordt een dito man als wij bevestigend op onze vraag of 'ie ook naar Zwolle gaat.

30 mei   Oude tijden herleven (2)

Op een zonovergoten pleintje zwermen zoveel passagiers de trein uit, dat de locale ijscoman er een gouden dag zou kunnen beleven. (Die branche heeft commercieel belang bij H.’s on line NS-planningssite!!)
Er heerst een gemoedelijk sfeertje; de Chinese man ratelt vanachter een Ray Ban aan één stuk in een GSM. Psychologisch vormt deze meute een studieobject. Kuddegedrag ontstaat namelijk zodra een glimp van een eerste bus wordt opgevangen. Gedrag dat wordt ingegeven door primaire overlevingsdrang. In geval van het zoeken van de uitweg uit een brandend huis of zinkend schip gaat dat met moordlust gepaard; hier begeeft men zich zonder duw en trekwerk maar gedecideerd naar de bushalte. Al het autoverkeer negerend, dat dusdanig met auto’s vastloopt in al die mensen dat de bus niet eens zou kunnen vertrekken…. Het blijkt bovendien een lijnbus…
Zie de mens en lach.
H. en ik slenteren eraan voorbij, richting dorpsplein. Een gerestaureerde fabriekspijp herinnert aan de aardrijkskundige lagere schoolregel: “Olst en Wijhe, steenbakkerijen.” Ik ken de huidige burgemeester (uit mijn CDJA-bestuur begin 80’er jaren) en mik op een eventuele vriendendienst. (Wat zou in Olst een onachtzaam moment voor de burgemeester verhinderen???) Enfin, op het dorpsplein blijkt ook de uitvalsweg naar Zwolle uit te komen. ‘21 km’ vermeldt het ANWB-bord.
We besluiten te gaan liften.

29 mei  Oude tijden herleven  (1)

Vanochtend eindgesprek met compagnon Heinrich over ons rapport voor de gemeente Arnhem. H. is een moderne man: altijd en overal bereikbaar èn on line . Voordat we zelfs maar een station in het vizier hebben weet hij al te melden of onze trein vertraging heeft of niet. Net stelden we vanochtend vergenoegd vast dat niet alleen deze opdracht, maar ook ons treinreizen doorgaans naar volle tevredenheid verloopt, of H.’s informatiebronnen berichten onheilstijdingen: ongeval rond Zwolle; de trein rijdt niet verder dan Olst.
Helaas laat het traject Arnhem-Zwolle weinig speling. Ondanks onze voorkennis moeten we het onvermijdelijke ondergaan: in Olst met ijlings in te zetten bussen naar Zwolle. Voordat we uitstappen maak ik een Chinese man in gebarentaal duidelijk dat hij er uit moet. (wijzend naar de trein (“train”) de vlakke handen voor het middel naar links en rechts zwaaien; een klap met een vuist op de vlakke hand gevolgd door het hals-doorsnijden-gebaar maakte dat hij alle twijfel liet varen en schielijk zijn biezen pakte…..)

Ps het wijfje kleine Bonte Specht blijkt in gezelschap van een wederhelft; inderdaad met knalrode vlek op de kop. Tijdens de afgelopen week leidde het geheel bijvullen van de pindahanger tot een pandemonium van gaai, kraai, specht en wat dies meer zij…..

Pps Achterneef Gerrit Zoet laat weten dat kraaien tegen ruiten en in stopverf pikken om hun territoir af te bakenen. Hij suggereert een spiegel in de achtertuin, want afschieten mag niet… ze zijn beschermd.