|
||
|
de nieuwste column archief | |
OVER HUIS-AAN-HUIS-BLADEN EN LOKALE BESTUURDERS 27 april de Groninger Gezinsbode (5) Begin jaren ’90 beleefde
de stad-Groninger politiek de affaire Huize Veldman. Het betrof een particulier
initiatief van een dame die haar op de pof gekochte patriciërswoning
financierde door het als pension voor dak- en thuislozen open te stellen.
Zonder aan welke brand- of andere veiligheidsvoorziening dan ook te voldoen
en onder voorbijgaan aan alle bestaande voorzieningen. De gemeentelijke
sommering om aan de gangbare voorschriften te voldoen bracht haar ijskoud
tot de aanvraag van een subsidie. Op de weigering daarvan maande zij haar
bewoners tot publieke protesten. 25 april de Groninger Gezinsbode (4) Marx als referentiekader voor
een blad dat bestaat van commerciële advertenties. Het is vooral
vermakelijk. Men zou echter verwachten dat die adverteerders er aanleiding
in zien om zich tot de uitgever te wenden… Ik ken één
voorbeeld uit m’n kennissenkring. Diegene vroeg zich als regelmatig
Gezinsbode-adverteerder af, wat men van burgemeester Wolfsen vermoed,
namelijk of hij door zou gaan met adverteren. In zijn geval vanwege de
Sandman-columns die hij met grote regelmaat als godslasterlijk ervoer.
De uitgever liet hem sussend weten dat hij dat in de – satirische
– context van een column moest zien. 21 april de Groninger Gezinsbode (3) De uitgever heeft zijn houding
in de kern weinig veranderd: die taalt nog steeds volstrekt niet naar
de redactie. Althans, dat kan men opmaken uit wat die club publiceert.
Gelkinghe verbaasde
zich enkele maanden terug al ´es over het reine marxisme dat
de redactie als kader hanteert om de kredietcrisis te analyseren. Ook
de column onder het kopje Enter Sandman zou rechtstreeks uit de spelonken
van een obscuur kraakpand kunnen komen. De titel speelt met de naam van
scribent Herman Sandman maar is blijk van bewondering voor de band Metallica.
Dat heavy metal de redactie na aan het hart ligt blijkt uit het laatste
exemplaar van de Groninger Gezinsbode. Dat kopt op de voorpagina –
voorzien van duivelse voorstelling – groots over een film van de
band Iron Maiden… Een blad met zo'n voorkant moet men goed beschouwd
bij kleine kinderen vandaan houden..?! 20 april de Groninger Gezinsbode (2) In de Wolfsen-zaak is sprake van een controverse tussen uitgever (besloot eenzijdig de hele oplage van Ons Utrecht te vernietigen) en (hoofd-)redactie. (werd niet in de voorgenomen vernietiging gekend) De suffigheid van de relatie uitgever - redactie steeg nimmer tot grotere hoogte dan toen een jaar of tien geleden, de uitgever van de Groninger Gezinsbode eenzijdig besloot de verschijningsfrequentie van het blad terug te brengen van 3 naar 2x in de week. De nietsvermoedende redactie moest dat bericht als mededeling-aan-de-lezers, toegevoegd tijdens het drukken, in de eigen krant lezen.... Dat weten wij lezers omdat zij ons in het eerstvolgende nummer hiervan openlijk kond deden, inclusief de mate waarin deze gewaarwording met krachttermen c.q. vloeken gepaard was gegaan. De uitgever bleek daarop niet te kinderachtig om excuses af te drukken en beterschap te beloven...... 18 april de Groninger Gezinsbode De affaire Wolfsen brengt een
ongekend zelfbewustzijn aan de dag onder de lokale advertentiebladen,
ook bekend als plaatselijk sufferdje of bokkeblaadje.
Reden voor enkele logjes. |
||
|