11 april  Afsluitend bericht over deze site

Onder verwijzing naar het bericht van 20 december jl., is dit de laatste actualisering op deze site. Na 11 jaar ziet het virtuele landschap er te zeer gewijzigd uit om in deze vorm door te gaan. Voor actuele berichten over mijn werk verwijs ik naar mijn linkedin-pagina. (Ten overvloede: naamgenoten van me zijn te vinden op Twitter en Facebook, maar ik dus niet!)

Berichten kunnen via de contact-pagina doorgegeven blijven worden.

7 april  De jeugd van tegenwoordig

Onder dit kopje zou een hele litanie te vullen zijn met het gebrek aan concentratie dat ik als gastdocent onder HBO-studenten heb ervaren. Maar dat zou niet eerlijk zijn. Elke generatie is -naast opvoeding of het gebrek daaraan- ook een produkt van de tijd(geest) waarin ze opgroeit. Specifiek voor studenten geldt bovendien, dat ze weerspiegelen wat hun onderwijsinstelling van hen verlangt....

De komende maand biedt een vergelijkingsmogelijkheid, nu het onderwijs in JKZ aan de (volwassen) master-studenten aan de Hogeschool van Amsterdam zal starten.

5 maart   Nieuwe uitdaging

Gisteren als invalskracht les gegeven aan 2e jaars rechtenstudenten aan de Groninger Hanzehogeschool. De eerste van 3 klassen die (verplicht) het vak juridische kwaliteitszorg volgen. M'n eigen boekje is de lesstof, dus dat loopt wel los. Maar hoe hou je de aandacht gevangen van een groep smartfoons en tablets 'raadplegende' adolescenten... Ervaringen om bij te houden voor een publicatie....

1 februari   nieuwe opdracht

In de afgelopen weken twee offertetrajecten doorlopen inzake juridische kwaliteitszorg met Heinrich Winter van Pro-Facto. Eén daarvan is opdracht geworden. Een hoogst interessant traject in onze 15-jarige samenwerking: we gaan een legal audit doorvoeren bij een woningbouwcorporatie. In Enschede!

20 december    Een uitstekend zakelijk jaar

De opdrachten om veranderingen door te voeren binnen de organisatie van ELANN en gemeente Delft voerden de boventoon. In Delft verkeert het werk in een afrondend stadium. De samenwerking tussen de centraal werkende juristen en hun collega's bij de vakafdelingen is opener en de onderlinge taaktoedeling benoemd. Voor ELANN kon ik veel (mee) in gang zetten en wordt de samenwerking verlengd. De opdracht om binnen Ambulancezorg Groningen de missie en visie te vernieuwen en daarvoor draagvlak te creëren, (met Rineke Bootsma ) is bijzonder goed verlopen.

2014 biedt inmiddels zicht op nieuwe werkzaamheden. Volgend voorjaar start de master Legal Services aan de HvA, waaraan ik bijdraag met Bernadette van Leeuwen door het onderdeel juridische kwaliteitszorg & compliance te verzorgen. Met Heinrich Winter loopt een offertetraject voor een legal audit bij een woningbouwcorporatie in het oosten des lands.

Toen ik 10 jaar geleden startte met deze website was dat bijzonder eigentijds. Inmiddels is het al lang niet meer de manier om zakelijke contacten adequaat te onderhouden. Daarvoor zijn er social media en apps. Deze site doet het niet eens op tablets... en ik zelf lijk in meerdere opzichten niet meer op de man hiernaast... Voornemen voor volgend jaar is dan ook de vormgeving van iets nieuws op het communicatieve vlak. Bij leven en welzijn hoop ik er t.z.t. mee te kunnen komen. Ondertussen wens ik u lezer dat uw goede verwachtingen voor nu en volgend jaar, bewaarheid mogen worden.

29 augustus  Discussiebijdrage op Forum JKZ gepost:

En de Jurist...? Die hield zich aan het protocol? | LinkedIn

4 juli  Masterstudie Hogeschool van Amsterdam kan starten

De master Legal Services aan de HvA heeft voldoende aanmeldingen om volgend voorjaar te starten. Met Bernadette van Leeuwen verzorg ik in dat kader in april het vak Juridische Kwaliteitszorg.

Door het Instituut voor Bedrijfskunde van de Groninger Hanzehogeschool ben ik op 29 oktober uitgenodigd voor een gastcollege over dat onderwerp.

1 juni  Druk, druk, druk..

Behalve twee life-events (huwelijken van de beide dochters) veel werk door interim-opdrachten. Binnen ELANN (www.elann.nl) leid ik de organisatiewijziging die de ondersteuningsactiviteiten voor de eerstelijnszorg in Groningen, moet afzonderen van de facilitaire taken van ELANN.

De gemeente Delft heeft me gevraagd uitvoering te geven aan een deel van de aanbevelingen die onze legal audit als uitkomst had.

Actueel is verder het voor AmbulanceZorg Groningen uitwerken van de uitkomst van het missie/visie-traject in een beleidsmatig meerjarendocument. Onderdeel daarvan is het horen van ketenpartners.

18 april  Workshop verzorgd

Op het goed bezochte symposium Legal Management van de Hogeschool van Amsterdam, verzorgde ik een workshop over actuele ontwikkelingen juridische kwaliteitszorg. Het blijft verrassen hoezeer dezelfde risico's zich keer op keer herhalen, en de -te vaak miskende- relatie tussen organisatie- of bedrijfscultuur en juridische risico's daarin een rol speelt.

Plaats van handeling was de Groote Industrieele club op de Dam.

8 maart  presentatie rapport Cohen

Door de media-aandacht voor mijn ooggetuigenverslag van de rellen en bestuurlijke analyse, met meer dan gemiddelde belangstelling rapport inmiddels gelezen en geluisterd naar de toelichting. Duidelijk is dat Haren het niet hoeft te verwachten van de (burgemeester van) gemeente Groningen. De beoogde fusiepartner. Van goed nabuurschap was tijdens de aanloop en bewuste 'feestavond' geen sprake.

1 maart  Missie/visie gepresenteerd aan directie AmbulanceZorg

De ambulanceorganisatie voor wie ik met Rineke Bootsma een opdracht voor herijking van de missie en visie heb verricht, blijkt ingenomen met het resultaat. Kregen de vraag om vervolg te implementeren en te vertalen naar meerjarenprogramma.

11 februari    Eindpresentatie  rapport juridische audit Delft

In gemeente Delft met prof. Heinrich Winter uitstekend ontvangen rapport gepresenteerd.

4 Januari    Start interim-opdracht

Gestart met de opdracht om binnen ELANN (ondersteunt de eerstelijnszorg in de provincie Groningen) een deel van de werkzaamheden en bijbehorende medewerkers, onder te bengen in nieuwe, zelfstandige organisatie ROS-Groningen.

21 december 2012      De wereld lijkt niet te vergaan

Integendeel, de afgelopen periode viel er zoveel aan m'n werk te besteden dat er geen tijd resteerde om dit blog wat regelmatig bij te houden. Wel zag ik begin van de week kans mijn herinnering aan wat ik als ooggetuige meemaakte bij de rellen in Haren op papier te krijgen. Juist nu deze week Project X tot woord van het jaar gekozen werd en de gemeente vandaag bekend maakt dat de schade een kwart miljoen bedraagt, wordt de herinnering weer in leven geroepen. Mijn conclusie is dat de burgemeester van Groningen als korpsbeheerder zijn verantwoordelijkheid had moeten nemen. Hij heeft daarin gefaald wat in het evaluatierapport Cohen een te kraken noot wordt. Te lezen in de column.

27 november 2012       Nieuwe opdracht

Met Rineke Bootsma succesvol offerte uitgebracht bij Ambulance Organisatie die met het oog op toekomstige ontwikkelingen, de huidige succesvolle bedrijfsuitoefening wil herijken. We gaan daartoe met de medewerkers identiteit, missie en visie actualiseren.

1 november 2012      Over 50 jaar....

spreken we allemaal Engels. Dat roep ik sinds de aktie rond de invoering van de Euro om oude guldenmunten aan een goed doel te geven. Die werd gelanceerd onder het motto 'coins for care'. Belachelijk vond ik, maar het bekt en allitereert lekker weg. 'Geven voor leven', motto van de grote KWF-inzamelingsactie uit 1974 klinkt in dat licht vooral oubollig. Te traag voor de huidige wereld waarin het aankomt op imagebuilding en sound bites.

Mijn kinderen horen me er meewarig om aan. Maar er is enige senioriteit nodig om dit type ontwikkelingen te overzien. Zo hoorde ik onlangs iemand de zin uitspreken "Zij endorsen mij." Jeugd pikt die kretologie op op Facebook en ongetwijfeld draagt ook Linkedin er aan bij.

Het bericht vanochtend dat AH een afhaalservice start met Pick up points lees ik dan ook met andere ogen dan juniores. Ik lees afhaalpunten. Voor on line bestelde boodschappen; dat dan weer wel....

Een vriend van me sprak onlangs "misschien is het geheim van ouder worden wel dat wij dit alles aanvaarden zonder cynisch te worden." Van senior tot senior gaf ik hem prompt een 'Like'.

24 oktober   Integriteit zonder aanzien des persoons (2)

Dat de strekking van mijn logje van gisteren over het ontstaan van potentiële risico's voor integer handelen de VVD of Limburg ontstijgt, wordt al vandaag bevestigd. Heel fraai spiegelbeeldig in de PvdA te Groningen.

Zelfkritisch vermogen wordt ook ondermijnd als de ambtelijke ondersteuning de bestuurder niet alleen bijstaat in gesprekken met projectontwikkelaars, maar hem ook vergezeld naar partijafdelingsvergaderingen... 

23 oktober   Integriteit zonder aanzien des persoons (1)

Vanuit het werkveld juridische kwaliteitszorg volg ik met meer dan gemiddelde belangstelling de recente kwesties rond (vermoedens van) bestuurlijke corruptie, dan wel niet integer handelen. Bestuurlijke integriteit is vast bestanddeel van de risico’s die we aandacht geven. Een overzichtelijke vraag of bestuurders ‘zonder ambtelijke bijstand gesprekken aangaan met private partijen’, geeft al vermoedens over de cultuur in de organisatie. Risico’s op onachtzaamheid inzake integer handelen of erger, ontstaat daar waar zich routinematig handelen kan ontwikkelen, en kritische vragen niet meer gesteld worden. Een algemeen menselijk feit is dat die kans toeneemt naarmate mensen langer op dezelfde plek werkzaam zijn. Een blik op de website van gemeente Roermond geeft alleen al aanleiding voor aarzeling. De VVD heeft een bijna absolute meerderheid in de raad en in B&W. De heer Van Rey was al vanaf 1990 raadslid respectievelijk wethouder, en van 1995 tot 2012 tevens lid van de Limburgse staten. Bovendien blijkt uit diens cv dat VVD-wethouder Zwijnenberg daarmee aardig parallel loopt: raadslid van 1998 –2007 en statenlid van 1995 – 2007. Zijn loopbaan begon hij bij Jos van Rey verzekeringen, waar hij werkzaam was van 1990 tot 2001. Let wel: daarmee is op zich helemaal niks gezegd. Wel zijn het aanduidingen voor vragen over het zelfkritisch vermogen dat de gemeentelijke organisatie aan de dag kan leggen.

16 oktober    ... en een dal in mijn vriendenkring

De afgelopen weken hield het sterven van vriend en leeftijdgenoot Paul Kurpershoek me weg bij het weblog. Vorige week zondag kreeg ik de woorden die me na zijn overlijden door het hoofd wolkten op een rij. Na de bevestiging van Wilma dat zij er "haar Paul" in leest en herkent, deel ik ze vandaag hier. Ik heb de stijl aangehouden die dagblad Trouw hanteert voor hun rubriek Naschrift.

10 september   Een piek in m'n vaderschap

beleefde ik vorige week, toen jongste zoon (19) terug kwam van introductiekamp van z'n HBO-opleiding. Op z'n toelichting dat 'ie tussen de middelbare school en de vervolgopleiding eerst een jaar in Australië was wezen backpacken, kwam uit de kring van medestudenten de vraag "Vonden je ouders dat wel goed?" Antwoord: "Mijn vader vond gewoon dat ik moest...."

Zoals ook voor de manager naar zijn medewerkers geldt: wie vertrouwen geeft, krijgt verantwoordelijkheidsbesef terug.

3 september  Nieuwe opdracht

Met Heinrich Winter (Pro-Facto) een opdracht verworven voor een doorlichting op juridische kwaliteit binnen de gemeentelijke organisatie van Delft.

25 augustus    Voor de ZZP'er geldt 'What you see, is what you get'.

Het mooie aan mijn werk vind ik vooral het binden van mensen in de organisatie aan waarden, en daarmee aan elkaar. Onlangs startte een nieuwe opdracht, gericht op ontwikkeling van een gemeenschappelijke visie op eerstelijns-zorgverlening op het platteland. Heel aardig was dat ik een bevestiging kreeg op mijn enthousiasme: toen ik deelnemers de motieven waarom ik dergelijke trajecten mooi werk vind voorhield, kreeg ik maar zo bevestigd dat ik dat ook uitstraalde. Kijk, daar kan een mens mee verder.

17 augustus   vrijblijvend advies aan gemeente Haren

De afgelopen week vulde het Harener Weekblad de bestuurlijke discussie aldaar aan met een bijdrage van mijn hand. Met de hernieuwde waardering voor kleinschaligheid moet het mogelijk zijn dat de  inwoners van deze fraaie gemeente zelfstandigheid èn volwaardig bestuur weten te behouden.

14 augustus  Een 'Maaskantje' doen

Jl. 13 juni schreef ik over de valkuil voor organisaties die van boegbeeld wisselen. Als dat niet meer bevalt, is er een risico dat de slinger doorslaat.

De plaatselijke voetbalclub geeft er nu ook blijk van. De trainer met wie in het najaar nog contract-verlenging overeengekomen werd, werd een half jaar later ontslagen. Met hem werd ook zijn hoffelijke aanpak vervangen. De clubleiding slaat met de nieuwe trainer door naar een ander uiterste. Reeds na de allereerste wedstrijd bediende de nieuwe zich publiekelijk van de meest ordinaire taal in het profvoetbal sinds jaren. Desgevraagd gaf hij later aan dat "onhandig" te vinden, maar de waarschijnlijke herhaling kondigde hij vast aan.

Vreemd genoeg hield de clubleiding zich muisstil. Of dergelijke taal het imago dient dat de club naar de maatschappij en sponsors wil uitdragen, blijft nu onduidelijk.

Ook een Betaald voetbalorganisatie kan niet zonder bestendige gedragslijn inzake waarden en imago.

18 juni      Juichen is ook een kunst

Voetballers die op jeugdige leeftijd puissant rijk worden, torsen heel wat ballast aan publieke druk en verwachtingen op de schouders. Wellicht is dat een verklaring voor hun ‘juich-gedrag’. Het onderscheid met jonge ondernemers valt op.
Ik heb nog overwogen de staf van Oranje erover te mailen, maar wat steeds meer gangbaar wordt gebeurde ook gisteren: terwijl na nog maar 11 minuten, het slechts eerste van minimaal 2 benodigde doelpunten viel, werd gejuicht alsof de buit al binnen was. Door zo volledig uit het dak te gaan ontstaat eerder een ontlading die fysiek en mentaal energie vreet, dan opwekt. Na de goal had men schielijk de bal uit het doel moeten vissen en op de middenstip deponeren, onder het hooguit ‘high-five’en’ van nabije teamgenoten. Dat was een uiting van focus en imponeergedrag tegelijk geweest.
Intens juichen wordt bovendien al te vaak -achteraf- lachwekkend in het licht van latere tegendoelpunten.
Stel je voor dat generatiegenoot Mark Zuckerberg (28) zich op vergelijkbare wijze gedragen had bij de lancering van de aandelen Facebook…. Met de vele miljarden in het verschiet had hij daar alle reden toe. Nu het aantal miljarden achter blijkt te blijven is zijn –slechts- vrolijke lach nog heel wel in lijn met die uitkomst. En neem Robbert Klein Koerkamp (28), met Arjan Rozema oprichter van Onderzoek- en adviesbureau Enneüs. Bij het ontwikkelen van hun idee ervoor vroegen ze in 2009 nog m’n raad. Nu groeit en bloeit de zaak. Toen ik onlangs stelde dat nauwelijks meer van een start-up gesproken kon worden antwoordde Robbert: “inderdaad. Maar, laten we niet te vroeg juichen, de wind kan zo van de andere kant komen natuurlijk.”
Robbert of Robben (28)… juichen is een kunst.

13 juni     Indien men het salaris uitkeert in noten, kan het niet bevreemden als er een aap solliciteert 1)

(Particuliere) bedrijven zijn voor het vertrouwen van de consument doorgaans meer afhankelijk van de kwaliteit van hun producten, dan van de persoon van de directeur. Bovendien kan de zoektocht naar opvolgers voor de bedrijfsleiding –behoudens uitval als gevolg van overlijden of acute gezondheidsproblemen- in de tijd gepland worden. Dat voorkomt schoksgewijze veranderingen die het vertrouwen kunnen ondermijnen.
Organisaties in de publieke sfeer zijn kwetsbaarder. Vertrouwen van de burger of kiezer is veel meer persoonsgebonden, wat risico’s meebrengt bij wisselingen van de wacht. Zo koos een gemeente in de profielschets voor een nieuwe burgemeester voor een jonge kandidaat, in reactie op het feit dat de vorige twee aantraden aan het eind van hun loopbaan. Van de uitgebluste indruk die zij op het laatst wekten wilde de gemeenteraad af. Er moest een jongeling komen. Ondanks de belofte minstens een termijn van 6 jaar vol te maken was de eerste echter al na 4 jaar weg, terwijl de tweede nog korter bleef. De gemeente biedt weinig carrièreperspectief, wat de echte reden was voor de eerdere oud-gedienden. Inmiddels kiest de gemeente voor stabiliteit, en zit er weer een burgervader die er –naar de mens gesproken- zijn pensioen gaat halen. Een ander voorbeeld is de gemeente die de burgemeester nimmer het gemeentehuis zag verlaten. In reactie daarop ging men op zoek naar een kandidaat met veel externe oriëntatie. Al kort na diens komst kon men ten stadhuize de klacht vernemen dat de man geen leiding gaf, maar vooral linten doorknipte en onder de bevolking aan zijn populariteit werkte….
Dit naar aanleiding van de nieuwe CDA-kandidatenlijst voor de tweede kamer. Die wordt beargumenteerd als “een goede mix”. Dit in tegenstelling tot de vorige waarop voornamelijk oud-gedienden stonden. Dat wil zeggen ‘oud’ in functioneel opzicht. Vernieuwing is echter letterlijk geïnterpreteerd waardoor bij de eerste 30 kandidaten nog slechts vijf personen ouder zijn dan 50, en niemand boven de 55 zit.

Met voor ouderen onderscheidende actuele politieke thema’s als de houdbaarheid van pensioenen en de inperking van zorgkosten, die zetelwinst voorspellen voor de Ouderenpartij, ligt de te verwachten kritiek op deze lijst er al in besloten.

1) citaat van H.J.A. Vonhoff in diens hoedanigheid van Commissaris der koningin bij de bespreking van de profielschets voor een nieuwe burgemeester van Groningen

25 mei   Nieuw perspectief

Onlangs kwamen twee Canadese achterneven op bezoek. Om hen een Nederlandse karakteristiek te tonen reden we naar het Wad achter Westernieland. Wel eerst om 07.00u in Pieterburen langs gegaan voor de tickets en instructie voor hun wadlooptocht… In elk dorp dat we passeerden viel de molen op. Die kennen zij van een enkel toeristisch oord als Holland (Michigan) waar ze zo’n ding hebben nagebouwd. Wijzelf gaan er overwegend achteloos aan voorbij. Totdat je er met andere of andermans ogen naar kijkt.
In essentie is dat wat van een adviseur verwacht wordt. Kijken met andere ogen. Een verse blik.
Maar in toenemende mate wordt die vaardigheid van ons allen verwacht. Nog immer kijken wij naar onze welvaart met de ogen van daaraan gewende burgers. Met vanzelfsprekendheid. Elke journalist die mensen om commentaar vraagt op de budget-voorstellen van de regering of die uit het Lente-akkoord, geeft alle ruimte voor kritiek en verontwaardiging. De vraag zou niet meer moeten luiden “Wat vindt u ervan?” Maar: waar zou u op bezuinigen?

11 mei   Samenwerken spreekt niet vanzelf

Mijn advieswerk heeft vaak betrekking op het begeleiden van samenwerking tussen organisaties. Bijvoorbeeld in de gezondheidszorg. Samenwerken gaat beter naarmate de betreffende organisaties waarden delen (de ‘cultuur’) en dezelfde belangen hebben.
Het ‘delen van waarden’ wordt door organisaties in de zorg vaak zo vanzelfsprekend geacht – mensen beter maken naar de eed van Hippocrates – dat gemeenschappelijke belangen verondersteld worden. De keuze om bijvoorbeeld samen te gaan (werken) onder één dak wordt vaak snel gemaakt. Te snel blijkt nogal ‘es achteraf, als men onder dat ene dak erachter komt, dat op tal van (praktische) zaken de meningen uiteenlopen. En meningen lopen vooral uiteen als belangen verschillen. De taak van de procesbegeleider is dan ook vooraf naast de waarden, ook belangen(tegenstellingen) scherp op tafel te krijgen, zodat onaangename verrassingen voorkomen kunnen worden.
Zo zou ook nog ´es naar de keuze van het CDA gekeken moeten worden om –na zwaar verloren verkiezingen- een gedoogrelatie aan te gaan met Wilders. Met hem deelt de partij volgens mij geen waarden. Wel waren er gemeenschappelijke belangen als het continueren van regeringsverantwoordelijkheid en enkele in het regeerakkoord neergelegde voornemens. Daarnaast wilde het CDA de 1,5 miljoen Wilders-stemmers “niet buiten sluiten”.
Als adviseur zou ik zeggen, dat de uitkomst die we inmiddels kennen, zeer voorspelbaar was. Het gebrek aan gedeelde waarden en de benoemde gemeenschappelijke belangen, had het CDA hooguit moeten verleiden tot de keuze om gedoger te worden van een VVD/PVV-regering.

27 april  Gelijk hebben of krijgen?   Psalm 103:8 !

Van de week verzorgde ik op uitnodiging van het Arnhems juristenplatform een presentatie over de juridisch risicovolle aspecten van het gebruik van social media door de overheid. Dat thema heb ik vorig jaar januari opgepakt naar aanleiding van een onvoldragen nieuwjaarstoespraak door de burgemeester van Groningen. Ik stond daarin tot voor kort tamelijk alleen, maar er is nu een onderzoek van Ernst & Young dat mijn pleidooi onderbouwt.

Ik schrijf het hier zelf maar op want gelijk hebben of gelijk krijgen blijven lastige zaken. Alhoewel ik het van de door mij bekritiseerde burg van Groningen indirect gekregen heb...: de met het predikaat "meest twitterende burgemeester van het westelijk halfrond" koketterende man kondigde alweer enkele maanden geleden aan met Twitter te stoppen.

Binnen het CDA ligt er ook nog zo'n te schillen appel .... Van de week heb ik mijn afmelding als lid -gedaan na het congres in Arnhem dat in meerderheid koos voor de gedoogcoalitie- ongedaan gemaakt. Ik ga er m'n gelijk halen.

18 april  ..Maar niet voor wie de blik besluierd

M'n hardloopschoenen werden door de douane aan de onderkant beoordeeld op vreemde smetten. Verkeerde pollen wil men op die manier weren, en ook de luchtdicht verpakte Grunniger worst voor jongste zoon kwam er niet in. Het eiland Nw Zeeland doet er alles aan om gezond te blijven want is kwetsbaar.

Sociale hygiëne kan minder goed van vreemde smetten vrij gehouden worden. Het zal aan mij liggen maar de aanblik van het halen en brengen door zwaar gesluiterde vrouwen van dito meisjes bij meisjesschool Zeynar schokte me. Alle immigrantengroepen die dit land bevolkten vestigden zich all-over the place. Bij Auckland klonteren Pakistanen samen, die zich volledig naar binnen keren. Letterlijk. In de krant van de dag van aankomst een artikel over een slepende kwestie: een salafistische imam die zich met 30 volgelingen afscheidt en door justitie uit de moskee gehouden moet worden.... Op de één of andere wijze had ik dit -in Europa al niet meer weg te denken gedoe- in deze uithoek niet verwacht. Ik zag vooraf vooral Maori's voor me -mensen die hun huid nou juist graag tonen met hun tatouages en je niet een hand geven, maar zelfs hun neus......

Kortzichtig eigenlijk van mij...

16 april   Een wijdse blik, verruimt het denken..

Net teruggekeerd van een maand Nieuw Zeeland, werd ik bevestigd in de gedachte dat men daar geen organisatieadviseurs behoeft. Immers: waar men elkaar niet op de lip zit, komt men er onderling wel uit.

Van NL is bekend dat de ene helft van de bevolking de andere van advies dient. De vierkante centimeters die we delen brengen dat met zich mee. Zo was de landing net een feit, of twee Nederlanders begonnen te bekvechten over de mate waarin er met elkaar rekening gehouden was, bij het naar achteren schuiven van de rugleuning.... Ik zag het zwijgend aan en dacht, het werk wacht....; vakantie weer voorbij.

1 maart   modern  leiderschap

Recent nam ik deel aan een werklunch over eigentijds leiderschap, toegespitst op het nieuwe werken. Hoe manage je uiteenlopende wensen op dat gebied?! Waar de chef ooit kon volstaan met opdrachten uitdelen, vergen individualisme en professionalisering een meer ´coachend´ leiderschap.

Verschillen in generaties leveren vergelijkbare vragen. In een opdracht om een huisartsengroeps-praktijk door te lichten kwam ik dat tegen: de oudere assistentes ergerden zich aan het sms-gedrag en ´hyves-bezoek´ tijdens het werk door jongere collega´s.

In combinatie met culturele verschillen (denk aan het harder werken door de gemiddelde OEM-arbeiders...) is leidinggeven vooral managen van diversiteit geworden.

In de politiek is leiding geven met al die verschillen echt een probleem geworden. We zien twee reacties. De PvdA gaat zover dat de tweede kamer-fractie iedereen er over mee laat praten; de oplossing moet uit de hele groep komen. Leiderschap wordt gerelativeerd.

Binnen de PVV daarentegen denkt men de verschillen eenvoudig weg: men onderwerpt zich daar aan één leider. Leiderschap is absoluut.

Ik zie een centraal punt temidden van alle heterogeniteit: een leider/manager moet èn een mening hebben, èn 'nee' durven zeggen. Gezaghebbend 'nee' zeggen tegen al te verwende kiezers, oncollegiaal gedrag of tegen brutale verslaggevers bijvoorbeeld.

8 februari   Juridische kwaliteitszorg

Eergisteren cursus advies- en onderzoeksvaardigheden verzorgd aan juridisch medewerkers van de gemeente Sudwest Fryslan. Dit in het kader van onze onderzoeksopdracht naar juridische kwaliteitszorg in deze vorig jaar gevormde fusiegemeente van 80.000 inwoners.

Het advieswerk dat ik rond dit thema met Prof. dr. Heinrich Winter verricht relateren wij aan onderwijs. De inzichten die we tijdens onze audits opdoen willen we ook weer doogeven, vandaar onze publicaties en seminars. Daarin past het overleg volgende week bij de Hogeschool van Amsterdam over mijn bijdrage aan de masterstudie Organizing Legal services die men daar volgend jaar wil aanbieden.

30 januari   Werkzaamheden deze week

Vorige week was er een belangrijke vergadering van het gezondheidscentrum waarin ik een mediation verricht. Aan de hand van de notitie die ik er over uitbreng hoop ik dat deze week een doorbraak kan worden bereikt.

Verder boog ik me vorige week over de (on)mogelijkheden van samenwerking in de zorg, zonder dat die door de Nederlandse Mededingings Autoriteit als concurrentievervalsend wordt bekeurd.

11 januari    over goede voornemens

Vorige week in dit blog het eerste kruit verschoten in 2012. Nu de tijd om de blik en steven naar voren te wenden. Met dit blog begon ik januari 2005. Als tijdelijk wethouder in Delfzijl bood het de mogelijkheid om - buiten de media om - me rechtstreeks tot de burgers aldaar te wenden. Toen aan die werkzaamheid ruim een jaar later een einde kwam, heb ik het blog aangehouden en daarin bijgehouden wat het alledaagse zoal aan gedachten, beschouwingen en mijmeringen boven bracht. Dat bleef in hoofdzaak een eenzijdige activiteit, aangezien deze site geen on line reactieformulier biedt. Voornaamste reden daarvoor is, dat ik geen platform wil bieden aan anonieme reaguurders.

Reageren kon en kan nog steeds natuurlijk. Elke reactie op naam heb ik in de afgelopen jaren geplaatst. Of mijn blog actief gevolgd werd en door hoevelen bleef echter vooral een geheimenis. Dat kon soms tot zeer verrassende beleving leiden, als iemand bji gelegenheid kenbaar maakte een vaste volger te zijn.

Ik weet dus dat ze er zijn - vaste volgers - en het is dan ook vooral tot hen dat ik dit bericht richt. Ik zet er namelijk vooreerst een punt achter. Niet dat het alledaagse geen reden meer zou bieden voor beschouwing... integendeel. Wel zijn persoonlijke veranderende omstandigheden aanleiding voor andere accenten. Met de jongste zoon de deur uit (backpackend in Oz; thans tijdelijk op Fiji), jongste dochter reizend door Azië en beide andere kinderen ook zelfstandig, ontstaat er meer ruimte voor een footloose-bestaan. Daarvoor moet ik aan de tablet, zodat de mogelijkheid ontstaat om onderweg te bloggen. Tot nu toe gebeurde dat altijd vanachter het bureau namelijk. Maar voordat ik daaraan begin, bouw ik een periode van introspectie in. Schrijven blijf ik doen, maar - behoudens de maandeljkse column -voor mezelf. Nadrukkelijk met als optie te gaan publiceren, maar nog open hoe.

Goede voornemens dus te over..... Vaste volger, dank voor het 'volgen'.

7 januari   Groninger dialoog

Gehoord op radio Noord: gesprek in de Tichelhal - opvangcentrum te Ten Boer

Interviewer: Komt u uit Woltersum?

Dame: Nee

Waar komt u dan vandaan?

Uit Ten Boer

Waar heeft u de nacht doorgebracht?

In Stad.

Waar dan?

In 'n hotel.

En hoe was dat?

Goed.

Maar u slaapt liever in uw eigen bed?

Da's glad.

Ehh... Dankuwel. Terug naar de studio.

5 januari  Exit

Verhagen verbindt conclusies aan zijn negatieve imago. Dat klopt zijns inziens niet maar het zit hem teveel in de weg... 't Is dat m'n moeder geen Twitter heeft, anders had iedereen haar sms'je van vanochtend kunnen meelezen. Maar omdat 'ie zo mooi de communis opinio verwoordt, hierbij publicatie via dit blog: "Goejemorgen Bert, hele pagina over Verhage!! Goed bericht, wegwezen! Maar je weet het nooit met hem, bbrr   liefs mam".

Ook volgens voorheen kingmaker/spin doctor Jack de Vries dekt Verhagens' imago de werkelijkheid niet.... Twee dingen: òf Jack spreekt daarmee een brevet van (eigen) onvermogen uit; òf aan dat imago viel zelfs voor Jack geen zalf te strijken.

4 januari  Illusie armer

Gisteren schreef ik hier een stukje over het ontslag van de trainer van FC Twente. Teleurstelling overheerste - in tweede lezing - meer dan weloverwogenheid. Mmmm, misschien zit ik er te ver af om nog te (mogen) beoordelen. Na teveel succes verdwijnt het idee van underdog. Gedrag dat bij een topclub hoort... dat went niet meer.

Zo gaat dat met emigré's... die blijven hangen in de sfeer waarin ze ooit vertrokken.

Nieuwjaarsdag

doet meteen een poging het warmterecord van 2011 te evenaren. Knoppen botten her en der uit. Het eerste opwarmingsslachtoffer diende zich aan: fietsend ontweek ik een vers platgereden corpus, te weten Erinaceus Europaeus. Ook al was dat in de Verzetsstrijderslaan..., het maakt zijn dood niet meer heroïsch.

31 december  Globalisering is overal

Vanmiddag sms-contact met kinderen voor wie 2012 al is begonnen, onder het verzenden van goede wensen-mail richting de familie in Noord-Amerika die net wakker wordt. Andre Kuipers ziet het alles -naar ik veronderstel- glimlachend aan ;-)

Zalig uiteinde !

29 december   après Noël-mijmering

Van de week haakte ik bij nummer 1337 in op de Top 2000. Ik volg dat niet meer zo, maar wachtend in de auto op de behandeling die m’n moeder onderging bij de fysiotherapeut, lag het voor de hand. “You don’t have to say you love me, just be close at hand” schalde rond. Ik dopte pistachenoten. Aan de overzijde van de straat zicht op een bejaardencentrum. Langzaam schuifelde een dame door het beeld. Stap voor stap. Af en toe even stilstaand. Een rollator ter ondersteuning. Modaal permanent bedekte haar hoofd. Eén been stond stram en week wat naar buiten. Ergens riep dat de vraag op of ze vroeger mooi geweest zou zijn om te zien. Wellicht omdat dat voor mezelf ook steeds twijfelachtiger wordt. Op de hoek keerde ze om. Ik zag haar gezicht nu. Haar mond maakte pratende bewegingen. Als het woorden waren waren die tot haarzelf gericht. Mogelijk ga je daartoe over als niemand je meer aanspreekt? Tijdens de regelmatige pauzes leek het mondbewegen af te nemen, en vervangen te worden door een blik in de verte. Alsof ze iets overdacht, alvorens haar gang te hervatten. Ik bleef naar haar kijken zonder opgemerkt te worden. Ze leek überhaupt niet erg omgevingsbewust.
Hoe makkelijk gaan we elkaar als schepen in de nacht voorbij.. en voelen mensen – vol van een ervaringrijk leven – zich nutteloos. Der dagen zat. Gewoon omdat ze niet worden gezien of aangesproken.
Het duurde een hele tijd voordat ze in de achteruitkijkspiegel opdook. De Top was al een stuk verder, maar nummer 1337 schalde nog na.

26 december   Hardlopen

gaat in korte broek, en bij het wegharken van blad vliegen beestjes op. Eronder ziet het groen van ontkiemende grasjes. In een perk gedijen madeliefjes.

Alles ademt: F*CK Santa!

20 december  jongste zoon

verblijft al enige tijd 'down under' en waagt zich daar zoal aan confrontaties met Dingo's en waaghalzerij. Daarbij blijft hij zijn geboortegrond trouw.

18 december  Vaclav Havel

hoort bij de mensen met wie ik me als jongeling identificeerde. Deels gaat dat terug tot het neerslaan van de Praagse Lente in 1968 -in mijn herinnering de eerste 'oorlog' waarvan ik me bewust werd. Mijn rijtje 'Inspirerende tijdgenoten' opende dan ook met Alexander Dubcek die ik in 1991 in het echt zag, naast Robert Kennedy en Martin Luther King. Later Salvador Allende, Wladimir Bukowski, Vaclav Havel en Nelson Mandela. Van Havel heb ik een boek getiteld 'Disturbing the peace'. Dat hadden genoemde personen gemeen: aantonen dat bestaande maatschappelijke verhoudingen in hun land niet deugden, en dan door de machthebbers te worden vervolgd op grond van het argument dat zij de 'vrede' (lees: 'wet' en 'orde') verbraken...

15 december   Heb ik net m'n bord brinta op....

lees ik een mail van de GIC dat ze m'n laatste column geplaatst hebben. Mooi op de dag dat de krant meldt dat het CDA zich niet klakkeloos bij de 130km-jakkeraars van PVVD wil aansluiten. Leve het 'moralisme' in de politiek.

13 december  Alweer een illusie armer

10 december   Bollen planten

bij het graf van vader. Voor m'n moeder een week geleden reden om me te vragen met haar naar Usselo te gaan. Onze aanwezigheid bracht leven op de dodenakker. Kort na aanvang van ons spitwerk kwam Erithacus Rubecula poolshoogte nemen. Vertederend hipte het exemplaar over de vers omgewoelde aarde. Bij het verstappen moest ik uitkijken dat ik er niet op ging staan, zo vertrouwd nabij sloeg het onze gedragingen gade.

Afscheid en nieuw begin vielen de avond ervoor ook al samen. Brian Ruiz zag ik zijn ererondje lopen in het stadion, hemelsbreed een luttele kilometer verderop. Omdat de fans van zijn nieuwe club het uitvak vulden, klapte iedereen voor hem. Spine shivering.

Geboortegrond manifesteerde zo de kringloop van het leven. Men laat die achter, en keert er weer. En de bollen zijn narcissen. Zich zelf vermeerderende trompet-narcissen. Figuurlijk bazuinen ze het lied van het Nieuw Jeruzalem. Geen einde zonder nieuw begin.

8 december  Sint

lijkt, gelet op de pepernoten-gehalte uitslag bij Dynamo-Lyon, via Zagreb richting Spanje gereisd. Hij weet hoe het zit!

6 december   Voor wie het geloven wil

is de Sint weer vertrokken. Met hem het inmiddels al even folkloristische geneuzel over het discriminatoire gehalte van Zwarte Piet. Onvermijdelijk in een cultuur waarin alles en iedereen wordt geofferd aan libertijnse gelijkheidsdwang. Onderwijl koester ik mijn foto's aan een bezoek aan Ghana, 25 jaar geleden, waarop zwarte pieten zichtbaar zijn. Personen in het gevolg van een lokale chief, die zich zwart(er) hadden gemaakt. Volgens mij in een universele uiting van een boemantype, zoals onze Piet ook ooit als functie had. Daar normaal; hier niet.

5 december   De moed om publieke tranen te plengen

Stoer overkomen wordt al te veel als deugd beschouwd. In het bestaan waarin aanzien steeds vaker wordt bepaald door hoog in 'lijstjes' te eindigen, afvalraces te overleven door te voorkomen weggestemd te worden dan wel op zo veel mogelijk volgers of 'vrienden' te kunnen bogen, zijn tranen al te snel uiting van zwakte. Er is moed voor nodig om als Rafaël van der Vaart, tijdens een interview toe te geven aan tranen van emotie bij het zien van een video waarin zijn grootouders hem groeten. En daarna - pratend naar een rol tissue te lopen en het gesprek voor de camera -tranen deppend- te vervolgen. Binnen de macho-wereld van het topvoetbal is dat groots. Gelijkwaardig geldt dat de Italiaanse minister van sociale zaken die huilt om de ingrepen in de sociale zekerheid waarvoor zij verantwoordelijkheid durft te aanvaarden. Echte mensen.

3 december  Amsterdam (ps)

De afgelopen week was ik op stap. Op woensdagmiddag vanaf een terras aan het Leidseplein, de blik op het traditionele ijsbaantje. Hoeveel Amsterdamser kan het worden: aan ons oog trok, met wandelstok en in gestage tred Remco Campert voorbij.... Verrukkuluk niet waar!?

28 november  Achteraf kun je een koe in de kont kijken

Onlangs noemde huidig wethouder in Amsterdam Andrée van Es haar ideeën over 'werk' in de jaren '80 "bizar".

In die tijd heb ik haar wel over meer zaken bizarre ideeën horen verkondigen....

26 november  Amsterdam (slot)

Tja ik had buiten de grote ruilbeurs die het internet feitelijk is gerekend. De jongere generatie handelt daarin met een vanzelfsprekendheid die het ongedachte oplevert: weer een stukje van de legpuzzel die het mensenleven completeert.

25 november   Amsterdam (5)

Ha, vanochtend alweer bedient met Ajax-gossip. Dit log dreigde gisteren ook in Rotterdams vaarwater te belanden. Terug naar de hoofdzaak: onlangs dat voetbalplaatjesalbum trots aan jongste dochter's vriend getoond. Verraste die mij een week geleden tot mijn stomme verbazing toch met het ontbrekende plaatje...?!? Stanley Bish, ruim 40 jaar na dato! Sinds de 6e klas lagere school droeg ik de gedachte aan dat ene plaatje met me mee, en ziedaar, in een etablissement op een hoek van het Sarphatipark, niet ver van DWS' thuishaven.. komt 'ie -als oningeplakt exemplaar- uit een enveloppe.

24 november  Amsterdam  (4)

Opmerkelijk: er is al twee dagen geen nieuws over de bestuurlijke perikelen rond de AFC Ajax - maar dat terzijde. Hier ziet u de elftalfoto's van Feijenoord uit dat voetbalplaatjesalbum '69-'70. Het komt uit het weblog van Erik de Graaf uit Warffum, die twee jaar geleden een logje wijdde aan de legendarische uittrap waarmee Eddy Treytel een meeuw uit de lucht schoot. Dat leidt vervolgens weer tot een gedachtewisseling over het 'fotoshop-gehalte' van dat plaatje... waaruit blijkt hoezeer reeds toen, de commercie het voetbal in de greep trachtte te krijgen.

23 november   Amsterdam (3)

De eerste voetbalwedstrijd die ik met mijn vader bezocht (gister was zijn sterfdag; ook de dag waarop JFK werd vermoord) had plaats in het Olympisch Stadion, de thuisbasis van DWS. Op een 2e Paas- of Pinksterdag zagen wij hen tegen FCTwente spelen, tijdens een weekeinde bij tante Chris in de Berenstraat - oud-West. Dat was enkele jaren na het seizoen '69-'70, waarvan ik een album met voetbalplaatjes gespaard had. (Vaste lezers van dit blog herinneren zich het naïeve enthousiasme waarmee ik de afgelopen jaren de AH-voetbalplaatjesrage doormaakte.) Dat album was compleet, op één speler na, te weten Stanley Bish van DWS. (plaatje nr. 62)

21 november   Amsterdam (2)

'Door Wilskracht Sterk' kan alleen als naam van een voetbalclub dienen als dit motto wordt opgevat om een collectief aan te sporen. Verwordt het tot persoonlijke wapenspreuk, zoals binnen AFC Ajax het geval is, heb je geen tegenstander meer nodig. Cruyffiaans gesproken zou men kunnen stellen dat men in dat  geval slechts in eigen goal scoort. Dan kun je nooit winnen.

ps zit Sjaak Swart er niet slechts omdat 'ie Swart heet?

20 november   De laatste zondag

van het kerkelijk jaar vandaag, gaat vooraf aan de opening ervan. Om met ene Cruyff te spreken: "Da's logisch!" Volgende week dus alweer de eerste adventszondag, de periode van blijde verwachting. In veel kerken is het gebruik geworden om op deze laatste zondag degenen die ons ontvielen te memoreren. Zo bracht die, ver van alle gekrakeel, de ruimte van een kerkdienst waarin plaats was voor de naam van overleden vriend. Voor de levenden was er het woord van Prediker: Waartoe dient al uw zwoegen?

19 november  Amsterdam (1)

Gisteravond geparkeerd in oud-Zuid. Waar men voor een uur parkeren € 4,- rekent. Ruimte is daar even schaars als twee Ajacieden met dezelfde mening over Ajax.

Onder deze omstandigheden gaan de gedachten als vanzelf terug naar die andere Amsterdamsche Football Club: DWS.

18 november   "Zijn ze nu helemaal gek geworden?"

In dit weblog figureerde Johan Cruyff met zekere regelmaat. Steevast met als invalshoek de verregaande zelfoverschatting die de man drijft. Ach, hoe zal een mens ook de weelde dragen van al op zo jeugdige leeftijd als 'verlosser' aangeduid te worden...?! Zoals een op (te) jonge leeftijd aangevangen wethouderschap, loopt betrokkene het risico dat functie en persoon verwisselen. Iedereen is blij als de wethouder een jubileum komt opluisteren. Ben je los daarvan gewoon weer Jan, Piet of Klaas, ziet men je niet meer staan. Die wetenschap blijven koesteren tijdens ambt dan wel profcarrière , is een voetballer als Pele beter gelukt dan signor Kroef. Terwijl massahysterie in Brazilië veel meer vanzelf spreekt.

Nee, Nederland was altijd te plat om Johan te accepteren in een rol als alleenheersende Catalaanse caudillo. Nu men dat zelfs bij Ajax lijkt in te zien, is het te hopen dat JC niet op de gedachte komt wraak te komen nemen, en zich aan het hoofd van een politieke partij te vestigen. Zoals George Weah dat bijna in Liberia lukte, valt te vrezen dat hij daarmee ver zou kunnen komen...

16 november    Duits voetbalelftal kastijdt Oranje

Het Leids Dagblad citeert een onvolledige passage uit een Katwijks kerkblad over de noodzaak voor ouders hun kinderen te kastijden, en een media-hype is geboren. PvdA-kamerlid Khadiya Arib stelt dezelfde dag nog vragen aan de regering. "Wat doet u om deze dominee te stoppen?"

En dat in de dagen na het -naar het zich laat aanzien zeer onterechte- opsluiten van een leraar op verdenking van 'mishandeling' van een leerling. Bij Arib zou men om haar Marokkaanse achtergrond nog kunnen denken dat het aanvoelen van 'kastijden' teveel gevraagd is. Het punt is meer dat in de mediacratie elke relatie met 'kerkelijk' of 'christelijk' als rode lap op een stier werkt. Ik verwacht althans geen onbegrepen reacties op de titel boven dit logje.

Losgeslagen van beginselen raakt het samenleven op drift.

14 november   Donderdag 14 november 1946

Vanaf dag 1 worden de recruten door spanning omringd:

    Om 9 uur komen er twee landingsvaartuigen langszij waarmee het detachement Harderwijkers, ook op onze boot, gaat vertrekken. Ze gaan naar Batavia. In totaal ongeveer een zestig man.
In de verte horen we reeds het ontploffen van granaten. Zou het oefening zijn of werkelijkheid? Het is me niet bekend. Ook vliegt er geregeld een Nederlands jachtvliegtuig boven ons schip. De zon schijnt fel maar tegen de middag worden de ankers gelicht en varen we weer waardoor het weer koeler wordt. De stemming aan boord wordt weer goed als er ’s avonds een hersengymnastiekwedstrijd wordt gegeven tussen 11 en 7 R.I. welke door de laatste gewonnen wordt met 12½ tegen 6½ punt
.
Het hele verhaal zou een spannend boek kunnen worden, zij het dat de goede afloop vooraf bekend is nu de 11 jaar later geboren nazaat dat verhaal uittypt :-)

13 november   dingen die voorbij gingen.....

Vandaag 65 jaar geleden voer mijn vader als dienstplichtig militair -na een maand varen op het troepenschip ,,Kota Baroe"- de rede van Batavia binnen. Hij hield de ruim drie jaar die zouden volgen een waardevol dagboek bij. Ik heb een begin gemaakt met het omzetten ervan in een bestand. Hier de passage van 13 november 1946:

    Vanmorgen 6 uur passeerden we Krakatou, een vuurspuwende berg in Straat Soenda. Links van ons ligt de westkust van Sumatra en rechts Java. Begroeide hellingen en hoogvlakten met veel bos en palmen trekken aan ons oog voorbij.
    s Middags 2 uur.
We liggen op de rede van Tandjong Priok. Er liggen hier heel veel schepen o.a. de troepenschepen ,,Ruys” en ,,Volendam”. De Hollandse driekleur wappert van de mast.
De post komt aan boord. Er zijn nu tien brieven voor mij. Ook die voor Port Saïd bestemd waren. Er komen officiële instanties aan boord en het gerucht gaat dat we naar Makassar door zullen varen. We zullen dan meevaren naar die stad waar 11 R.I. van boord zal gaan en vervolgens terugvaren naar Semarang. Er is wel even een teleurstelling. We hadden verwacht hier van boord te zullen gaan. Maar ook hier blijkt wel weer dat in dienst je van alles kunt verwachten. ’s Avonds komt er bericht dat er nog een extra postzak van boord zal gaan. Tot ’s avonds 12 uur kunnen nog brieven worden ingeleverd. Direct ben ik naar de cafetaria gegaan om naar huis de goede aankomst te Tandjong Priok te schrijven en dat we door zullen varen naar Makassar. De hele nacht blijven de lichten op het dek branden. Het is heerlijk koel buiten.

9 november   dingen die (niet) voorbij gaan...

Gisteravond naar fantastisch optreden Elvis Costello met oudste zoon. ...Moest hem eerst vertellen wie die artiest was, om er dan achter te komen dat 'watching the detectives' van 1979 is... Maar Costello's stem is dezelfde!

Veel korter geleden maakte Hans Alders zich geweldig druk over het feit dat ik voor een tijdelijke functie als wethouder in Delfzijl gewoon in Groningen bleef wonen. Hoe snel gaan die dingen thans aan de PvdA voorbij.

8 november  Send me a postcard

Mijn onlangs gehouden referaat over social media had kritische kanttekeningen over de toepassingen voor de overheid. Opmerkelijk dat die kritiek onmiddellijk honende (twitter)reacties ontlokte. Niet inhoudelijk maar op het kritisch durven zijn alszodanig. Een bevestiging eigenlijk van mijn kritiek, die zich richtte op het instant-karakter van Twitter cs. Voor privé-gebruik leg ik volstrekt andere maatstaven aan. Niet alleen ben ik sinds 2007 op LinkedIn te vinden. Werkzaam in het domein van 'het nieuwe werken' heb ik thuis achter m'n pc via YouTube de hele wereld aan muziek onder handbereik. Zo schalt vanochtend Shocking Blue door mijn eigenhandig gecreëerde ether. En kan een hit met een thema uit een wereld waarin PTT en Van Gend & Loos nog voor zich spraken, maar zo de gedachte meevoeren hoe modern ik eigenlijk (bezig) ben....

5 november  As' sas as dös was kaans.

Wie op de lagere school de Friese huismoeder Atje Keulen-Deelstra triomfen zag vieren, vermoedt bij het bericht over het kampioenschap over de 3000 meter van Pien Keulstra (17) nieuw Fries' succes.

Blijkt het om Twents talent te gaan! Boekelo'se Pien betoont zich voor de camera met haar verfrissende nuchterheid een deerne van de streek.

2 november  Over voetballen en vluchten

schreef ik al eens een column, die verpersoonlijkt wordt door deze 19-jarige voormalige vluchteling uit Liberia.

1 november   Mauro

is naar het schijnt helemaal geen studiebol... Wellicht wel een goede voetballer?

31 oktober  pre-occupied  (slot)

Dat blijkt niet moeilijk te achterhalen. Via de stichtingssite is te vernemen dat we wel degelijk met een directeur te maken hebben. Sluw zou ik zeggen, die p.r.-gedachte om de functie weg te laten. Zou de gemiddelde lezer daardoor ontvankelijker worden voor haar 'sandwich-oproep': "Ik sluit vrijblijvend een acceptgiro bij. Maak daarmee vandaag uw bijdrage over."

Het woord "vrijblijvend" wordt door die tweede zin tamelijk belachelijk. Normaliter hanteert een bedelbrief hier de zinsnede '...maak vandaag nog uw bijdrage over.'

Nogal directief dus, die Odette Paauwe-Insinger. Zou zij die vrijmoedigheid voelen doordat zij de indruk hoopt te wekken dat zij geen directeur doch trombose-lijdster is? Iemand wiens blik wij moeten duiden als één met een vurig verlangen naar genezing? Waaraan wij dan bijdragen met onze vandaag over te maken bijdrage? Vragen, en nog eens vragen.

Wat meer pleit voor een gift is de openheid die de site biedt over het inkomen van haar directeur. Keurig wordt de mogelijkheid geopend het jaarverslag 2010 te openen, waarin te lezen valt dat Odette P.-I. onder het toepasselijke maximum blijft van de Adviesregeling Beloning Directeuren van Goede Doelen van de brancheorganisatie Vereniging Fondsenwervende Instellingen, zijnde € 98.257,- inclusief werkgeverslasten bij 1 fte voor twaalf maanden. De directeur ontving in 2010 € 94.035,09 bruto inclusief werkgeverslasten.
Laat uw gepre-occupeerdheid derhalve varen. Overmaken die bijdrage. Vandaag!

28 oktober   pre-occupied  (3)

De Trombosestichting is nieuw op mijn deurmat. Vele organisaties die hun bestaansrecht aan de respectieve organen en specifieke ziektes ontlenen gingen de stichting voor. Daaronder -ik meen de hartclub- één die z'n directeur nijdig zag opstappen wegens publieke onvrede over diens salaris. Uiteraard na het incasseren van de wettelijk verplichte afkoopsom. Van de stichtingsdirecteur waaronder de bloedbank ressorteert, is bekend dat de onvrede over diens salaris dusdanige proporties aannam dat donors zich publiekelijk terugtrokken.

De Trombosestichting lijkt ervan geleerd te hebben. De bedelbrief is ondertekend door Odette Paauwe-Insinger, -type vlammende vijftiger- die met toegeknepen ogen naast haar handtekening geportretteerd staat. Maar wie is deze vrouw?

27 oktober  pre-occupied  (2)

Aanvragen voor goede doelen ploffen met hoge frequentie op de mat. Afgaand op het feit dat dat drukken en verzenden toch ook geld kost, moeten die bedelacties wel respons opleveren. Met andere woorden ondanks de hoge zuurgraad in het publique discours, is er onder ons nog veel vrijgevigheid.

Die bedelbrieven hebben alle een vast patroon: in de aanhef staat een slogan, in de eerste strofe worden we hartelijk bedankt de moeite te nemen kennis te nemen van de inhoud en wordt kort uitgelegd waarom dat onvermijdelijk is, waarna de slogan als tussenkopje herhaald wordt. Dat leidt enige achtergrond info in, uitmondend in de beleving dat er al ontzettend veel bereikt is, maar dat we daar vooral mee door moeten gaan.

Voordat de brief standaard wordt afgesloten met een ps, waarin herhaald wordt hoe belangrijk het is dat we mee doen, lezen we een naam van een directeur, met voorbedrukte handtekening

In dat laatste zag ik het patroon onlangs doorbroken worden: de bedelbrief van de Trombosestichting wordt afgesloten door iemand zonder functie-aanduiding......

24 oktober  pre-occupied (1)

Naast de gebruikelijke bankiers, komen ook types in de non-profit sector meer en meer in de publieke beklaagdenbank waar het overschrijdingen van de 'Balkenende-norm' betreft. Zo werd de directeur van een Twents ziekenhuis in het reactieformulier bij een recent krantenbericht bespot en gehoond om de hoogte van z'n inkomen. In het bericht over een door hem te verrichten opening van een tentoonstelling, werkte de zin dat "niemand minder dan de directeur komt openen" als rode lap op die stierlijke verontwaardiging.

Nederlanders hebben toch al weinig op met gezag, maar dat krijgt nu ook de overhand op een andere gewoonte waarom wij  bekend staan, namelijk het royaal steunen van goede doelen. Althans als ik mijzelf als maatstaf mag nemen....

21 oktober   en die van heden:

@wimdebie : Het bloed druipt uit de media. Hadden we maar videobeelden van de moord op Julius Caesar (15 maart 44 v.Chr.) - 23 dolksteken!

20 oktober    De mooiste tweet

die vandaag zowel de essentie van twitteren kenmerkt als het relatieve van het feit dat men zich de langstzittende dictator ter wereld mag noemen, komt van Frans de Laat:

"Nu zal hij nooit de uitslag van AZ - Austria Wien weten."

16 oktober   zelfs de ChristenUnie kwettert  (slot)

Zoals bij de meeste raadsleden die ik bij wijze van case-study het afgelopen jaar volgde, heeft het getwitter van het ChristenUnie-raadslid het babbeldoos-gehalte van Man Bijt Hond. Uit juridisch oogpunt bepaald minder bezwaarlijk dan eenzelfde gedrag door leden van colleges van B&W of ambtenaren.
Politiek gezien stelt het trouwens ook niets voor. Naar een voor haar partij wezenlijk thema als het ontslag van Groningse ambtenaren die geen huwelijk van mensen van gelijk geslacht willen sluiten, treft men er geen enkele verwijzing. Dit aspect hoop ik te belichten in een spreekbeurt later deze maand voor de vereniging Bestuurskunde. Van de degelijkheid die ooit de vertegenwoordigers van GPV en RPF kenmerkten is dit alles lichtjaren verwijderd. Hooguit ontwaren zij in Inge Jongman -gezien haar tweet- het definitieve antwoord op de vraag uit Spreuken 31:10.

15  oktober   zelfs de ChristenUnie kwettert  (2)

Jl. maandag sprak ik in een lezing over de bestuurlijk-juridische risico’s van social media-toepassingen. In de kern worden mijn vragen opgeroepen doordat Facebook en Twitter vooral oppervlakkig en instant zijn, terwijl de overheid als dienaar van recht en vrede vooral betrouwbaar en zorgvuldig moet zijn.
Degelijk zou je ook kunnen zeggen.
Daarop kwamen uiteenlopende, soms geestige reacties. Een PvdA-burgemeester viel me bij en vermoedde het verbergen van onzekerheid achter het wijdlopige gebruik van sociale media door bestuurders. Twitteraars vanuit SP en GroenLinks bevestigden mijn stelling door aan mijn argumenten voorbij te gaan en op mijn persoon te spelen. Minder vanzelfsprekend was de haast van het ChristenUnie-raadslid Jongman om uit hetzelfde vaatje te tappen. Nog diezelfde maandag twitterde zij:
@IngeJongman
Aardappels geschild, boswortels geschrapt, kipburgers gebakken maar denk net als @anniepostma dat deze tweet niet kan aldus#bertwesterink 10 oktober

13 oktober   zelfs de ChristenUnie kwettert (1)

In de politiek is het een oude truc om bij gebrek aan argumenten, op de persoon te spelen. Job Cohen overkomt dat momenteel met name. Op en top een gentleman, die het moet hebben van inhoud en het woord. Buitengewoon misplaatst vond ik de vergelijking die iemand in dagblad Trouw vorige week maakte tussen hem en Joop den Uyl. Waarbij die laatste er veel beter af kwam. Gelukkig maakt Willem Aantjes vandaag korte metten met die onzin-vergelijking. Stel je voor voeg ik aan zijn betoog toe dat Den Uyl zich moest verdedigen tegen een type die 25 zetels behaalt met het af en toe verzenden van een tweet. Den Uyl zou even kansloos zijn. Het verschil: in zijn tijd zouden noch de media noch de kiezer in een dergelijk bedrog trappen.
Onmiskenbaar is de wereld, en dus ook de politiek sinds de tijd van Aantjes en Den Uyl meer oppervlakkig geworden. Organisaties die zich baseren op een overtuiging hebben het tegenwoordig een stuk lastiger, zoals de leegloop van vakbonden, de kerken en andere ledenorganisaties laten zien. De PvdA van Den Uyl is niet meer de PvdA van nu, en de ARP van Aantjes bestaat al niet eens meer. Ook het GPV uit die tijd is opgegaan in de ChristenUnie. Maar belangrijker verschil: laat zich tegenwoordig ook door vrouwen vertegenwoordigen…

9 oktober    stedelijk wonen

Het kruispunt waarop mijn kantoor uitziet is voorzien van niet te missen verkeers-lichten. Desondanks doen zich met grote regelmaat aanrijdingen voor. Hetgeen ons in staat stelt tot Florence Nightingale-achtig optreden, want ook blikschade veroorzaakt een smachtend dorsten naar koffie. Een behoefte die wij dan doorgaans lessen - een kleine moeite. Vandaag was er een speciale:  met de jaarlijkse 4-Mijlloop op aanbreken was de weg reeds in parcours omgevormd. Alleen het kruispunt kon nog overgestoken worden. Een oudere heer uit -naar later bleek- Buitenpost reed het slechts oranje knipperende licht hard voorbij om op het kruispunt hard te worden aangereden door één der vele aanstormende bussen met lopers, op weg naar de startlijn in Haren. De normale rep en roer verliep in meer hectiek omdat hij zo ongeveer de laatste auto was die mocht passeren. Na hem werden de nog ontbrekende dranghekken geplaatst... De auto -total loss- kon ternauwernood voor de Keniaanse kopgroep aan verwijderd worden. In de bus was er meer klein leed: een loper stootte door de botsing dermate hard de knie dat de 4 Mijl niet eens gestart kon worden....

Had ik een twitter/account gehad, had ik 'nieuws' kunnen maken....

7 oktober    Een vervolg op het logje van 20 juni

ontstond vandaag bij een vervolgstap ten praktijke der Iraans-Nederlandse tandarts. In een verhandeling over de misstanden ginds, klonk het: "Zo'n minster heeft daar geen brood van gegeten."

Om minister Leers te parafraseren: immigratie is een verrijking van de Nederlandse taal.

6 oktober    Uit verval leidt men veroudering af

Niet eens zozeer lichamelijk verval, alhoewel dat op enig moment onmiskenbaar is. Zoals daar is de noodzaak met een bril het afnemende zicht te compenseren, alsook het aanschaffen van gebitsimplantaten en dergelijke. Nee, de gedachte ontsproot deze week bij het passeren van de nieuwe spoorbrug over de IJssel. Bij Zwolle verrijst daar de Hanzelijn die het onzalige gedachteconstruct van de immer met spoorzoeker Hans Alders verbonden zweeftrein naar de mestvaalt der geschiedenis verbant. Decennia spoorde ik er over de inmiddels afgebroken brug richting Randstad. Thans liggen de bijbehorende rails en bielzen doelloos opgetast.

En langs de Groninger Helperzoom fietsend biedt de sloop van de gebouwen der IB-groep een naargeestige aanblik. Alweer decennialang verstrekte men er mij en inmiddels het nageslacht studiebeurzen en dito leningen. Inmiddels is daarvoor het ruimteschip/achtige gebouw der DUO voor verrezen.

Nog even en er groeit een generatie op die brug en IB/gebouwen slechts van plaatjes kent.

30 september    Ooit 'n normaal mens ontmoet? 

'Even' normaal doen is teveel gevraagd.. daar is tegenwoordig tijd voor nodig. Die gedachte kwam op in de ambtelijke omgeving die ik gisteren beroepshalve bezocht. Een secretaresse met uitzonderlijk diep uitgesneden décolleté bracht er de koffie.... In een terugblik deelde ik met mijn minder cultuurpessimistische compagnon de gevoelens. Wat is er veel verwarring, mijmerde ik.

"Bij jou?" reageerde hij snedig. Ze mocht er immers zijn, zoals ze zeggen.

"Dat zeker ook", liet ik me niet kennen, "maar ik bedoel eigenlijk bij de mensen.."

Mijn compagnon, onlangs nog betiteld als metro-man, zag dat niet. Als iemand in strand-outfit naar het werk wil komen, roept dat bij hem geen nadere gedachten op. Panta Rhei.

Het duurde even, maar ik heb de mijne inmiddels hier gerangschikt. Voor wat het waard is.

28 september  bolwerken van creativiteit

De free lancer is vrij om de eigen werkinhoud en -last te bepalen. Aantrekkelijke mogelijkheden verkennen hoort daar bij. Zo bracht een netwerkafspraak me maandag in de voormalige Van Nelle fabrieken (een blend van koffie- en zware shag-aroma hangt er in de struiken..) in Rotterdam. Het complex is intact maar herbergt een andere functie. Op de bovenste etage filmde ik de skyline van de stad. Een dag later kon dat in Amsterdam. De IJkade achter het station bood het panorama over het Oosterdok.

22 september   Kwinkeleren

Vanochtend kon ik on line het verloop van een uithuisplaatsing volgen met foto's en al, via de Twitterpagina van de buurvrouw van betrokkene. U vraagt zich af hoe ik daar bij kom? Tsja, door de Twitterpagina van de burgemeester van Groningen te volgen. Dat is eerlijk gezegd geen opwekkende bezigheid, maar die volg ik dit jaar ambtshalve. Met de pagina's van enkele andere Groninger bestuurders maakt e.e.a. deel uit van een case-study ter voorbereiding op een inleiding volgende maand.

21 september   Rare jongens, die Republikeinen

Vandaag blijkt tijdens de algemene beschouwingen eens te meer hoezeer ook bij ons bizarre praatjes oprukken. De Amerikaanse Republikeinen spannen wat dit aangaat echter de kroon. Arnon Grunberg maakte in zijn 'voetnoot' in de Volkskrant eergisteren melding van de uitspraak van presidentskandidaat Ron Paul, dat "als een onverzekerde jongeman in coma raakt, de kerk voor hem moet zorgen"..... Het komt bij de debatten tussen de Republikeinse kandidaten ook voor dat het publiek applaudiseert bij het horen van het aantal executies onder het bewind van kandidaat Rick Perry, gouverneur van Texas. En zelfs juicht als de discussieleider vraagt of een onverzekerd persoon desnoods tot stervens toe aan diens lot moet worden overgelaten... Schrale troost is dat ik over die laatste feiten las in een stuk over de walging die ze oproepen bij een medewerkster van de Republikeinse kandidaat Jon Huntsman.

Moet die de Republikeinse nominatie dan maar winnen niet waar...!?

19 september   Nalatenschap  (4)

Ach, ach.. overleden vriend waaraan ik eind januari/begin februari enkele logjes wijdde, is weer een beetje meer een schim geworden. Vandaag haalde de Kringloop zijn hele huis leeg; het is verkocht.

Morgen volgt zelfs de vloerbedekking.

18 september  Retourtje VS

Gisteren teruggevlogen vanuit Michigan. In de streek waar men door Borculo, Graafschap, Holland, Zeeland en over Van Burenstreet kan rijden, trof me vooral de niet aflatende ondernemerslust van de nazaten van Nederlandse immigranten sinds de 19e eeuw: Van Dam-autorepairs; Dykstra-photography; Lumber-De Vos; Talstra-furniture; De Boer's bakery; schier eindeloos.

17 september   Gegarandeerd EHEC-vrij  (slot)

Op de landelijke appelplukdag van heden, past een context voor de onovertroffen oogst van de nog immer plukbare appelboom alhier.

6 september    9/11

De komende dagen zullen we merken dat ons inmiddels een decennium scheidt van de 9/11-terreur. Vorige week viel ik in een programma waarin een interviewer op bezoek ging bij een Duitse moskee. Hij werd rondgeleid door een man en vrouw die afgezien van haar hoofddoek, westers gekleed gingen. Op vragen over mogelijke haat-prediking, begon de man zijn antwoord met het uiten van verontwaardiging. Namelijk dat hij zich (alweer) moest verdedigen.
Het is zonder meer terecht dat niet alle moslims met terroristen mogen worden vereenzelvigd. Maar dat is wat anders dan een vraag stellen over haat-prediking. Die lag namelijk ten grondslag aan de ‘bekering’ in Hamburg van de kapingsleider van het vierde 9/11-vliegtuig. Dat er geen of althans te weinig erkenning komt voor het feit dat hun religie massief wordt ge- cq misbruikt voor het plegen van geweld, is m.i. in de kern de reden waarom het niet botert tussen belijders van de Islam en anders-denkenden.
Gisteren zond de ARD film en documentaire ‘United 93’ uit. Hier komt vlijmscherp in beeld hoe onschuldige mensen in naam van Allah worden vermoord en met hun vliegtuig de grond in geboord. Door knapen van 26, 23, 21 en 20 jaar. Niets, maar dan ook helemaal niets rechtvaardigt deze daad.
Ik ben benieuwd of de komende dagen ons die erkenning uit moslim-kringen brengen zal

5 september   De journalisten van tegenwoordig

Opmerkelijk interview in de Volkskrant van zaterdag met econome Esther-Mirjam Sent, hoogleraar en 1e kamerlid PvdA. Zij uit zware kritiek op “onze regeringsleiders”. Die stuntelen “omdat ze niet op één lijn zijn gaan zitten.” “Overal zie je weer dat we verblind raken door ons eigen belang”. Mocht zij zelf ooit minister van Economische Zaken worden dan zou ze nieuw leiderschap tonen.“..een leiderschap dat bindt, dat oog heeft voor de lange termijn. We hebben lef nodig. De angst regeert, in Nederland, bij de burgers en bij de beleidsmakers.” Voor de hand liggende vraag zou zijn of deze kritiek niet evenzeer terugslaat op de regering waarvan haar eigen partij tot voor kort deel uitmaakte. De PvdA trok daar immers de stekker uit op geleide van de opiniepeilingen?! Maar die vraag blijft achterwege.

Het interview neemt een nog verrassender wending. Op de vraag ‘Wat voor angst precies?' gaat mw. Sent te rade bij Pim Fortuyn's 'de verweesde burger' en wijst op drie grote bewegingen: de ontzuiling, mensen “horen niet meer bij een veilige gemeenschap”. “De grote beheerszucht”, oftewel alle regelgeving waardoor een schooldirecteur “aan minstens negen partijen verantwoording moet afleggen. Er is een enorme bureaucratie ontstaan.” En de uitdijende publieke sector.

Zie ik het goed en is dit één groot pleidooi voor waar het CDA al jaren voor staat?? Die vraag zou men toch in een twee pagina-interview verwachten. Dat blijft echter van elke kritische relatie naar het PvdA-gedachtegoed en -beleid gespeend.

3 september  Gegarandeerd EHEC-vrij  (5)

Inmiddels moeten wij om onze roodkleurende appeltjes wedijveren. Met allerlei, niet door DDT gehinderde beestjes die er hun weg in boren en zoeken.

1 september   Van die transFER periode

krijgt men de buik FULL

29 augustus    Gegarandeerd EHEC-vrij  (4)

Sinds het laatste logje half juni hebben ruim 20 appeltjes blosjes ontwikkeld. Buien en zonneschijn hebben daaraan het hunne bijgedragen, ikzelf niets. Ook niet in het verwijderen van spint en/of luis want die blijken bij het vigerende klimaat niet echt te gedijen. Zo heb alles z'n voordeel. Afgelopen zaterdag reikte ik naar een trosje van vier appelen en bleek er één mee te geven. De proef op de som: zoetzurig smaakvol en veelbelovend. Goedbeschouwd kan van een 'tuin' niet meer gesproken worden, waar men met simpele handreiking appelen plukken kan. Zoiets noemt men lusthof.

25 augustus   De hospitalisering van de samenleving

komt ook tot uiting in het verkorten van de ligdagen. De samenleving moet zich veel meer dan voorheen redden met hospitaal-verlaters. Zo werd mijn vader op dezelfde leeftijd ooit ook geopereerd aan het euvel van een liesbreuk. Daarvoor verbleef hij een kleine week in het hospitaal, waar ik met enkele reserve-pleisters en goede wenken na een halve dag weer werd uitgezwaaid.

Tot interactie met mede-patiënten kwam het niet -ik sliep- waar mijn vader nog jaren in herinnering riep welk een lol hij met de lotgenoten op zaal had. Daaronder de fysiotherapeut van FCTwente. Vooral het gemeenschappelijke tegendruk geven aan de operatiewond als de lachsalvo's op de lies werkten gaf nog heel lang vrolijkheid-achteraf.

De samenleving hospitaliseert en individualiseert.

24 augustus    de hospitalisering van de samenleving  (4)

Onlangs voorzag iemand in de media een mogelijkheid om de naderende tekorten in de gezondheidszorg, op te vangen met tijdelijke arbeidscontracten voor Libiërs. Daarmee zouden we meteen dergelijke vernieuwde landen ondersteunen bij het bouwen van een duurzame economie. Zoiets als nu al met asperge-steken en tomaten plukken gebeurt. Poolse mensen werken ook al in de Nederlandse ouderenzorg. Nederlands hoeven zij niet te beheersen: zorg verlenen spreekt vanzelf. Hospitalisering kan zo bijdragen aan de wereldvrede. Mensen die zorg aan jou als patiënt besteden winnen immers je sympathie. Op de dagbehandeling in het Groninger Martiniziekenhuis kwam ik gisteren echter louter blanke dames tegen. Op één mannelijke operatie-assistent en de chirurg zelf na. Maar ook zij waren blank. En het moet gezegd, zij waren allen bijzonder sympathiek.

23 augustus  de hospitalisering van de samenleving (3)

Als ergens de gelijkwaardigheid tussen mensen uit blijkt is het dat ongeacht huidskleur, geaardheid, leeftijd dan wel geslacht, we een liesbreuk op kunnen lopen.

Liesbreuk habeo, ergo sum.

22 augustus  "Nederlanders meest op internet"

Elk buitenland heeft meer ruimte dan wij. Is dat surfen van ons en de opgekropte haat en chagrijn die zich via reactieformulieren op het web ventileren er een uiting van dat we elkaar in dit land te dicht op de huid zitten? Oftewel is Nl niet gewoon te vol? Althans voor mensen die hun persoonlijke vrijheidsontplooiing koesteren boven alles? Want het kan wel, als mieren op een hoop leven. De jongste zoon zag het vorige week tijdens een bustoer door Singapore. Maar ja, daar kost het laten waaien van een papiersnipper een forse geldboete. En bezit van drugs je kop.

19 augustus  " Nederlanders meest op internet"  (1)

melden de media vandaag. Ik lees dat niet van papier maar -jawel- op een internetpagina. Ik draag zeker bij aan de toppositie die wij in deze innemen. Dat surfen draagt de laatste tijd overigens behoorlijk bij aan een hang naar depressiviteit. Want dat de maatschappelijke verhoudingen in Nederland uitzichtloos-snel polariseren wordt men vooral op het web gewaar. Zo'n artikel met een idee over het nut van aparte lessen voor jongens bijvoorbeeld, levert in geen tijd eenzijdige reacties die meer afbranden dan een inhoudelijk weerwoord zijn. Dat overstijgt verre de schuchtere poging om het probleem van in hun ontwikkeling achterblijvende jongens aan te kaarten.

De (vaak anonieme) reacties bij nieuwsfeiten of artikelen zijn helemaal door woede ingegeven. Zoals deze poging mijnerzijds tot een bitterzoet-ironisch commentaar bij enkele overzichtelijke lokale feiten. Waaraan ontlenen de mensen die zonder enige terughoudendheid overgaan tot schelden en valsspreken hun kwaadsappigheid?

Zelf ben ik allang de argeloosheid kwijt van mijn 75-jarige moeder, die het geschokt leest en vertwijfelt vraagt of ik die mensen ken. Een reactie die getuigt van een reeds lang vervlogen 50-er jaren-mentaliteit.

17 augustus   de wereld een dorp

Gisteren vloog de jongste zoon naar Singapore. Als het goed is ligt hij daar nu in een hotelbed te pitten, alvorens door te vliegen naar Oz en Nw Zeeland.

Alsof je een emmer leeg giet!

Mijn grootouders vlogen nooit. Mijn ouders na hun 40e en ik zelf toen ik 25 was.

Toen de oudste van de vier die leeftijd bereikt had, hadden m'n kinderen van alle continenten die ze op het geheel van hun individuele reizen maakten, alleen Antarctica niet bezocht. Zo bezien zullen interplanetaire trips een onvermijdelijkheid worden, dan wel gaat de wereld aan vlijt tenonder...

15 augustus   toch herfst!

Vanochtend vertrapte ik bij het hardlopen achter Haren heel wat gevallen eikels... Een mevrouw plukte er bramen.

In de tuin hebben enkele appels een blosje.

14 augustus    het 3e rijk en de 40-jarige DDR

De zomer bracht dit jaar een verblijf in Thüringen. Ik bezocht er voormalig Kz Buchenwald, dat pas sinds de val van het Ijzeren Gordijn als monument is te bezichtigen. En dan inclusief het hele verhaal. Dat wil zeggen met inbegrip van de 'verzwegen jaren'. Buchenwald werd - zo werd pas na 1989 duidelijk - van 1945 tot 1950 gebruikt door de Russische geheime politie, evenzeer voor aangelegenheden die het daglicht niet konden verdragen. Hetgeen nog 'es bevestigd hoezeer ook de DDR -zoals elke dictatuur- slechts kon bestaan bij de gratie van censuur en geheimhouding.

Feitelijk is er geen verschil tussen linkse en rechtse dictaturen. Toch noemde de voorzitter van de Partij van de Arbeid dat 'land' ooit in positieve zin, om wat er werd gepresteerd op het gebied van onderwijs en volksgezondheid. En voorlopers van Groen Links vertegenwoordigden er de CPN bij het 40-jarig jubileum...

12 augustus    het 3e rijk en de 40-jarige DDR  (1)

Morgen is het 50 jaar geleden dat de Berlijnse Muur werd opgebouwd. Een Orwelliaanse linkse dictatuur sprak van een ‘beschermingswal’. Een anti-fascistische beschermingswal om precies te zijn.
Hoe komt het dat over deze dictatuur meewarig wordt gedaan via films als Goodbye Lenin? De Duitse televisie biedt momenteel tal van beschouwingen over de historische fout die DDR heet. Een dame die nu toeristen rondleidt vertelde dat zij haar net voltooide studie Frans en droom om in Parijs te leven door de Muur in rook op zag gaan. We trokken ons terug “in das Private” zei ze.
Gerhard Sommerlatte wist als dienstplichtige nog over de prille muur te vluchten. Enkele dagen later kreeg hij van onbekenden het verzoek om mee te rijden naar een zwakke plek om zijn familie te helpen ontvluchten. Het bleek een valstrik. Hij werd ontvoerd en in eenzame opsluiting weggeborgen. Tijdens ondervragingen naar de namen van helpers (die hij niet gehad had) dreigden ze niet alleen hem, maar ook zijn familie “an die Wand zu stellen”.
50 jaar na dato brak Gerhard Sommerlatte nog bij het terughalen van de herinnering. Ondanks het feit dat hij in 1965 door West-Duitsland werd vrijgekocht. Net niet kapot gemaakt door het 'reëel existerende socialisme'.

8 augustus   de hospitalisering van de samenleving (2)

Tijdens het op 6 juli gememoreerde onderzoek waande ik me meteen object. De co-assistent die de professor zelf even liet kijken voor een definitieve diagnose, kreeg van deze de vraag "En wat vindt de patiënt er zelf van?" Waarbij hij haar strak bleef aankijken. Hetzelfde decor als een paar jaar geleden die notaris die ik bezocht met een - inmiddels overleden - vriend. Vriend was via een neusslangetje verbonden met een zuurstoffles die ik voor hem droeg. Als zo'n beetje de oudste patiënt met Cystic Fibrosis bood hij een fragiele aanblik. Hij had een huis gekocht en kwam de koopakte tekenen. Dat huis moest hij contant betalen. Iemand zonder levensverwachting krijgt immers geen hypotheek.....

Kom daar tegenwoordig 'es om, iemand die een huis contant kan betalen! Voor vol werd de vriend echter maar met moeite aangezien. Notaris keek voortdurend mijn kant uit als hij wat wilde vragen. Alleen door mijn dappere vriend strak aan te blijven kijken wist ik notaris te dwingen zijn blik te verleggen naar de koper.

4 augustus   Anonieme haatmail

werd lang gezien als onvermijdelijk bijproduct van internet. Net zoals voor op naam gestelde haatmail worden daarvan nu toch meer de (potentiële) risico's erkent. De Zuckerbergs willen er op hun Facebook mogelijk wat aan doen. Anonimiteit gaat gelijk op met het verlies van gemeenschappelijke waarden. Sociaal een explosief mengsel. Op deze website dan ook geen anonieme reactie-mogelijkheid.

Anonimiteit heeft iets stiekems. Zoals LinkedIn sluiks de bepalingen van mijn vier-jarige account wjizigde. Hadden ze het me gewoon gevraagd, had ik er geen bezwaar tegen gehad. Nu heb ik gezocht naar het aangevinkte vakje en het ongedaan gemaakt. (Tip: kijk linksonder op de pagina accounts en settings onder 'account'. Klik dan onder het kopje 'privacy controls' op 'Manage social advertising'.)

1 augustus  krantenkoppen

Telegraaf: Ajax domineert de hele wedstrijd

Tubantia: Twente wint met 10 man van Ajax

De vaste lezer

bleef de afgelopen weken wellicht verweesd achter, maar het schrijfreces zit er op. De tussentijd bracht onder meer een bezoek aan de voormalige heilsstaat die als DDR door het leven ging; Thüringen om precies te zijn. Vooral het bezoek aan voormalig Kz Buchenwald maakte veel indruk. De gemeenschappelijke totalitaire wortels van fascisme en communisme komen er samen.

Later meer.

6 juli   de hospitalisering van de samenleving  (1)

De afgelopen dagen ben ik door personen van verschillend geslacht meerdere keren betast. Met de broek op de knieën…Soms stonden anderen toe te kijken. De toevoeging dat één en ander plaats had tijdens nuchtere ochtenduren, verheldert de context: een westers hospitaal. Daar kan de patiënt immers medici m/v verwachten, ongeacht de aard van de kwaal of de reden voor de komst.
Wachtruimtes bieden er innerlijke rust voor een ieder die zich aangesproken voelt door wat minister Verhagen vorige week te berde bracht. Namelijk begrip voor gevoelens van onbehagen als gevolg van buitenlandse mensen en dito groenten. In zo’n wachtkamer zit de hele wereld aan verscheidenheid. Zelfs één van de kijkers naar het betasten van m’n erogene zone was van niet westerse afkomst. Het feit dat elk lid van de multicultuur patiënt kan worden schept berustende aanvaarding. Nu Verhagen wel terecht begrip toonde, maar niet over zijn lippen kreeg dat onbehagen niet terecht is, zou hij de weldadige uitwerking van een excursie naar de ziekenhuizen kunnen aanbevelen.

30 juni   Onverdoofd nageslacht

Het hele lange voorjaar luisterde Sylvia Atricapilla de buurt op met zijn prachtige gefluit. Vanvond vertoonden zich twee nog slechts kirrende jongelingen.

29 juni  ook EHEC-vrij

zijn de welgevormde frambozen die zich jaarlijks ontpoppen aan de ooit spontaan opgekomen struiken. Stads en toch heerlijk.

27 juni   Homo sapiens

valt soms ook op tijdens m'n hardloop-kilometers. Zo zag ik vanochtend achter Haren een zijn-hond-uitlatende Donar-coach Marco van den Berg, die zijn van-oor-tot-oor-lach toonde bij mijn complimenterende woorden aan zijn adres.

24 juni    Indonesië

stuurt geen dienstmeisjes meer naar Saudi Arabië. Ze worden daar op grote schaal geknecht, ontrecht, geslagen, verkracht en zelfs vermoord. Nu één van hen onthoofd is omdat ze in zelfverdediging haar bazin vermoordde, is voor de Indonesische regering de maat vol. Nu pas. Reden: Saudi Arabië informeerde Indonesië pas na de executie....

Moslims die elkaar discrimineren en ontrechten wisselen bepaald weinig kritiek uit.

Stel dat de Syrische regeringskliek van Assad niet-moslims zouden zijn..; de internationale reactie zou vooral van moslimlanden komen. Zij die zich thans volledig koest houden. Rechten zijn voor hen niet van universele waarde, maar afhankelijk van personen. Over de mishandelingen door Amerikanen in Abu Ghraib wordt nog steeds gepraat. Over Gilad Shalit hoor je slechts Amnesty International.

23 juni   Zelfkritiek

Stel dat een landelijke CDA-werkgroep vaststelt dat het Nederlandse land- en tuinbouwbeleid achterblijft en onder de maat is... Dat zou toch tot (leed)vermaak aanleiding geven niet waar?!

Sinds mensenheugenis plaatst de Groningse kiezer de lokale Partij van de Arbeid in het absolute centrum van de macht. Als een coalitiepartner al kritisch is kan de partij met niet-collegepartijen altijd wel een meerderheid realiseren. Nu een PvdA-werkgroep concludeert dat het armoedepercentage in Groningen duidelijk achterblijft bij het landelijke cijfer, en het beleid veel beter kan, is dat een brevet van onvermogen in de core-business van deze partij.

Het roept de vraag op: stemt men hier PvdA omdat men arm is; of is men arm omdat men PvdA stemt?!?

Zelfreflectie blijft echter achterwege. 't Zal aan de regering liggen...

22 juni   De langste dag

bracht een duurloop over onder meer het Hoornse Dijkje. In het weiland bij de molen troont er de vrouwelijke helft van Ciconia ciconia ongenaakbaar boven haar jong. Een eindje verderop langs de sloot, belichaamt manlief een coverversie van 'Aan de oever van de Rotte'.

21 juni     de zomer brengt

een prestigieuze nieuwe opdracht: gemeente Leiden bevestigt vanochtend de positieve uitslag van een aanbestedingsprocedure voor een legal audit.

20 juni   "De implantaat is niet veel duurder dan de brug."

De regering wil subsidies die de multiculturele samenleving moeten bevorderen afschaffen. Toen ik vorige week de tandarts bezocht, was dat bericht in het nieuws. Terwijl die de rekening factureerde (..) onderhield ik me kort met de assistente.

"Het gaat hier ook af en aan he?", poneerde ik. Meer om het onheilspellende zwijgen in zo'n wachtkamer te onderbreken dan als betekenisvolle conversatie.

Zij keek mij niet begrijpend aan. "Af en aan?"

Als ik er bij stil sta vraag ik me evenzeer af waaraan die uitdrukking ontleend wordt. De scheepvaart wellicht, waarin zoveel gezegdes in onze taal hun bron vinden? ('Aan lager wal raken' ; 'Alle zeilen bijzetten.' etc.) Ik weet het niet. Maar het wordt pas ingewikkeld als men de overdrachtelijke betekenis ook niet kent. Dat geldt voor onze tandarts en zijn medewerkers. Die spreken namelijk allen Farsi als moedertaal. Het zijn Iraniërs, of beter: Perzen. Hun Nederlands is vaak grappig doordat lidwoorden en aanwijzende voornaamwoorden verhaspeld worden. ("Die kleine gaatje moeten wij verhelpen.")

"Het werk loopt hier steeds maar door", verduidelijkte ik, waarna alsnog iets van conversatie op gang kwam.

De regering heeft gelijk: de multiculturele samenleving is allang onder ons.

16 juni   life events

Jongste zoon slaagt voor eindexamen...

15 juni   life events

Jongste zoon vraagt paspoort aan...

14 juni   life events

Jongste zoon meldt zich aan bij reisorganisatie voor half jaar backpacken..

13 juni   gegarandeerd EHEC-vrij (3)

Via trial and error is de afgelopen jaren het wederzijds 'verstaan' moeizaam verlopen. Door af te kijken hoe zoiets elders ging waren het vooral pogingen en werd dit kopieergedrag in het klein een stukje evolutie. Op enig moment heb ik het boompje zelfs gedecapiteerd.., kats de hele kruin eraf. Elke keer liep het weer uit en hield het zich staande in de survival of the fittest. Meer dan één seizoen met 3 appels leverde dat niet op. Maar nu.. bijlo! Wel 25 beloftes hangen in trossen weldadig te wezen!!!

En daarmee bevinden boompje en ik ons feilloos op de trend.

12 juni   gegarandeerd EHEC-vrij (2)

De fractieleider was directeur van een groente- en fruitveiling.... zoals ik aangaf, natuurlijke achterban van het CDA. Over z.i. goede plannen en ideeën hanteerde hij het adagium "Niet over het net laten vliegen" Onmiskenbaar alert en op zijn qui vive voor volatiele gedragingen dus. Vogels staan tenslotte bekend als fruitvijandig.
Het appelboompje was een geschenk van niemand minder dan Albert Jan Maat. Boerenzoon en destijds voorman van de Chr. Boeren- en Tuindersbond, de CBTB. Momenteel zelfs landelijk voorman van LTO-Nederland.

Met zorg heb ik het tere ding een plek gegeven, en het in de loop der jaren geprobeerd te leren ‘verstaan’.

9 juni   gegarandeerd EHEC-vrij (1)

Zo'n 10 jaar geleden kreeg ik een appelboompje cadeau. Het ding bestond uit twee sprietige takken die als stam beschouwd konden worden. Ik had er geen verstand van, maar dit type gift laat geen twijfel toe bij het in ontvangst nemen. De reactie moet eenvoudig wel van enthousiasme vergeven zijn. Het betreft immers een levend wezen; ontsproten aan moeder natuur en nog kwetsbaar ook.

Ik kreeg het boompje aangereikt op een CDA-ledenvergadering die ik voorzat. Geschokt keek ik toe hoe een oordeelkundige tuinder -kenmerkend onderdeel van de achterban- na een korte blik één sprietige tak domweg van de andere afscheurde. Werkelijk barbaars. "Anders groeit 'ie niet", luidde het commentaar even kort als Gronings.

Ik moest denken aan een uitspraak van een voormalig fractieleider, die van z.i. slechte ideeën vond dat je ze "in het nest moest dood trappen!" Hard core rentmeesterschap als het ware...

6 juni   Polarisatie moet gebrek aan inhoud verhullen?!

Dat de vaderlandse politiek in rap tempo polariseert, maakt Wilders al enige tijd duidelijk. De jegens hem betoonde samenwerkingsbereidheid bezorgt het CDA felle kritiek door links. Dat zet daar echter niet veel inhoudelijks tegenover. Goed beschouwd krijgen de pleitbezorgers van een politieke tweedeling steeds meer hun zin. Wilders mag dan hele bevolkingsgroepen over één kam scheren. Degenen die de SGP als 'Poldertaliban' bestempelen betonen zich al even leugenachtig. Met die kwalificatie hoopt links zich wellicht te vrijwaren van inhoudelijke argumentatie tegen die partij en degenen die met hen willen samenwerken.

Binnen dit linkse gedachtenvacuüm weet De Volkskrant geen raad met de EO-jongerendag. Die krant meent daar vandaag niet helemaal om heen te kunnen, maar een feitelijk verslag komt de redactie de strot niet uit. Men kiest ervoor de 37e versie van dit evenement met 27.000 bezoekers in één en hetzelfde bericht te plaatsen tegenover een slutwalk (whatever it may be) van 500 lieden door -jawel- Amsterdam.

De noemer: "Nederland liet zich zaterdag van zijn extreme kant zien."

4 juni     Voor 10 uur

vanochtend werd de eenzame loper langs de Meentweg in Glimmermade vergezeld door Fringilla montifringilla, in diens gitzwarte zomeromslag.

1 juni  Oude media

kunnen er knap zenuwachtig van worden: social media. De directeur van RTVNoord verklaarde onjuiste berichtgeving rond de moord op een Groninger politieman onlangs uit de drang om twitter voor cq bij te blijven. Zou dezelfde argumentatie ten grondslag hebben gelegen aan het feit dat ons programma op Nederland 1 gisteren domweg werd onderbroken door een extra uitzending van het NOS-journaal?

De gedachte dat een belangrijk iemand overleden was werd fluks weggenomen: een anonieme redacteur meende dat wij verplicht moesten kijken naar een vliegtuigje op een landingsbaan. Daarin zou dan Mladic zitten. Nou ja zeg, een wetenschap die men desnoods als tekstbalkje door het beeld had kunnen laten lopen.

Nadat wij bij de nietszeggende beelden nietszeggend commentaar hadden aangehoord, liep onze documentaire verder. Daarvan waren zo'n vijf minuten verloren gegaan...?!

30 mei  L'art pour l 'art

Overleden vriend, over wie ik sinds januari enkele malen berichtte, was een verzamelaar om het verzamelen. Deze eenling klampte zich erdoor vast aan voorbije tijden. Hetgeen tot uiting kwam in her en der royaal opgetaste boeken, dia's, geluidbandjes, cd's en foto's.

De belofte om de boedel waar mogelijk te vrijwaren van de stort zijn we vergaand nagekomen. Zo is een meneer uit Vlaardingen af komen reizen om de complete jaargangen van voormalig chr. weekblad De Spiegel af te halen. Ook de geïllustreerde magazins die vriend van buitenissige radiostations als die van Noord-Korea, Cuba, Albanië, USSR en de DDR kreeg toegezonden als dank voor zijn kwaliteit-van-ontvangst-berichten, konden deze heer bekoren. ZIjn auto was er tot de nok toe mee gevuld. Heerlijk.

Een echte opgave waren nog de sigarenbandjes. Die kregen jl. zaterdag een bestemming via Gelkinghe .

25 mei  "zwarte kousen"

Volgens de Volkskrant van heden zegt de politiek leider van Groen Links dat het kabinet zich afhankelijk maakt van de zwarte kousen. Wat een ergerlijke zelfvoldaanheid spreekt hier uit. De SGP wordt niet op inhoud bestreden maar zwart gemaakt. De suggestie ligt er in besloten van ondemocratisch te zijn, achterlijk en wat niet al.

Groen Links... de partij die kritiekloos de dictatoriaal geleide Communistische Partij van Nederland in zijn gelederen opnam.

18 mei   Globalisering

dringt zich aan ons op. De afgelopen jaren zag ik bij bezoeken aan het oosten van Duitsland meerdere keren groepjes jongeren rond een lawaaibron over straat slenteren. Afgelopen zaterdag op de Oude Markt in Enschede idem dito. De aanleiding leek - zo tussen het spelen van twee finales door de plaatselijke FC- ogenschijnlijk snel te vinden. Echter via het gehoor kwam het luidkeels rondgebazuinde thema 'bier en tieten' door. Aangezien één der flagellanten vreemd was uitgedost moest de verklaring voor dit openbare gelag gezocht worden in het naderende einde van diens vrijgezellenstatus. Dit voorjaar in Erfurt was het een paashaas die voor schut liep. Het groepje daar verdreef een straatviolist want verhinderde wreed diens Vivaldi-vertolking.. Zonder enige scrupules. Blijkbaar moeten we dit, na de artificiële verwekking van Valentijnsdag en het 'vieren' van Halloween als jongste vrucht beschouwen van niet te vermijden wereldgelijkvormigheid.

15 mei  Twente Enschede

Gistermiddag naar de geboortegrond afgereisd om sfeer te proeven. Aan de Oude Markt gegeten met familie, alwaar de gepachte standplaatsen reeds werden ingenomen door horeca-uitbaters. Alles in afwachting van de dingen die komen zouden. Vandaag naar de kerk waar ik 53 jaar terug gedoopt werd. En na koffie bij de laatste tante, een lange wandeling. Vanaf begraafplaats Usselo - het graf van pa, zonovergoten - over de Es richting stadion. Door het gat van de nog in aanbouw zijnde ring zie ik -verwerkt in de stoeltjes van de al wel opgehoogde zijde- de markante kop van Epi Drost. Een meute kijkt er naar een live-scherm. De enthousiaste geluiden geven de indruk dat het wel goed zit. Ik loop de wijk Twekkelerveld in; nagenoeg uitgestorven straten. Veel vlaggen met het Twentse ros sieren de huizen. Even verder op de Westerbegraafplaats bezoek ik het graf van oma van moederszijde. Een geluidsstorm verdringt er de vrede op de wind vanuit het stadion. Het kan niet anders of we staan voor. Ik koers richting centrum. Vanuit de massa daar komt me na bijna drie kwartier niemand tegemoet. Het kan niet anders dan dat die de huldiging afwachten. Al die tijd verkeer ik in de veronderstelling dat we het gered hebben. Totdat blijkt dat ik harder heb gelopen dan gedacht. Bij het Van Heekplein staat een mensenmassa naar schermen te kijken, waarvan de commentaarstem overhelt naar een kampioenschap voor Ajax. Er zijn nog vijf minuten te spelen. Het lawaai is oorverdovend. Maar dat komt uit de boxen. Dat is wat ik bij het stadion gehoord moet hebben... enthousiast geluid via het scherm, en niet vanuit de eigen aanhang... Ai ai het epi-centrum ligt in de Arena; niet hier...

Als er niets meer verandert sla ik de vertrekkende mensenmassa gade. Ordentelijke acceptatie. Uit de luidsprekers klinkt you'll never walk alone. Bij kippengril Koning nauwlijks een kip meer. Teveel mensen.

Het leven zou maar saai zijn zonder illusies.

11 mei  Volgers van dit blog

trotseren mijn ondertoon naar nieuwe ontwikkelingen, in combinatie met gedweep met het verleden. Een mix die wat mij aangaat zonder bezwaar voor cultuurpessimisme door mag gaan. Dat dat niet doorslaat naar neerslachtigheid verklaar ik uit m'n basishouding die zich laat typeren als 'verwonder u en behoudt het goede'. Gepaard aan het aan voormalig CPN-wethouder Stuivenberg van Enschede ontleende motto: "Ie möt ze lachend op de schup neem'n anders he'j zo 'n maagzweer te pakken."

Zeker, ook aan degenen die graag heden en verleden confronteren vergroot het tomeloze internet-tijdperk mogelijkheden. Sociale netwerken heb ik hoog. Ze brengen dierbaren letterlijk onder handbereik; slechts een drukknop van ons weg. Daaronder vrienden van het schoolplein. Ze maken de diversiteit zichtbaar waarin loopbanen en levenswegen -ontsproten aan hetzelfde sociologisch substraat - als vonkenregen uitéén lichten. Neem nou Rijk. Mijn twitter-pessimisme (zie blog 6 mei) is hem niet alleen volkomen vreemd... Rijk doorleeft, op 6 mei temidden van wolkende twitterspreeuwen, zijn Chaos-theorie.. doorgrondt daar het ondoorgrondelijke. Bespeurt hij er een lek, dan twittert Rijk de chaos weer op zijn plaats. Voor een ieder die wapening zoekt tegen neerslachtig stemmende bits en bytes , raad ik begeestering door Rijk aan. Een opgewekter spreker en mens moet ik nog tegen komen.

Vanuit cyberspace alvast een verjaarsfelicitatie Rijk!

9 mei   Apus Apus

verscheen zaterdag voor de eerste keer dit jaar boven mijn woonwijk. Gisteren vloog 'ie boven het voetballandschap, echter zoals een oud- Twents spreekwoord leert: 'Eén zwaluw maakt nog geen dubbel.'

6 mei   dan hoeven allerlei media zoals de Volkskrant hun berichtgeving 2 dagen later niet te corrigeren!

4 mei  Nieuwe variant op 'damschreeuwen'

Je zult maar op 4 mei om 20.00u Gretta Duisenberg in hetzelfde restaurant treffen en géén twitteracount hebben....

2 mei   Osama's days are numbered

Obama gets four more years

1 mei    Twentsche Courant/Tubantia

plaatste gisteren mijn artikel 'Ode aan (Fc) Twente'

25 april  Geen zwaluw, toch zomer...

De massa meet de waarde van Pasen tegenwoordig af aan het weer en de voetbaluitslagen. Nou zit het met beide ogenschijnlijk goed... ;-)  Toch is het natuurlijk geen pasen zonder paasvuren.. en komen allerlei insecten al in het vliegstadium, waardoor trekvogels te laat komen om hun jongen te voeden met het insect als larve.

Voordelen zijn er, doordat het nog dunne gebladerte meer zicht dan normaal biedt op het ornithologisch voorjaarsgedrag. Vorige week liet Sylvia borin zich bewonderen... Gisteren leek het prachtige gezang diens komst wederom in te luiden, maar bleek het van achterneef Sylvia atricapilla!

22 april  bij de buren is het goed toeven (2)

Majesteitelijk is er wel de vlucht van Milvus milvus, die we vlak over de grens, aan de uitlopers van het Teutoburger Wald zagen.

21 april  bij de buren is het goed toeven (1)

Sinds 2 jaar kom ik regelmatig in het oosten van Duitsland. Het is machtig om te zien hoezeer daar monument na monument, en nu ook huis na huis wordt gerestaureerd en zienderogen los komt van 40 jaar DDR-stilstand. Met het verdwijnen van het ijzeren gordijn als keiharde grens, ontstaat meer oog voor het natuurlijke onderscheid met de Duisters en Duitsland. Het volk is er hoffelijker. Het landschap al snel geaccidenteerd. Dat vlakke land van ons lijkt gelijkheid en daarmee meer brutaliteit uit te lokken. De Duitser temidden van z'n wälder, toppen en dalen is meer gevoelig voor onderscheid en distantie. Hoewel los van een koningshuis, weten ze dat van ons welhaast meer te waarderen dan wij zelf. Wellicht ook een gevolg van het feit dat wij er te dicht op zitten?

19 april   Het Krugerpark

heeft antilopes. Even sierlijk sprong vanochtend capreolus capreolus voor de eenzame loper het Glimmerbos uit.

18 april  Stille week

Gisteren een echte Mattheus-passion beluisterd; zo één die niet met applaus, maar in stilte eindigt. In de Georgen-kirche te Eisenach alwaar de componist in 1685 werd gedoopt.

Apart, zo'n uitvoering door zangers en temidden van luisteraars voor wie de tekst moedertaal is.

14 april  Onvervalst kapitalisme

heeft een gezicht. Dat werd gisteren niet eens zozeer gevonden onder de biljar- en triljardairs die Obama met extra belastingen op het oog heeft. Het werd geboden door hun pleitbezorger (de link opent filmpje dat naar kapitalistische maatstaf door reclame vooraf gegaan wordt..), de Republikeinse voorman die met ferme blik in de camera beweert dat de bezuinigingsplannen fout zijn. "Niet het geld weghalen bij de mensen van wie we verwachten dat ze hun geld in de economie steken en banen creëren. Als Washington een financieringsprobleem heeft, dan komt dat omdat het teveel uitgeeft..."

13 april   Er gaat niets boven Groningen.. (2)

Des zondags aan het einde van de dienst in de Hooglandse kerk te Leiden, bracht een mededeling Zeeuwen en Groningers echter weer samen. Een man kondigde namelijk af dat een project waarin de uitvoering van een compositie van Huub Oosterhuis centraal stond, "na in alle uithoeken van ons land te zijn geweest, nu weer terug was in de randstad".

Voor de fijnproever valt daar, in het verre westen, veel te genieten.

11 april   Er gaat niets boven Groningen.. (1)

en dus zal dat wel heel ver weg liggen.... Lijkt de gedachtegang die de promotieslogan bij velen oproept. Een weekeinde randstad leverde daarvoor weer de nodige stof. Treed ik een CDJA-reunie binnen, is het eerste wat ik hoor "En kom je helemaal uit Groningen?" Plaats van samenkomst was Woerden, minder dan een kwartier treinen vanuit Utrecht CS. De vaste blog-volger weet dat ik daar tot vorig jaar mei 1,5 jaar werkzaam was als wethouder a.i.. Representatieve verplichtingen zijn met die functie onlosmakelijk verbonden, dus kwam ik er ook zelfs wel 'es op zaterdagen. Het is voorgekomen dat men - hoewel blij met mijn aanwezigheid - zei "Maar moet u dan nu nog helemaal naar Groningen?" In die gevallen durfde ik niet te zeggen dat ik diezelfde ochtend om kwart voor 7 op de trein gestapt was om er eerst vanuit hier naar toe te reizen...

Welnu de eerste met die welkomsvraag of ik "helemaal uit Groningen" kwam was de bekende Zeeuw Ad Koppejan. Ik repliceerde of men hem wel 'es vroeg of 'ie helemaal uit Zeeland kwam, omdat dat voor ons een heel-ver-weg-klank heeft. Zoals ook nu, volgt daarop doorgaans begripvol gegrinnik..

Een volgende vroeg na de openingsvraag hoe het met me ging, of ik "nog" in Groningen woonde. Ook die vraag krijg ik door de jaren heen steevast. Blijkbaar ziet men beneden-Zwolle deze plaats als doorgangshuis. Wat het overigens voor menigeen natuurlijk ook is.

8 april   Au

Dat is nou zo'n kater waar verder geen drank aan te pas komt......

6 april   Poldermoslim

Enige weken terug de jongste dochter helpen verhuizen van haar Amstelveense studentenflat naar een kamer om de hoek bij het Mercatorplein... Ik zag er een heuse boerka over straat gaan.. Je weet dat ze er zijn, maar toch. Op dat moment voel ik me de provinciaal, en ben ik het eens met het Volendamse Don Bosco-college:soevereiniteit in eigen kring, ook voor eigen kledingnormen.

4 april   Wat is er toch een lafheid op de buis

Met grote regelmaat trekt aan de tv-kijker het pratende hoofd van Jan Mulder voorbij. Als pose meet hij zich met veel aplomb een mening over alles en iedereen aan. Vooral tegenover iemand uit een hoek waar hijzelf totaal niet in zit, weet hij het erg goed. Gisteren, geconfronteerd met de soap rond Ajax, waar zijn vrienden zitten, was die Mulder zo mak als een lam...

3 april  Hardlooproute

vandaag van een kilometer of 20 via Hoornse Dijkje en Glimmermade dwong tot het ontwijken van meerdere ljken uit de Bufo-familie.....

2 april  Twéémaal zù--lllen wij de kampioen zijn.....

1 april   De lente (4)

mag dan doorbreken in Amsterdam... laat u niet foppen! Het echte leven speelt zich elders af... ;-)

31 maart  De lente (3)

blijkt thans doorgebroken... Vanochtend met meer dan gemiddelde nieuwsgierigheid langs het krantenrek gelopen. Het ging me om de voorpagina van de T. Die overtrof mijn naarste veronderstellingen. ‘Cruyff wint slag om Ajax’ schreeuwt het blad de wereld in. Allereerst bevestigt dit dat er een ‘slag’ om Ajax werd geleverd, in plaats van een samenspraak gericht op het belang van de vereniging. Secundo: de slag is gewonnen door de voorkeurskandidaat van de T. Nou is dat op zich geen nieuws aangezien dit blad zich altijd vereenzelvigt met winnaars. Echter de redactie wenst dat in dit geval te onderstrepen door de foto’s van aftredende bestuursleden af te drukken met een rood kruis erdoor. Het ontbrak er nog maar aan dat deze portretten de afgelopen weken gepubliceerd werden met zo’n Sarah Palin-vizier er overheen. Door de T. opgejaagd wild.
Tertio: de T. is een Ajax-blad.

25 maart   De lente (2)

doet steeds weer opbloeien, zoals tegenstellingen dat doen rond signor Kroeff. Met zulke vrienden heeft een club geen tegenstanders nodig...

24 maart  Ouder worden

komt met gebreken en doet ontbreken... Zoals het trekken van een kies .. dat is toch wel weer een gewaarwording. Ooit hield ik met gehuil om het doorbreken ervan wellicht mijn ouders uit de slaap. Nu wordt er - zij het verdooft - geen traan om gelaten...

21 maart  De lente (1)

keert elk jaar weer. Dat is één van de zekerheden waaraan we dit leven mogen ophangen. Ooit was het even vanzelfspekend dat voetbaltitels  naar Amsterdam of Rotterdam gingen. Dat nu is voorbij. En zal vooreerst niet wijzigen, zolang Ajax/De Telegraaf blijven denken dat de basis voor succesvolle teamprestaties gevonden kan worden in graaigedrag. (via het Twentse CDA-kamerlid Pieter Omtzigt)

17 maart  Columns

schrijven met een ramp-ver-weg-maar-toch-ook-weer-niet. Het beperkt de thematiek. Luchtigheid is niet direct wat nu boven komt drijven. En - in tegenstelling tot voetballers - heeft het geen zin om met een rouwband achter de pc te kruipen.. De Japanners geven zelf ook weinig houvast voor de beste wijze waarop ze solidariteit zouden willen ervaren. Het onwaarschijnlijke leed dat hen overkomt dragen ze - in de ogen van een westerling - uitermate waardig. Nog komt de keizer daar overheen zijn onderdanen manen toch vooral kalm te blijven...

13 maart  Sponsoring

van amateursport is één ding; maar dat mede-loper, dit-bloglezer en vestigingsdirecteur van BDO Consultants Groningen Johan Kamps behalve sponsor ook verkeersvrijwilliger is verdient vermelding. Gisteren moedigde hij mij bij kilometer 20 aan voor de laatste spurt, en informeerde en passant naar de inhoud van mijn rugzak. Welnu, daarin voerde ik m'n BDO-trainingsjack mee dat me de eerste trajecthelft bescherming tegen de wind bood. Een aan mijn dienstverband eind jaren '90 overgehouden cadeau. Johan, driewerf bedankt!

Overigens bood die rugzak een voordeel bij de voorover gebogen houding, die de snelheid opvoert.., maar hopelijk biedt de nakende lente weer wedstrijden zonder (tijdelijk) trainingsjack. Tijdens het stuk door Appèlbergen fladderde al een citroentje op!

12 maart  Het is hard, maar op het westelijk halfrond gaat het leven door..

09.00u wekker

10.00u pannetje havermout

11.15u besluit om mee te doen met halve marathon Haren

12.00u start

13.54.58 finish

15.30u douche

16.15u bier in voetbalkantine

11 maart   koning voetbal (2)

Voor RTL mogen dan de kijkcijfers spelen... uiteindelijk draait het om de cijfers op het scorebord!

10 maart    koning voetbal (1)

Het randstedelijke RTL kiest wederom voor de live-uitzening van Ajax en PSV... Gelukkig kan de provinciaal uitwijken naar België.

9 maart   Houd de dief!

enige tijd geleden me aangemeld voor Burgernet. Met het huidige politieke klimaat moeten waakzaamheid en burgerzin als hedendaagse deugden worden beschouwd nietwaar?! Inmiddels twee keer gebeld met de vraag o uit te kijken; eerst naar pizzakoerier-berover en gistren naar 90-jarige vrouw. Vooral het Gronings van de dienstdoende agenten is heerlijk. Maar het is ook mooi om de beste kameraad van de politie te kunnen zijn.

Als nu maar niet de gedachte gaat leven dat de criminaliteit steeds hoger wordt omdat de mensen er meer over horen...

7 maart   Er bleibt (noch ein wenig)

Ooit ging de Inca-beschaving ten onder aan een overdaad aan mensenoffers. Uit niets is de vluchtigheid van het hedendaagse bestaan mèèr af te leiden dan het lot van voetbaltrainers. Wie in januari het voetbalplaatjesalbum van de grootgrutter onder ogen krijgt, moet achter meerdere plaatjes aan van trainers die - gelijk de kalkoen - de kerst niet eens haalden. En het instantsucces dat Louis van Gaal (“der AG Ich”’ volgens de ARD) Bayern München in zijn eerste jaar bracht, is nu al geen basis meer om niet weggezapt te worden… Schluss. Na dit seizoen dan...: de trainersmarkt biedt momenteel geen alternatieven.

"Lähmendes Entsetzen"

4 maart   verjaardag van overleden vriend

die post mortem onophoudelijk bestookt blijft worden met post van zuigende loterijen...

3 maart  Kennedy-moordenaar

moet blijven zitten waar 'ie zit;

Kennedy-museum in Berlijn opende onlangs Gorbatsjov expositie

2 maart  Tsja..

deze uitslag markeert nog 'es het tijdsverloop dat in het vorige logje figureert.

28 februari   Oud-burgemeester Harm Buiter

overleed vorige week. Ik vernam het bericht verlaat wegens verblijf buitenslands. Begin jaren ’70 pakte dhr. Buiter de overgang van een afspiegelingscollege met traditionele bestuurspartijen, naar de ‘quasi-revolutionaire provo´s’ soepel op. Rond 1984 werkte hij vrijwillig mee aan een vervroegd vertrek, in de veronderstelling daarmee de weg vrij te maken voor FNV-leider Wim Kok. Die bleek daarop bij nader inzien gehoor te geven aan de aandrang om PvdA-leider te worden. Buiter had zich, te vroeg naar zijn zin, toen al wel opgeofferd… Zijn vaderlijke houding ten opzichte van opvolgende generaties wethouders hield nog aan in 1986 – mijn eerste jaar als wethouder in zijn stad Groningen, toen het nog gebruikelijk was dat B&W zijn verjaardag aan huis kwam vieren. Dat bezoek werd door het echtpaar Buiter buitengewoon op prijs gesteld. Voor mij als jongmaatje had hij een vriendelijke aanwijzing: vooral vroegtijdig blokken in de agenda laten zetten door het secretariaat, anders had je als wethouder nooit vrij. Enige jaren geleden voerden we ons laatste gesprekje in de wijk-super. Er was net een verkiezing geweest waarbij de kiezer heel wat zetels liet verschuiven, hetgeen Buiter een herinnering ontlokte aan zijn jeugd. Hij schetste grijnslachend de ophef die het verlies van een zetel voor hun PvdA bij zijn vader teweegbracht, als schrille tegenstelling met de jachtigheid van het huidige bestaan.
Indrukwekkend dat ouder worden gepaard kan gaan met zoveel veranderingsgezindheid. Geheim van de eeuwige jeugd?

18 februari   Broodje Aap

Woensdag confronteerde NRC/Handelsblad ‘slijpsteen voor de geest’ de lezers op een voorpaginaverhaal over het Slangenburgberaad. Het zou om een in het geheim opererende groep CDA’ers gaan, gericht op het bijstellen van de koers. Zwaargewichten als de ‘veel genoemde kandidaat voor het partijvoorzitterschap’ Ruth Peetoom, een handvol kamerleden en wethouders zouden het gewicht ervan verzwaren. Het bericht bracht een tiental namen van deelnemers naar buiten en on line bood die krant een formulier, waarmee meer leden van het Slangenburgberaad konden worden aangegeven….. Diverse media gingen met het bericht op de loop. Wie Slangenburgberaad als zoekterm intypt krijgt vermakelijke verwijzingen naar o.m. rtvDrenthe, “Emmer CDA-prominenten lid van kritisch beraad”; Elsevier alarmeert “CDA-dissidenten schaden CDA en kabinet”; Omroep Brabant: “burgemeester Jacobs lid van geheimzinnige CDA-groep”; en nujij.nl maakt er een “besloten CDA-genootschap” van. De oprichter werd dezelfde dag door alle hijgerige VARA-tv-shows benaderd voor een interview…
Wat is er feitelijk juist? Na de verkiezingsnederlaag werd een Linked-in groep gevormd, niet meer dan een platform waarop CDA-leden meningen wisselen. Het komt voort uit CDA-deelnemers aan het christelijk sociaal-congres, een jaarlijkse –open– themaconferentie voor leden van christelijk-sociale organisaties uit de kring van politiek, vakbond en andere maatschappelijke organisaties. Onder de noemer Slangenburgberaad is een handjevol mensen twee keer bijeen geweest. Verder wordt er - ja ja ik ben al vanaf vorige zomer lid…en heb er ook gepost… - vooral pejoratief door deze en gene wat in de groep gegooid. Letterlijk. Het is allemaal super vrijblijvend, er wordt nauwelijks inhoudelijk op elkaar gereageerd en degenen die –al dan niet in potentie- in het CDA een beetje functie vervullen, zijn er op geen enkele inhoudelijke bijdrage te betrappen.
Nederland is een te klein land, met teveel media.

15 februari   nalatenschap (3)

Ik ben het niet nagegaan. Heb er nog wel een blik in geworpen. Destijds ging het vooral om contactadvertenties. De omlijstende slechte kwaliteit foto’s stond niet aan de herkenning van de lichaamszones waarop het daarbij aankwam in de weg. Ach, die zijn immers ook van alle tijden....
Gedenkwaardig is – 40 jaar na dato – dat de betreffende jonge goden en godinnen, voor zover zij de betreffende hobby nog immer uitoefenen, dat thans onder de noemer bejaardens*x doen… daar kan tegenwoordig nog van alles uit voort komen….

14 februari   nalatenschap (2)

Overleden vriend was een noest verzamelaar. Het testamentaire beheer omvat dan ook een zorgvuldig selectieproces van het nagelatene: wat kan weg; wat heeft waarde. Zo hebben de Groninger Archieven inmiddels hun belangstelling kenbaar gemaakt voor de enorme collectie geluidsbanden-van-sinds-wo. 2… er staan mogelijk opnames van de RONO op. De voetbalclub kon inmiddels verblijd worden met vele dozen oud papier. Daarin diep weggestopt twee vieze blaadjes. In een stapel die – gelet op datering en stoflaag – in tientallen jaren niet was aangeraakt, trof ik namelijk twee Candy’s. Uit 1973. Wellicht hadden die antiquarische waarde in dit on line-tijdperk??

13 februari    Vandaag alweer het wonder beleefd,

van het rapen van blad - na maanden van sneeuw en kou - en harmonia axyridis daartussen, als ware er niets gebeurd...

   -reactie van m'n 'n boeskoolvriendin: Mooi, zo'n Gluckskevertje, word ik altijd blij van!

12 februari    Pure hypocrisie

Een Israëlische legerband treedt eind februari driemaal op in Nederland. Een muziekgroep van dienstplichtigen. Uit een land dat dagelijks wordt bestookt met raketten. Waar in vrije verkiezingen regeringen komen en gaan. Waar een onafhankelijke rechter een ex-president berecht wegens corruptie. Omringt door landen waar dictators tientallen jaren kunnen heersen, omdat de massa die anders wil wordt geknecht.
Gut wat zijn we solidair als er daar eentje wordt gedwongen op te stappen... en vervangen door de niet democratisch gekozen legerleiding.
De eerste protestacties tegen de Israëlische band zijn inmiddels aangekondigd.

9 februari   nalatenschap (1)

Nu vriend is overleden rest ons het opruimen - lees: leeghalen van zijn woning. Opzeggen van abonnementen gaat voorop. Schaamteloos verlangen de loterijen waaraan men in reactie op ogenschijnlijk simpele telefoontjes vast kan komen zitten, schriftelijke bewijzen van overlijden om de automatische afschrijvingen stop te zetten.

Het zijn er wel drie.

Zoals deze waarden zijn, vertrouwen ze hun 'gasten'...

5 februari  Dealer, kapper, showroom...

afhaalchinees, campingkantine; zij alle kunnen de Telegraaf gemeen hebben. Aangezien ik dergelijke gelegenheden frequenteer, pik ik te hooi en te gras mee wat die krant schrijft. Zie ik er vorige week een gezicht van 30 jaar her in terug! Bij Stan Huygens nog wel. Cint - destijds - was medelid van het Groninger provinciaal politiek Jongerencontact. (PPJK; contact was nog met een 'k') Hij zat er voor de PPR-jongeren. Hoewel dus lid van een radikale voorloper van Groen Links, viel destijds al zijn beschaafde voorkomen op. Cint gaat volgens de T. nu als Clint door het leven, en is directeur van een bedrijf "dat personeel uitleent aan banken en verzekeraars." De Nederlandse tak heeft hij moeten afstoten, maar "Gelukkig loopt Londen nog goed en zijn HongKong en Shanghai in de opbouwfase." Stan Huijgens spotte C(l)int tijdens een lezing van JPBalkenende in de Londonse financiële city.

Tsjonge.... die C(l)int...!

31 januari    Voetbal verenigt

Op zondagochtend tijdig arriveren is vaak een ‘strijd om in te gaan’; hoewel het kerkelijke aanvangstijdstip christelijk genoemd kan worden.. Gisterochtend kwam het kunst- en vliegwerk twee globetrotters goed uit. Het te late vertrek en de weers- omstandigheden ‘dwongen’ ons de auto in. Bij de bushalte ter hoogte van de Van Mesdagkliniek gebaarden een Aziatische jongeman en –dame hevig naar de schaars passerende auto’s. We waren laat, maar de aanvankelijke neiging om door te haasten werd overwonnen door de gedachte dat het negeren van een goed werk, de te horen preek bij voorbaat krachteloos zou maken.

Iets voorbij het stel hield ik stil. Beide bleven echter als aan de grond genageld... het gezicht van met name de dame één en al ongeloof. Toen jongste zoon het portier opende kwam er pas beweging. De hevige staat van opwinding keerde terug in haastig spreken… of we to Groningen-central station gingen; I’ll pay you.. en het dito laden van koffers en zichzelf. Jongste zoon werd gewaar dat beiden uit Zuid Korea kwamen, dat zij zijn girlfriend was, en de trip als motief Guus Hiddink had... De begeestering over de trainer ging bij het naderen van het station over op de nog zichtbare pendelbus naar Bremen-airport. Nu werd de rampspoed duidelijk welke wij c.q. de Voorzienigheid hadden voorkomen: ongetwijfeld hadden beide Guus-volgers zich door het zondagsschema van de stadsbus in de luren laten leggen, en haalden zij nu ultiem de bus voor hun vlucht naar Seoel….

Daar maken twee mensen voortaan reclame voor Groningen...
De preek werd een schot voor open doel.

28 januari 2011

van vrieskou strakke lucht
staalblauw de hemel
-richt en slicht-
touwen vieren
eikenhout gewicht

herenigd

’t boeket zakt scheef
als in een laatste zucht

21 januari   thuis-zorg  (6)

Wat nu het laatste gesprekje met vriend blijkt te zijn geweest - was op dat moment nergens aan te ontlenen - liet ik gepaard gaan met een gesprek met de verpleeghuisarts. Die liet al doorschemeren dat als vriend niet meewerkte en loop-revalidatie niks zou worden, hij dan feitelijk weer naar huis kon wat hen betrof... De gedachte dat die conclusie wel eens sneller zou kunnen opkomen dan gedacht, deed m'n gedachten alweer uitgaan richting thuiszorg. Die moesten zich over de haalbaarheid en voorwaarden daarvan tijdig uit kunnen spreken.

De vermelde ongedachte wending kwam daaraan in de weg te staan... Sinds gisteravond waakt een klein groepje om-en-om aan vriend's sterfbed.

God hebbe zijn ziel

20 januari    reactie op log/column 17 januari:

Vraag of opmerking: Beste Bert, Jammer dat je in je laatste column het (sociale) medium zo centraal stelt bij de analyse en de schuldvraag. Net als destijds bij de opkomst van de stoomtrein, telegraaf en drukpers et cetera: zij waren in de opinie de oorzaak van het verval. Terwijl het toch uiteindelijk om de mensen gaat. Lees http://www.rijkwillemse.nl/netwerk/social-media.html en http://www.rijkwillemse.nl/home/271-get-a-life.html voor de onderbouwing. Het middel is niet te blamen, de gebruiker moet zich gedragen, net als bij elk ander middel. Hartelijke groet en tot ziens! Rijk

20 januari   thuis-zorg  (5)

Gisteravond was daar het telefoontje, dat altijd onverwacht komt in geval van een hersenbloeding of -infarct.... Vriend bleek gistermiddag zo diep in slaap geraakt, dat pas na uren doordrong dat er meer aan de hand was: men kon hem niet wakker krijgen. Aan het eind van de ochtend had ik nog naast z'n bed gezeten. In een uur moest ik zo'n keer of drie uitleggen dat hij nog niet naar huis kon. "Het team dat aan het verpleeghuis verbonden is, kan niet naar jou en andere mensen thuis komen. Je wordt hier de komende tijd geholpen, want als je niet mobieler wordt heb je er ook minder aan om thuis te zijn." Daarop gaf hij elke keer blijk van erkenning. Uiteindelijk leek 'ie zich neer te leggen bij het onvermijdelijke... een langer verblijf dan hem lief was. Ik ging toen de warme maaltijd werd gebracht, en dat hapklaar voor hem had gesneden. Hij begon er met smaak aan. Het bood de afleiding om de gebruikelijke verdrietige snik bij het afscheid vlotter achter zich te laten dan gewoonlijk....

18 januari   Hero Brinkman

meldt dat nummer 2 van de Noord Hollandse PVV-lijst verwijderd is wegens "rijden onder invloed". Hero komt uit Almelo. Een Twents spreekwoord zegt in zo'n geval: 'n kraei vertelt an 'n geetling (de merel), hoo zwart of 'n ekster is....

17 januari   10.000 Engelse ponden

bedraagt de boete waartoe de tuchtrechter van de Engelse voetbalbond Ryan Babel veroordeelt. Wegens een 'fauwte' tweet. Dat het openbaar bestuur er maar lering uit mag trekken...

15 januari  thuis-zorg (4)

Inmiddels deed zich een onverwachte wending voor: vorige week zondag kleurde de urine onheilspellend rood. Uit de kweek via de huisarts bleek na enkele dagen geen sprake van infectie. Een antibioticakuur had dus geen zin; nader onderzoek was nodig. Zodoende gebeurde alsnog waartegen vriend zolang al tegenop zag: zaterdagochtend kwamen ambulancebroeders hem per brancard afvoeren.. Naar het hospitaal.

Zorgzaamheid omringde hem daar. Naast zijn slechte zicht, droeg dat bij aan het gebrek aan omgevingsbewustzijn, want vriend dacht bij voortduring nog in z'n bed thuis te liggen. Zo kon hij bij het afscheid vragen om nog even wat brood uit de vriezer te halen in verband met het ontbijt van de volgende dag... s'Nachts was hij er wel onrustig, waar hij thuis altijd een vaste slaper was. Dit was aanleiding voor kalmeringsmiddelen...

Na een week was de diagnose, dat hij van een bloedverdunnend medicijn teveel gehad had. Na aanpassing van de medicatie bleek de kwaal verholpen. Een pak van het hart. Nu is vriend tijdelijk opgenomen in een verpleeghuis. Daar zal hij fysio- en looptherapie krijgen. Vanwege gebrek aan plaatsen ligt hij er op een gesloten afdeling....

13 januari   Diep verscholen

in de overjarig opgeschoten berberis verraadde Pyrrhula pyrrhula z'n aanwezigheid door z'n kleurenpracht.

12 januari   thuis-zorg (3)

Vorige week belegden we een beraad aan het bed van onze vriend: huisarts, thuiszorg en beide mantelzorgers. Huisarts schetst het dilemma: iemand die geen gevaar is voor zichzelf of de omgeving, kan niet tegen diens wil worden opgenomen. Zelfs als hij instemt met een tijdelijke opname, bijvoorbeeld voor loop-revalidatie, en hij zegt alsnog ‘nee’ als de ambulance voorrijdt… gaat het niet door.
Zonder gevaar-indicatie rest dan nog een medische. Vriend moet eerst patiënt worden, bijvoorbeeld doorligplekken oplopen, vermageren of anderszins. Zaken die door de inzet van thuis- en mantelzorg voorkomen worden. Dezelfde inzet die onze vriend het zicht op zijn afhankelijkheid ontneemt…
Dokter gaat hier prudent volgens de regels te werk. Wij allen zien het dilemma, ook hij. Dat hij volgens ‘de regels’ redeneert juich ik toe. Liever samen worstelen met hoe nu verder en doorgaan met (vrijwillige) zorgverlening, dan iemand opbergen en afschrijven.
Huisarts vertrekt met de melding dat hij er met collega’s over door zal praten.

10 januari    Aegithalos caudatus

vloog vanochtend in grote getale op de restanten vetbol af. Levendig spul.

10 januari   Waar het beginsel sneeft, verwilderen de zeden.

Werd eerder de toevoeging ‘christelijke’ eenvoudig van de gevel van Hogeschool Windesheim afgehaald, de thans in het nieuws gekomen ‘Stenden-university’ is het product van een communicatieadvies. De goed bekkende naam pretendeert geen enkele lading te dekken. ‘Stenden’ betekent gewoon niks.
Het tot voor kort gangbare CHN: christelijke hogeschool Noord-Nederland, verdraagt zich communicatief ook beduidend minder met buitenland-aspiraties.

‘Stenden’ blijkt veel buitenland te hebben, maar scoort ook buitenlandse studenten. Die leveren het HBO inkomsten van het Rijk op. Ook als zij het Engels onvoldoende beheersen zijn zij welkom. (Ik spreek uit ouderlijke ervaring.) Hun aandeel in werkstukken die in projectgroepen geschreven moeten worden, worden meer dan eens door medestudenten ge(her)redigeerd om een onvoldoende voor het gehele werkstuk te voorkomen. Wie er wat van zegt wordt met een kluitje in het riet gestuurd. (“In het echte leven loop je ook tegen dergelijke uitdagingen aan.”)

Het College van Bestuur wordt er mede gevormd door voormalig ideoloog der Politieke Partij Radikalen Klaas-Wybo van der Hoek. Die zag zich van buiten gedwongen tot een inperking van zijn jaarsalaris, namelijk tot onder de Balkenende-norm..
KW kon wel eens genuanceerder (zijn gaan) denken over de noodzaak om deskundigen door middel van topsalarissen voor ons land te behouden…
’t En zijn niet alleen bankiers, die het verrijken ambachtelijk beheersen.

8 januari   thuis-zorg (2)

Nu doet zich een dilemma voor. Een hedendaags dilemma.

Onze vriend kan de (on)mogelijkheden van zijn situatie niet meer overzien. Door de zorg die hij krijgt, overschat hij waartoe hij nog in staat is. Parkinsonisme beperkt niet alleen het loopvermogen maar ook zijn korte-termijn geheugen. Vraag hem naar zijn laatste ziekenhuisopname en hij antwoordt op de exacte datum van het jaar 1941 de dag dat hij van zijn amandelen werd ontdaan door dokter die-en-die. Wilskracht en een goed humeur houden hem figuurlijk gesproken op de been; letterlijk beschikt hij niet meer over de mogelijkheden daartoe. Een kort durende opname voor enige revaliderende looptherapie zou goed zijn. Vriend klampt zich echter volledig vast aan zijn eigen vertrouwde omgeving. Legendarisch onder ons (mantel)zorgers zijn inmiddels zijn woorden "Ik ga hier maar zo niet weg heur" en "Ik wil hier zo lang mogelijk blijv'n won'n."

6 januari   thuis-zorg (1)

Sinds 20 jaar heb ik kennis aan een buurtgenoot, (1929) met wie ik destijds terugfietste na CDA-ledenvergaderingen. Toen net gepensioneerd en fiets- en reislustig, inmiddels komt hij al jaren zijn huis niet meer uit door loopproblemen. En dat zonder kind of kraai. Binnen kon hij zich zelfstandig redden. Boodschappen werden gehaald door vrijwilligers van Help-een-Handje.

Sinds een maand durft hij niet meer te lopen. Een andere mantelzorger heeft z'n bed beneden gezet; doordat hij de trap niet meer af durfde hebben ambulancebroeders hem 'onder de arm genomen'. Nu speelt zijn leven zich op de vierkante meter af, en kom ik bijna dagelijks zo tegen het eind van de middag de gordijnen sluiten en koffie drinken. (Leve het vrije ondernemerschap!) De geweldige mensen van Thuiszorg doen de zorg gedurende vier dagelijkse rondes. Voor hen schreef ik ooit een ode.

4 januari   Dè herinnering aan Coen Moulijn

is voor mij verbonden met het leren van een nieuw woord. Het is 6 mei 1970, de europacupfinale tegen Celtic; 6e klas lagere school, opa van moeders kant komt meekijken, want beschikt zelf niet over televisie. Het is spannend. Uiterst spannend. Ergens zet Moulijn alweer aan op links. Er staat teveel op het spel.. op de rappe schicht Moulijn staan inmiddels twee tegenstanders.

Mijn opa: "Hij wordt gemangeld! Coentje werd gemangeld!"

De toon bleef gemoedelijk. Ondanks de spanning, en ook omdat scheidsrechter Lobello de overtreding bestraft met een vrije schop. Dat ging hier wel anders... Hoe ontdaan reageerde men destijds nog op grofheid. En ervaar hier hoe een commentator zichzelf nog ondergeschikt maakte aan het spel.

Voetbal, spiegel van maatschappelijke ontwikkeling.

3 januari  Estse kroon werd euro

In 1991 - een half jaar na de ontworsteling aan de Sovjet Unie/het GOS - bezocht ik als wethouder van Groningen met een zakendelegatie Estland en Letland. Groningen hield er de stedenband met Tallinn aan over. Bijzonder puur was het vastberaden enthousiasme waarmee onze gesprekspartners duidelijk maakten dat ze een eigen staat gingen bouwen. Nooit hadden ze wat gezien in de gedwongen inwoning in één staat met Oezbeken en wat dies meer zij. Met al die Kaukasiërs en verweggistanen stonden de Letten en Esten destijds nog op de papieren Sovjetroebels opgesomd. Het eerste bewijs van hun nieuw verworven eigenheid was de Estische Kroon.

Oud geld, waarover ik nu nog beschik...

1 januari  Het motto voor 2011  

bood de kerkdienst vanuit de Dresdener Frauenkirche hedenochtend: 'Overwin het kwade door het goede'.

De kerk zelf - die ik in 2009 bezocht - is een indrukwekkende verwezenlijking van die gezindheid. Als ruïne door het DDR-tijdperk geloodst, werd ze met steun van de voormalige tegenstanders/geallieerden in oude glorie opgetrokken en enkele jaren geleden weer als godshuis in gebruik genomen.

Vrede en alle goeds.

31 december  Malle lijstjes

Vaste lezers herinneren zich mijn aandacht voor de mallotigheid om van een voorbij jaar lijstjes aan te leggen. Inmiddels wordt die verwondering ruim gedeeld, en wordt dit fenomeen publiekelijk belicht. Ik laat ze vanaf nu dan ook voor wat ze zijn. Om me tot één te beperken, wil ik nog wat kwijt over de politicus van het jaar. Als we die status ontlenen aan de politicus die het meest bereikte - geen onbelangrijk criterium voor een dergelijk persoon - dan is onmiskenbaar Geert Wilders de politicus van 2010. Eerder wist hij bijna de VVD te splijten... met het CDA is het hem gelukt. Via de gedoogconstructie regeert hij mee zonder verantwoordelijkheid te dragen. Precies waarvan een populist het moet hebben: schelden aan de zijlijn blijft mogelijk. Hij is zo machtig dat een enkele tweet van hem reeds de mediakolommen haalt. Het voordeel is dat hij de aandacht voor zijn gedachtegoed ermee vasthoudt. Neem de neerbuigende zin die hij aan de kersttoespraak van koningin Beatrix wijdde. Via Twitter ging de wereld over dat de gearresteerde Somaliërs volgens Wilders haar ongelijk aantoonden. Nu zij inmiddels alle zijn vrijgelaten en vrijgesproken, gaat geen krant meer in op de onterechtheid van deze tweet. Blijkbaar geen nieuws meer. Zo zet Wilders de toon.

De angst regeert.

31 december

Bijzonder aan het afgelopen jaar was onder meer dat ik na bijna 30 jaar m'n lidmaatschap van het CDA beëindigde. Minstens zo bijzonder was dat niemand in die partij interesse toonde in mijn motieven.Hetzelfde gold voor andere, mij bekende vertrekkende leden. Terwijl van exit-gesprekken toch geleerd zou kunnen worden?! Reden om er nog één keer op terug -en vooruit- te blikken in een column.

21 december  Schrale troost

Exact 50 jaar geleden woedde in het parlement de bouwcrisis. Het kabinet De Quay (‘Lijmen Jan’ ) struikelde door het voet-bij-stuk houden door de anti-revolutionaire partij, die vond dat de bouwtaakstelling hoger moest. Toenmalig fractievoorzitter Bruins Slot trad er uiteindelijk om af, teneinde een scheuring in zijn partij te voorkomen. Kom daar nu ‘ es om in een tijd van zetel-klevers… Wie dacht dat anoniem schelden vooral van een beperkt deel der natie kwam en uit het recente (internet)tijdperk stamt, vindt opluchting in Bruins Slot’s biografie. “Feit is dat de lawine van boze brieven en telefoontjes, (vaak anoniem) van partijmensen hem toen hevig geschokt hebben. Waren dit zijn ‘ eigen mensen’, die scheldende en tierende lieden, die hij, maar vaker nog z’n vrouw aan de telefoon kreeg? Ontnuchterend werkten die reacties wel in zijn kijk op een deel van het a.r.-volk. Zo diep zat dat kennelijk toch niet, de bewogenheid met het lot van de woningzoekenden.”

17 december  Taison boven water!

Enige jaren her wijdde ik een logje aan de scheenbeschermer die de jongste zoon overhield als herinnering na het jeugdvoetbaltournooi op de Esserberg in Haren. (Gron.) Toen me ter ore kwam dat dit exemplaar had toebehoord aan de speler-van-het tournooi, ene Taison van het Braziliaanse Porto Alegre, drong ik aan op zorgvuldige koestering van dit kleinood.. : ooit zou immers kunnen blijken dat die gedragen werd door een Pele-in-wording… Hadden latere grootheden als Jordi Cruijff, Clarence Seedorf en Kluivert in hun tienerleeftijd ook niet op de Esserberg geglorieerd?!
De laatste jaren raakte de naam in vergetelheid in huize Westerink en ook van de scheenbeschermer weten we niet exact de vindplaats meer… Tot gisteren Taison Barcellos Freda opeens in beeld kwam. Bij de match die PSV speelde tegen het Oekraiense Metalist Lviv bleek hij een gevaar stichtende linksbuiten… De jaren die hem resten tot de absolute top benutten we om de scheenbeschermer terug te vinden.

15 december    Zenden en ontvangen

Zaterdag hield ik een inleiding bij de presentatie van een boek, geschreven als dissertatie met als onderwerp de geschiedenis van de gereformeerde zending in KwaZulu-Natal. Wij verbleven daar enige jaren geleden en bouwden met lokale mensen mee aan een kerkgebouw. De eenzijdig negatieve kijk die velen op het fenomeen zending tegenwoordig hanteren, plaatste ik in een breder perspectief. Diaconale aspecten van de zending als ziekenzorg verdienen erkenning. Een motief voor zending in bepaalde kringen in de 19e eeuw kwam voort uit het streven naar afschaffing van de slavernij. Uitgesproken positief want dat ging tegen zware economische belangen in. We doen de zending onrecht door daaraan voorbij te gaan. Mij dunkt dat er een relatie is tussen het feit dat slavernij in delen van de wereld nog bestaat, juist waar de zending niet kwam. Als voorbeeld noemde ik Saudi Arabië en de Sahellanden.
Toeval of niet maar vandaag voedt de Volkskrant die gedachte met afzonderlijke artikelen over hedendaagse slavernij in Saudi Arabië en China.

14 december  de entree

van de volgelingen van Wilders in provinciale staten lijkt zijn schaduw reeds vooruit te werpen....

13 december    geheim van de eeuwige jeugd

Het mooie van kinderen is hun onbevangenheid. Kinderen durven voor hun dromen uit te komen. Is dat niet ook de kunst van het ouder worden..? Durven blijven dromen...?!
Dit kenmerk van kind-zijn komt mooi tot uiting bij het antwoord op de vraag ‘Wat wil je later worden.’ Ongeremd horen we dromen over ‘piloot’ worden (gangbaar antwoord in mijn jeugd), of ‘profvoetballer’. Een mooie herinnering koester ik aan mijn oudste zoon die – tijdens één van de vele recepties die ik beroepshalve bezocht – die vraag van een belangstellende Menzis-directeur stellig beantwoordde met leeuwentemmer.
Zowel het gezicht van mijn zoon als dat van de zorgverzekeraar kan ik me nog goed voor de geest halen.

10 december  domeinkaping

In deze tijden van leaks en lekken probeert Rabobank een weglek-effect tegen te gaan. Naar aanleiding van mijn ps bij het logje van 2 december wees achterneef Andrei me op deze kennisgeving. En ja hoor, de url met mijn typfout zit er bij: rabobanl.nl

8 december   zo'n dag waarvan men zich herinnert waar men in 1980 was...

Ik volgde een gastcollege met Daniel Ellsberg, de Julian Assange van zijn dagen...

ps: o ja, en 'savonds aten we met een groep in een macrobiotisch restaurant aan het Zuiderdiep waar de kok als toetje een hasjcake geprogrammeerd had; de Lennon memorial seedcake...

8 december  Mensenrechten (2)

Het rijtje landen betreft de verzamelde afwezigen bij de uitreiking van de Nobelprijs voor de Vrede. De uitverkorene is volgens zijn overheid een crimineel. Het tekent de officiële tweespalt over de betekenis van grondrechten. Niet universeel, voor elk mens geldend, maar relationeel, afhankelijk van waar een mens woont. Voor de Islamitische wereld wordt dit al hardop beleden: de sharia wordt er door velen hoger aangeslagen.

In die situatie is het in feite goed dat mondiale sportevenementen in dat deel van de wereld gehouden worden. Het dwingt tot toepassing van vrijheden door de gedwongen toelating van toeristen en journalisten. In China dwong het de overheid paralympics te organiseren en daarmee gehandicapten een podium te geven dat hen in die reguliere maatschappij niet toevalt.

Misschien moet de Nobelprijs-uitreiking ook op reis, op basis van een succesvol uitgebracht bid?! Op die manier wordt het voor China dan nog 'es triest als men nog nimmer dè Nobelprijsuitreiking mocht organiseren....

7 december  Mensenrechten (1)

Het land waar het WK 2018 wordt gespeeld is onderdeel van een rijtje landen dat iets gemeen heeft.. Het betreft: China, Rusland, Kazachstan, Colombia, Tunesië, Saudi-Arabië, Pakistan, Servië, Irak, Iran, Vietnam, Afghanistan, Venezuela, de Filipijnen, Egypte, Sudan, Oekraïne, Cuba en Marokko.

3 december  Een WK-voetbal

lijkt in de huidige organisatieopzet niet meer mogelijk in een democratisch bestuurd land met vrije pers. Pijnlijker wordt -bij al die te besteden miljarden- de mail waaraan ik 22 november een logje wijdde... ontvangen vanuit het land dat voor 2018 is uitverkoren.

2 december   Het nieuwe werken!

Eén van m’n opdrachtgevers heeft me gevraagd een concept-aanpak te schrijven voor het ontwikkelen van een zorgstructuur voor ouderen in een krimpregio: wegtrekkende jonge mensen (ontgroening) en ouder wordende blijvende bevolking, zetten de zorg onder druk. Zowel omdat de zorgzwaarte toeneemt (mensen worden ouder en hun aantal neemt toe), alswel omdat de beroepsbevolking waaruit verplegend en zorgpersoneel geworven moet worden, afneemt.
Vanmorgen lees ik in de papieren Trouw een interview met een Rabobank-directeur over een rapport dat zij onlangs over krimpproblematiek publiceerden. Past naadloos in m’n concept-aanpak! Via de website van Trouw download ik het artikel en via de Rabo-site het rapport…. Allemaal in pyama thuis.
Ps lijkenpikkers zijn overal: één verkeerde letter in www.rabobank.nl levert meteen een site op met links als ‘naakte vrouwen’…. Ook Het Nieuwe Werken kan niet zonder waarden en prioriteiten.

1 december   'newspeak'

Sinds de schoonmaakster tot interieurverzorgster en de boer tot agriër werd, hoorde ik nog niet zo'n fraaie als de man die zich voorstelde met de woorden "Ik ben commercieel medewerker binnendienst." Om er in één adem aan toe te voegen: "Verkoper zeg maar."

29 november   Bloggen gaat door!

De trouwste volgster van dit log liet dreigend weten me te verlaten als ik naar Twitter over zou stappen... Dat alleen is al voldoende aanleiding om door te gaan! Ik doe er zelfs een schepje bovenop.

 

26 november   De wet van de remmende voorsprong

2003 startte deze website. Kunstzinnig vormgegeven door Maaike de Laat. Gisteren probeerde iemand uit de wereld van ‘de nieuwe media’ de site op te roepen op zijn i-dinges.4 . Wat bleek, hij is niet i-dinges proof. (niet aai-baar als het ware) Naar blijkt het gevolg van de toepassing van flashtechniek; destijds hot, thans ‘antiek’. Tsja, 7 jaar. Een eeuwigheid eigenlijk… Een door oude man bestiert ding dat voorbij gaat? Ach, misschien is het feit dat ik ook al geen snor meer draag een aanleiding om met de tijd mee te gaan...

25  november   een paus niet...

Maar het mediabericht over de paus die een ‘proefballonnetje’ oplaat, ging vergezeld van het nieuws dat onder homo’s HIV-infectie oploopt door condooms bewust (weer) achterwege te laten. Voor de Jan Mulders’ van deze wereld is het geen vraag, maar ik werp hem wel op: Wie of wat is er meer bespottelijk?

24 november   Een paus behoeft geen voorbehoedmiddelen

Hij vindt er wel iets over. Zodra dat blijkt is het nieuws. De nuancering die Benedictus in een recent interview verwoordt kon op veel belangstelling rekenen. In een nachtelijke herhaling van ‘De Wereld Draait Door’ zag ik Antoine Bodar opdraven. Het ontlokt ontzag dat die man keer op keer bereid blijkt rooms-katholieke ontwikkelingen te belichten. Tegenwoordig moet dat toch primair als kansloze missie worden betiteld niet waar!? Bovendien, het bevooroordeelde sentiment en tempo dat programma’s als DWDD kenmerkt, laat feitelijk geen ruimte voor nuance. Desondanks gaat Bodar keer op keer de uitdaging aan. Ad rem want in grote haast geeft hij antwoorden, bij voortdurende onderbreking voor weer nieuwe vragen en interrupties. Het is niet alleen aandoenlijk. Oprechtheid, spreken uit overtuiging en dankbaarheid betonen voor de kans om te mogen komen praten, leggen de pretentieloze grappenmaker Jan Mulder niet verbaal, maar in feite toch het zwijgen op.

22 november  ..en ik besloot om je te schrijven deze brief..

Het bijbelwoord  Ge zult de armen altijd bij u hebben krijgt hedentendage een eigentijdse betekenis. Na de Roemenen die hier de verkoop van de dak- en thuislozenkrant overgenomen hebben, draagt het internet bij aan nieuwe vormen van hulpverzoeken. Vorige week meldde de Russische Elena zich in mijn mailbox. Omdat ze na haar werk in de bibliotheek van de computer gebruik mag maken, ziet ze kans haar hulpvraag naar cyberspace te lanceren. In een aandoenlijk verzoek worden haar kommervolle omstandigheden geschetst: honger, kou en prijsopdrijvingen. Als gevolg van de ondra aglijke warme weer deze zomer, bijna alle van de aardappelen en groenten krijgen droog in onze tuin.

In een ps verontschuldigt ze zich voor fouten in de brief, die ze heeft vertaald met behulp van een vertaalcomputer. Gelieve te antwoorden in het Engels, want ik studeerde op school en ik zal je beg ijpen. Dank u zeer ...

18 november  Modern Times

Bezorgers komen en gaan. Uit de aard der zaak, maar evenzeer in de menselijke historie. Zo roepen de nog immer populaire Jip en Janneke-boekjes vertedering op over de veelkleurigheid die deze beroepsgroep ooit had: groenteboer met kar en paard, de melkboer, bakker, petroleumboer. Vooralsnog lijkt de postbode de voorlopige rij uit het straatbeeld verdwijnende bezorgers te sluiten.
Voor de huidige generatie jongelingen is de pizzaboer inmiddels vanzelfsprekend. 25 jaar geleden was dat nog niet het geval. Mijn vriend Lucas uit Rotterdam, in 1984 als Nederlandse jongerenvertegenwoordiger uitgezonden naar de VN-vergadering in New York, schreef ons verrukt over een aldaar waargenomen, nieuw fenomeen dat hij omschreef als de breng-chinees

15 november  Alles van waarde is weerloos

is de strekking van de laatste column, waarop Rijk Willemse complimenten zond vergezeld van een memorabele link

13 november   Sint is passé

 

11 november   Lootjes trekken (2)

Enfin, goed beschouwd is m'n dagelijks werk eveneens mogelijk door de intrede van het digitale tijdperk. Deze week trachtte men ons met de neus op dat feit te drukken met een Week-van-het-Nieuwe-werken. Thuiswerken beperkt immers onder meer co2-uitstoot, en heeft andere voordelen. Gisteren werden als blikvanger op 20 drukke kruispunten mannen in roze badjassen geposteerd. Op een stoel, laptop op schoot. Ach, ach, wat een tragiek. Daarmee wordt het naar binnen gericht zijn van de ZZP'er geaccentueerd. Eerlijk, ik leg ook wel 'es de nadruk op het feit dat m'n werk me soms in staat stelt om een halve dag in pyama achter m'n bureau door te brengen... maar evenzo goed kan ik er regelmatig door joggen. Of naar het donorcentrum. Nee, die campagne kan beter. Ga ik wat mee doen.

10 november  Lootjes trekken

doen we ook al digitaal.... De wereld draait voor 50+ 'ers steeds sneller door..... Ondertussen bericht Trouw vandaag over het einde van de papieren krant. Draag ik ook al aan bij: één van mijn kranten ontvang ik inmiddels middels digitaal-abonnement. Gaat na de postbezorger ook de krantenjongen verdwijnen? Met welke loopbaan start men in de toekomst de romantische weg naar het miljonairsdom?

29 oktober  De eerste zwarte burgemeester  (2)

Aan het internationale werkkamp (we hielpen bij de restauratie van een Moravisch landhuis) namen jongelui uit heel west-europa plus een Amerikaan deel. Na 2 weken werken vertrokken Flip en ik in gezelschap van twee Deensen per trein naar Neurenberg, waarna ik alleen terugliftte... Flip liet zich eveneens leiden door de gedachte dat 'wat je van ver haalt, lekker is'... Hij reisde één van de Deensen na, kwam slechts terug om z'n studie af te maken om haar daarna te huwen... Van z'n eerstgeborene ontving ik ooit nog een foto.

Love ain't got no borders...

26 oktober   De eerste zwarte burgemeester  (1)

doet z´n intrede in oost-Europa. In Slovenië om precies te zijn. Peter Bossman kwam als Ghanees student naar Joegoslavië. Werd er verliefd en bleef hangen.

Een bericht dat herinnering oproept. In 1982 schreef ik met mede-student Flip in voor een internationaal werkkamp in - toen nog communistisch - Tsjecho-Slowakije. We liftten naar Wenen en stapten er op de bus naar Bratislava. Onderweg raakten we aan de praat met Hamza. Hamza el Gabri was thuis in Soedan lid van de communistische partij, hetgeen hem toegang verleende tot een studiebeurs achter het Ijzeren Gordijn. In tegenstelling tot de Tsjechoslowaakse ingezetenen mocht hij dat vrij passeren. Onze vraag of hij ons een hostel kon tippen stemde hem zichtbaar zorgelijk. Naar zijn aangeven bleken we strafbaar als we geen adres konden opgeven… Hij bood ons een slaapplek in zijn studentenflat, en op zijn voorspraak werd ook ons geen strobreed in de weg gelegd. Mogelijk veronderstelden allen dat onze drijfveer internationale solidariteit met de leer van Marx cs was.. Quod non.
In die flat belandden wij in een feestelijk samenzijn van een Palestijn, lieden uit Congo, meer Soedanezen en aanverwante exoten. Al snel werd ons duidelijk waarom Hamza ons zo royaal een slaapplek aan kon bieden. Zijn eigen bed bleef onbeslapen, want hij hield het met een - ik meen – Portugese buurvrouw…. Waarlijk, communistisch gedreven internationale solidariteit kwam daar tot leven! Mocht u ooit iets vernemen over een zwarte burgemeester in Portugal, dan eet ik m’n hoed op als het Hamza niet is!

21 oktober  Marathon Berlijn  (slot)

Voorheen werd de marathon na vier uur beëindigd. Tegenwoordig is er meer ruimte. Waar dat toe leidt beschreef Achim Achilles een dag later in de Berliner Morgenpost. (Ik was zijn standplaats langs de route even eerder gepasseerd... ;-)

Een beknopte weergave:
13.30u     KaufhausDesWestens    De run der levende lijken
Tienduizenden masochisten op Berlijns straten. En ik als Sado langs de kant. Was da über die Strecke geschlurft kam, war das Grauen. Von Laufen keine Spur. Nur humpelnde, schleichende, keuchende Gestalten. Stierer Blick. Irres Grinsen. Schlabbernde Unterlippen. Wann komt der erste, der die Schneidezähne in den Asphalt schlägt, um sich ein paar Zentimeter vorwärts zu ziehen? Hier bij kilometer 34 schrikt men in het aangezicht met zombies die vijf uren of meer nodig hebben. Es ist die B-Veranstaltung, die hässliche Schwester des marathons, die mit Sport nichts mehr zu tun hat. Manche haben das handy am Ohr, die anderen ihre halbe Wohnungseinrichtung dabei. Twee uur eerder kwamen hier echte sporters voorbij. Thans slaat het spookuur. Wann wird der erste seine Picknickdecke ausbreiten? Ist es Zufall, oder stimmt es tatsächlich dass besonderes stark Tätowierte extra langsam am Rand entlang wanken? Logisch eigenlijk. Zij willen zich tonen aan de rest van de wereld. En waar vindt men meer toeschouwers? Langzaam lopen dus.
Ähnlich kalkulieren die muskelbepackten Sportstudio-figuren. Acht Kilometer vor dem Ziel staksen sie auffällig breitbeinig. Sie sind einfach wund gelaufen. Ich habe keine Angst vor Dir, Fleischwurst. Heute nicht.

17 oktober  Marathon Berlijn  (6)

Ruim voor ik de Kurfürstendamm opdraai eisen de omstandigheden hun tol. Ik voel dat ook maar de geringste overstretch - een brug op of zo - de kramp beide kuiten in de greep zal krijgen, wat einde verhaal zal betekenen.. Ik vertraag m'n tempo aanzienlijk. De Twentse in het Tubantia-shirt aan wie ik een half uur eerder tijdens het passeren vroeg of 't nog ging ("Geet 't wa? Ja 't geet."), zie ik langzaam doch onvermijdelijk langszij komen en in de massa voor me oplossen. Na 35 km slaat twijfel toe.. in toejuichingen van kerels met bierbuiken begin ik meer spot dan enthousiasme te horen.. Het keerpunt zijn de opdoemende torenflats op de Potsdamer Platz. Halverwege had ik m´n moeke gebeld, hier, op 3,5 kilometer van de meet belt het thuisfront. Ha! Ik ga het halen dreunt het brein. Voor de finishfoto doe ik de groene hoes uit. Unter den Linden opdraaien... toejuichingen alom... de Brandenburger Tor naderend.. er onder door en dan de laatste 500 meter. Check!

16 oktober  Marathon Berlijn  (5)

Hoe dan ook werden het enerverende 42,5 kilometers, die ik deels vastleg in filmpjes. Alles is tot in de puntjes verzorgd. Vele Berlijners trotseren de kou en moedigen de sliert onafgebroken aan. Net de voormalige Muur gepasseerd zie ik er ook een bekende Groninger tussen – Bert Eillert die me verrast aanmoedigt. We troffen elkaar vier jaar geleden ook al in Stuttgart, in de mensenmassa voorafgaand aan het wk-duel Nl-Ivoorkust…. Hoe bestaat het. Na 10 km tracteer ik mezelf op de eerste powergel. De vanille… alsof er een engeltje over m’n tong fietst. Onovertroffen. Waarlijk een kick! Na 23 km een lichte inzinking, die ik teboven kom als één van de 70 bandjes langs de route ‘Stairway to heaven’ inzet… Onder het passeren van de Kennedyplatz roep ik voor het Schöneberger Rathaus “Ich bin ein Berliner”. De jeugdige toeschouwers ontberen historisch besef. In plaats van enthousiasme reflecteert hun blik verward onbegrip…

15 oktober   Marathon Berlijn (4)

Het vooruitzicht om nog een klein uur koude en hemelwater te moeten trotseren, zou een mens de moed in de schoenen doen zinken. (Hetgeen voor een marathon feitelijk als de juiste locatie moet worden gezien.) Een opkikker vormden de uitgereikte plastic hoezen. Het miniem aan comfort voelde behaaglijk. De blaas ervoer meer druk dan normaal, hetgeen als universeel mag gelden: permanent lange rijen voor de vele mobiele toiletten, evenals bosjesvluchtelingen. Een kleine Aziatische hurkte er even makkelijk als de mannen er stonden. Onderweg verspreidde zich aldus een 42,5 kilometer lange geurvlag…. Hoewel ik er normaal geen last van heb moest ik er twee keer aan toegeven, keurig verdeeld over Oost en West-Berlijn.
Virtuele warmte bracht de naderende start: in de aanloop werd op de klanken van De Bolero, in vele talen een welkomstboodschap uitgesproken.
Ein-de-lijk mocht mijn startvak -het laatste- ook bewegen. Een blik op burgemeester Wowereit en voort ging het. De beschermende hoes deed ik niet meer af… Te koud!

14 oktober  Marathon Berlijn  (3)

Kou en regen! De voor mijn gestel slechtst denkbare weersomstandigheden versterken de bijgedachten.. Ben ik hier klaar voor?! cadanst het op de metrogeluiden richting Unter den Linden. Miezerregen ontnuchtert als circa 30 Groningers vanonder de Brandenburger Tor door met de overige 40.000 mengen... Nog even links en rechts goede wensen uitwisselend, splitsen we, verspreid over uiteenlopende ingangen, al naar gelang het nummer van je kledingbox. Gedrieën dringen we door een ingang links voor de Rijksdag. Binnen de omheining groeten ook wij elkaar ten afscheid. Ik ben alleen, koud en veel te schaars gekleed. Een lullige plastic tuut proviand in de ene, een dito flesje water in de andere hand. Heldendom is ver te zoeken…..

13 oktober  Marathon Berlijn (2)

(haast weggezakt door congres-gedoe...)

S’ochtends bijtijds op… wel veel eten? Niet veel eten? Zoals met elk detail dat de marathon omgeeft zijn de adviezen tegenstrijdig. Ik prop proviand voor onderweg in mijn loopbroek: banaan, ontbijtkoek en enkele voedingssupplementen in de vorm van gels in de smaken vanille, braam en aardbei. Gekocht op de giga-loopbeurs waar men de startnummers halen moest. De aankomsthallen van het inmiddels gesloten vliegveld Tempelhof, (van de luchtbrug tegen de Russische blokkade) deed dienst als onderkomen. Wat een economisch potentieel gaat gepaard met die marathon-business. Kleding en schoeisel natuurlijk, voeding, drankjes.. en nog veel meer waarvan men wil doen geloven dat het de ultieme sportprestatie uit je lijf zal persen. Reisbureaus en steden prijzen marathons van over de gehele wereld aan. Over die in Riga, Helsinki, Jeruzalem en Cuba prop ik folders in m'n tas….
Helaas het regent en sombert buiten als we onze weg zoeken naar de metro…

12 oktober  afscheid

na ruim drie decennia dagblad Trouw lezen, moet dat voortaan zonder de scherpe analyse van Willem Breedveld. Een ernstig verlies.

8 oktober  Congres 3

De eigenwaan die zo trefzeker door wethouder Dekker werd verwoord, mag exemplarisch heten voor de wijze waarop Wilders zoveel aanhang kon verwerven. Het is ontkennen dat men deel heeft aan het ontstaan van de maatschappelijke onvrede die hij mobiliseert (en voedt). Het is de tragiek van ‘links’ in het algemeen dat men zich doorgaans net iets ‘uitnemender’ acht dan de ander; degene die het licht nog niet gezien heeft. Men ziet zich als onderdeel van het ‘betere’ deel der natie, of zelfs de mensheid.
Motieven doen er toe sprak Ab Klink toen hij zijn weigering om door te onder-handelen motiveerde. Daar ligt ook de sleutel om ‘Wilders te ontmaskeren’. De motieven van 1,5 miljoen kiezers komen voort uit onbehagen: niet gehoord of gezien worden. Zoals door Groen Links-politici die – in gangbaar gezinsverband – in het roomblanke deel der stad wonend, zich solidair verklaren met alles wat minder bedeeld is. (Hun krasse getweet lijkt te verklaren uit de wens om te maskeren dat men alleen in gedachten kosmopolitisch is??)
Maar ook CDA en PvdA zijn in hun regeringsjaren stelselmatig tekort geschoten. Het CDA van Balkenende/Verhagen blonk uit in ontkenning van de opgaven die met de botsing tussen culturen plaats had. Dezelfde mensen die aldus verantwoordelijk zijn voor een historisch zetelverlies, mochten aansluitend de partij in nieuwe regeringsverantwoordelijkheid sluizen. Met henzelf wederom als boegbeeld.
Ik heb daar geen vertrouwen in. Mede door de slinkse gang van zaken waarlangs het CDA besloot te pacteren met iemand die geen leden naast zich duldt. Zelf wenst Wilders alles te kunnen zeggen, zodanig dat “men daar maar aan moet wennen.” Zodra Ad Koppejan hetzelfde doet moet hij zich verantwoorden. Daarmee is de man royaal en afdoende ontmaskert. Het bevestigt mijn inzicht dat ik van het CDA dat zich daarvan afhankelijk maakt, geen lid meer moet blijven.

4 oktober  Congres 2

Hoe aangenaam is het daarentegen te verkeren temidden van partijgenoten die bereid zijn openlijk uit te komen voor verschillen van inzicht over zaken die er toe doen. Dan in het op een tweet passende, in democratisch centralisme gedrenkte ééndimensionale denken te moeten verkeren van het GroenLinks van Karin Dekker.

Strekking van haar gedachtegang: was eenieder toch als ik, dan brak een wereld zonder discriminatie daadwerkelijk uit. Heel consequent dat zij vanuit dit geborneerde denkkader- totdat het zover is, het hele CDA alsmede de hele VVD onder haar lokale banvloekje doet zuchten.

2 oktober   Congres

Na een keihard en swingend concert van AA & The Doctors gisternacht in de Groninger binnenstad, ging de wekker hedenochtend alweer bijtijds. Twee uur rijden verder was de rij voor de Arnhemse Rijnhal al honderden meters lang. Reden om enigszins voor te kruipen… De vele protestborden brengen me de herinnering van de jaren ’80. Toen geen CDA-congres zonder demonstraties. Nu speelt het omroeporkest tegen de voorgenomen bezuiniging, en richt men zich op de dreigende verlaging van studiebeurzen, maar bovenal tegen samenwerken met Wilders. Dat alles op creatieve wijze. Zo toont een enorme videowall hem elke tien seconden, staand achter het spreekgestoelte in de kamer als hij uitspreekt: “Het CDA is de partij van Christenen Dienen Allah..”. Anderen voeren een citaat van Maxime Verhagen mee dat hij “In het land van Wilders niet wil wonen.”
Een man in de rij wachtenden vraagt z’n kompaan wat al die mensen bezielt.
Misschien wel een treffende samenvatting van wat er in de partij aan de hand is, bezieling die niet herkend wordt.
Een voorafschaduwing van de uitslag volgt meteen bij aanvang: interim-voorzitter Bleker krijgt een minuten durende staande ovatie. Als Ank Bijleveld de pleidooien opent meldt ze dat ze “door omstandigheden als onderhandelaar is aangehaakt.” Vreemd vind ik dat. Het past in de sfeer van uitsluiting dat ze daar niet gewoon zegt dat ze aantrad na de keuze van Ab Klink om als onderhandelaar te stoppen. Voorts benadrukt ze dat “u ons op pad heeft gestuurd met dit verkiezingsprogramma, zonder welke partij dan ook uit te sluiten.” Niemand werpt tegen dat zij zich er niks van aantrekt dat zij ook zelf op pad gestuurd is. Ze gaat immers enkele maanden na gekozen te zijn al naar Overijssel?!?
De eindeloze rij minuten per spreker rijgt zich aanéén. Boegeroep naar tegenstanders wordt onmiddellijk de kop ingedrukt. Het geheel verloopt berustend-verdraagzaam. Een Amsterdammer herinnert aan de jaren ’80 toen zij nog met bussen vol naar congressen gingen, en men de partij al afschreef. Volgens hem laat het CDA vandaag zien nog immer springlevend te zijn. Von Münchhausen kan daar volgens mij wel wat mee.
Het bontst maakt Maxime Verhagen het als hij zich tijdens de middagzitting hardop afvraagt dat als het akkoord om de samenwerking met Wilders wordt verworpen, waarom zij dan eigenlijk aan de onderhandelingen begonnen zijn…. Met andere woorden eerst iedereen negeren die riep dat je daar niet aan moet beginnen, en dat bij de uitkomst nogmaals te doen, als argument pro. Autistischer kan niet.
De partijleiding regisseert zorgvuldig tegengeluiden als er te gezaghebbend tegen het akkoord gepleit wordt. Zo wordt na het gedragen ‘tegen’ door Hannie van Leeuwen, Camiel Eurlings ingezet. Iedereen moest in lange rijen wachten op zijn beurt, hij niet. De impact van Van Leeuwens’ bijdrage resoneert in zijn als een volksmenner, met bijkans overslaande stem uitgesproken aanhankelijkheidsbetuiging aan Maxime Verhagen als persoon. Terwijl die helemaal niet ter discussie stond. Het moet het effect sorteren dat wie tegen dit akkoord is, de loyaliteit van Verhagen in twijfel trekt. En zo’n “oprechte christen-democraat in hart en nieren” moeten we dat niet aan doen.
Het is een stelselmatig patroon: de inhoud van de bezwaren wordt gemeden. Niemand vanachter de tafel is ingegaan op het gegeven dat we ons afhankelijk maken van één man. Eén man die zijn eigen partij is.
Na de voorspelbare uitslag zond ik Henk Bleker een sms, met als strekking dat de continuering van mijn lidmaatschap afhangt van hoe met de substantiële minderheid wordt gerekend. Dat komt na de dinsdagse fractievergadering waarschijnlijk al naar buiten. Ik schat op dit moment in dat ik mijn 30-jarig lidmaatschap net niet ga beleven. En dat is al met al een treurige uitkomst.

1 oktober  Dissident

In het communistische Oost-Europa kende men dissidenten. Vaclav Havel was er een. De Tsjechische toneelschrijver werd om zijn afwijkende meningen menigmaal gevangen gezet. Zijn meningen waren strafbaar, onder meer omdat de leiding vond dat hij er de orde en rust mee verstoorde. De wet verbood dat. 'Disturbing the peace' is de titel van een boek waarin hij terugblikt. De les: 'wie de orde bepaalt, bepaalt ook wie die orde verstoort'.

De CDA-leiding zal morgen met dezelfde redenering bepleiten om in te stemmen met regeren met de a-democraat Wilders. Men wil over het akkoord praten. Niet meer over de eraan voorafgaande overwegingen. "We hebben rust en eenheid nodig in de partij." Een 'rust en eenheid' die zij zelf bepaalden door de bezwaren tegen regeren met Wilders - na 20 zetels verlies - te negeren. We moesten het resultaat afwachten. Met andere woorden 'ons koest houden'. Nu het resultaat er ligt moeten we 'denken om de eenheid en rust in de partij.'

Zo bezien zijn Koppejan en Ferrier inderdaad dissidenten. Ik ben het ook, althans in de ogen van de partijleiding. Ik vind dat zij zich als politbureau (hebben) gedragen en stem daarom morgen tegen.

Impressie van de dag volgt morgenavond.

Berlijn verslag 1

Deelnemen aan de marathon is een inspirerende ervaring. De marathon van Berlijn was vooraf voor mij al groter dan de eigenlijke prestatie. Wie als scholier de muur heeft gezien en de passage bij Checkpoint Charlie onderging, draagt dat als blijvende herinnering mee. Onmenselijk was het. Nu die stad zonder muur te kunnen durchqueren met 40.000 mensen van overal vandaan… dat is koude rillingen.
Nou hadden we die door het weer so wie so ;-) Zaterdagochtend was het weer echter goed en kwamen die thrills ook. 10.000 deelnemers aan de Frühstücklauf kleurden de straten. Groepen Japanners in traditionele klederdracht, Mexicanen, Tukkers met rode shirtjes van Dagblad Tubantia/ De Twentsche Courant…. Iedereen sprak er in zijn eigen taal maar ‘verstond’ elkaar. Waar men zo opéén gedromd elkaar de ruimte normaal gesproken beneemt, liet men elkaar die ruimte nu. Dat gebeurt als mensen dezelfde waarden delen. Een inspirerende ervaring; iets als Pinksteren.
Ik besloot er dat ik alleen maar wilde genieten van mijn 40,2 km en liet elke gedachte aan presteren varen. Ik zou mijn telefoontoestel meenemen om met de videofunctie onderweg filmische impressies te schieten.
En zo is het gegaan. (Wordt vervolgd.)

Hoe koud het was en hoe ver in foto's....

30 september  Het ei is gelegd

Het CDA nodigt de leden uit kennis te nemen van het regerakkoord en de toelichting door de onderhandelaar dhr. Verhagen. Dat de link geen document oplevert zal toeval zijn of overbelasting... Het is wel te downloaden via de media. Uit het overzicht van provinciale ledenvergaderingen die voor morgenavond uit de grond zijn gestampt blijkt dat Koppejan en Ferrier een minister naast zich krijgen...

29 september  Aangemeld voor hèt congres...

Lees hier na afloop het verslag.

28 september  Berlijn is een feit....

Later het verslag over regen, kou, tepeltape en lopen door het ongedeelde Berlijn

21 september   gastcollege

juridische kwaliteitszorg gegeven aan hogeschool van Amsterdam

20 september  Berlijn is bepaald nabij...

bevestigt een onheilspellend mailtje van de organisatie... De in de afgelopen jaren vele informatieverzoeken over "vermissten LÃufern an unsere Helfer und diverse Institutionen wie Polizei, Feuerwehr und Hilfsorganisationen (..). Insbesondere anrufen von immer wieder besorgte Angeheurige, ob der LÃufer sich in medizinischer Behandlung in einem Krankenhaus befindet".... geeft "das Medical Board" (..) reden voor het verzoek twee contactpersonen op te geven "denen wir im Falle einer Suchanfrage wie Krankenhauseinweisung oder Ãhnlichem Auskunft erteilen dürfen.."

Enfin, ik ga echt! meedoen. Test me.

18 september   de Informele Leider  (slot)

Deze verwevenheid met Balkenende als de volgende politiek leider lijkt de verklaring voor het feit dat Hillen na vertrek uit de 2e kamer in de 1e kamer belandde. Zo’n overgang ziet men zelden. Helemaal zonder een natuurlijke achterban (als daar zijn agrariërs; Zeeuwen; Turkse Nederlanders) lukt dat alleen vanuit een sterke binding aan het partijestablishment. Hij is er de vooruitgeschoven post. Reeds onder Jaap de Hoop Scheffer vormde hij een span met Jack de Vries. In wisselende hoedanigheden vormden zij, Balkenende en Verhagen de afgelopen jaren de machtige côterie die binnen de partij weinig tot geen tegenwicht ondervond. Bovenaan hun agenda: het permanent afstand nemen tot de PvdA. De Vries': 'U draait en bent oneerlijk' en Verhagens’ “met Bos bent u de klos” vormde zowel uiting van als voedingsbron voor die manifestatie op rechts. De wens het CDA uit het centrum van de Nederlandse politiek te drijven vind bij Hillen al steun in diens actieve bijdrage eind jaren ’90 aan de oprichting van de Edmund Burke-stichting.
Het verschil thans met de voorgaande perioden is dat Hans Hillen ongegeneerd naar buiten treedt. Balkenende begon er al mee door zijn voorlichter tot staatssecretaris van Defensie te verkiezen en hem op een verkiesbare plek op de kamerlijst te doen plaatsen. Dankzij een adjudante is het openlijke ‘gespin’ van De Vries weer voorbij. Hans Hillen laat zich zulke tactische stommiteiten niet overkomen en blijft alomtegenwoordig.
Een gewone senator, als welk ander CDA-fractielid aldaar. Maar niet te stuiten. Dat wil zeggen, de partij laat het gebeuren.
Misschien vinden we voor die gepassioneerdheid een verklaring in het boek van Van Rij. Op pag. 146 schrijft hij: “Ik heb geen goed gevoel over de rol van Hans Hillen. Wat denkt hij wel? Dat hij de redder van het CDA is? Hij heeft onevenredig veel invloed op Jaap en daardoor aanzienlijk meer macht dan hem in normale verhoudingen zou toekomen. Op 20 maart jl. heeft hij mij in een persoonlijk onderhoud meegedeeld uitsluitend in te zijn voor een ministerschap voor de volgende periode. Hij voelt zich miskend door de partij. Ten dele is dat waar, maar hij roept het wel over zichzelf af.”

Lees hier de vorige bijdragen over de informele Leider

15 september FC Twente squadra pericolosa

12 september  Berlijn is niet meer ver

nu ik uit de veelheid aan (soms tegenstrijdige) adviezen van meer ervaren marathonlopers ontleen dat vanaf heden alcohol tot aan de finish uit den boze is....

6 september   Mastodonten (2)

Klink stapt op. Zoals hieronder geschreven: als persoon verdacht gemaakt, gemarginaliseerd en geëxcommuniceerd. Zelfs Ab Klink. Een man die intellectuele kracht aan het CDA heeft gegeven, en ook nog buiten de politiek zijn brood verdiend heeft. Wat een verschil met Verhagen die zijn hele leven vooral zijn inkomen aan het CDA te danken heeft. Dè gotspe van de nog jonge eeuw treft u dan ook hier.

4 september  Mastodonten (1)

Het is in feite geen wonder dat de discussie binnen het CDA de laatste tijd vooral wordt gevoe(r)d door oud-bestuurders. Degenen die nog actief zijn en een eigen mening durven ventileren, krijgen de bejegening die Ab Klink ten deel valt:de persoon wordt verdacht gemaakt, men probeert hem te marginaliseren en uiteindelijk te excommuniceren.

Dat was voorspelbaar, zoals blijkt uit hetzelfde artikel waaraan ik in het logje van eergisteren refereerde. Vandaag publiceert het ND het vervolg.

3 september  litter via twitter

Nergens wordt de ondraaglijke lichtheid van het bestaan duidelijker dan uit wat ´de sociale media´ zijn gaan heten. Onlangs ontdekte ik op de NRC/site een pagina waarop het getwitter van kamerleden is te volgen. In de nacht van het CDA-beraad achter #de deur, zoals dat op twitter heet, legt Femke Halsema een volger uit dat het een Pyrrus-overwinning is, en geen Pyrrhusoverwinning. Mirjam Sterk krijgt te horen dat ze bij iemand een jurkje heeft laten liggen. Wij allen kunnen delen in haar reactie. Van een inhoudelijke reactie op de bezwaren tegen regeren met Geert Wilders daarentegen blijven we verstoken. Die past ook niet in één-regelig denken.

1 september   voorspellen is soms geen kunst

Op de avond van de verkiezingen riep Geert Wilders zijn achterban op de volgende dag “een stormram mee te nemen naar de kamer.” Nadat het CDA besloot met deze man te gaan onderhandelen schreef ik in een artikel dat daarmee Wilders een podium wordt geboden, waarmee hem die stormram feitelijk wordt aangereikt. “Het CDA zal daaronder als eerste bezwijken.”
Toen ik die zin schreef dacht ik aan de situatie waarin het CDA zich als deelnemer in een coalitieregering voortdurend zou moeten verweren tegen de permanente aanvallen door Wilders. En daarmee steeds voor de discussie zou komen om er wel of niet de stekker uit te trekken. Dat die tweespalt al tijdens de onderhandelingen zou ingaan verrast. De uitkomst is dezelfde: er zijn – ongeacht het doorgaan van een coalitie met gedoogsteun door Wilders – reeds nu wonden geslagen die niet meer zullen helen.

31 augustus  aanwezig geweest bij

de installatie van goede vriend Lucas Bolsius tot burgemeester van Amersfoort. Die gaat het daar helemaal maken.

30 augustus  Berlijn is niet meer zo ver....

sinds startnummer 29849 mij werd toebedeeld.... Enfin, de voorbereiding is er op afgestemd. Het vorige weekeinde voor het eerst ooit vier uur achtereen gelopen met de overige Berlijn-gangers van de Travelrunners uit het rustieke Briltil. De route ging vandaar langs het Van Starkenborghkanaal naar Stad tou, Paddepoel, Selwerd, Grote Markt, Vinkhuizen, Leegkerk, Den Horn, Enumatil, Briltil.

Afgelopen zaterdag werd het vanuit huis richting Glimmen, Ydermade, Noordlaren, Glimmen, Helpman. Omdat dat 3 uur vergde nog aangevuld met Haren vice versa. Alles gericht op het echte werk.

28 augustus  Groningens ontzet

Enige tijd geleden prees ik in en logje (28 april) het fraaie Oost Groninger Westerwolde aan. Bewoners aldaar die zich er vanuit de randstad hadden gevestigd gaven te kennen “hier nooit meer weg te willen”. Ambassadeurs schreef ik. Inmiddels heeft de regionale VVV een vooruitgeschoven post op het landelijk mediatoneel, die onmiddellijk aanleiding moet zijn voor een reclamecampagne. Henk Bleker - bij toeval tot CDA-voorzitter gebombardeerd – laat er geen enkel misverstand over bestaan dat zijn hart uitgaat, naar daar waar zijn roots liggen. Vandaag citeert de Volkskrant hem in een portret: “Bij die bewuste afspraak verscheen Bleker overigens te laat. Hij kwam direct uit Groningen en zou aan het einde van de dag onmiddellijk weer naar het noorden rijden. Hij had niks met Den Haag, zei hij. In Groningen was het leven namelijk veel leuker en echter”.

26 augustus  CDA als hogedrukpan  (2)

Dat was toch een alleszins redelijk verhaal van Henk Bleker gisteravond. De voorzitter van een partij waarvan de leden diepgaand verdeeld zijn, sprak daar open en realistisch over. Hij stelde zich kwetsbaar op. Geert Wilders, de Leider die geen last heeft van leden, reageert door de persoon Bleker aan te vallen. Uit te schelden eigenlijk. Een bericht hierover op de website van Elsevier, scoorde reeds 133 reacties. Uiteraard van hoofdzakelijk anonymi. De eerste vijf beginnen aldus: ‘Rousseau’ stelt: “Vreselijk irritant mannetje die Bleker..”; ‘Penseur’ vindt: “Een enorme zeurpiet..”; ‘Krankzinnig’ volgt met gelijke bewoordingen; ‘Op donderdag’: “Goed zo Geert”; ‘Hassan Karimi’: “Prima Geert slaat eindelijk met de vuist op tafel.”
Deze hoogstaande reacties illustreren dat er een markt is voor een Leider, en dat deze geen enkel belang heeft bij inhoudelijke deelname aan een coalitieregering. CDA en VVD verschaffen de man slechts het podium waarnaar hij zoekt, om nog meer verontwaardiging over zijn volgelingen uit te kunnen storten.
Het beeld rijst van het kind dat door negatieve uitlatingen aandacht van de klas probeert te krijgen. Als het kind daarop op het schoolplein niet meer mee mag doen, blijft het van afstand staan schelden, steentjes schietend met zijn katapult.

25 augustus  CDA als hogedrukpan (1)

Het krampachtige ontwijken van normaal onderling debat gaat het CDA steeds meer opbreken. Dat blijkt niet alleen uit alle manifesten en artikelen die vanuit de leden naar buiten komen. De weigering van Verhagen om zijn fractie voldoende mee te laten praten in wat hij in de formatieonderhandelingen bekokstooft, blijkt aanleiding voor directe lekken naar de pers.

In dit hogedrukvat fungeert interim-voorzitter Bleker als ventiel: vanavond draaft hij weer op bij Knevel en vdBrink. Stoom afblazen...

20 augustus  de anonieme samenleving

Kijk nou wie we hier als 'buur' gehad blijken te hebben???

19 augustus  Henk Bleker

blijft opvallend goed overeind in de veelheid aan media-aandacht en CDA-reuring waarin hij is beland. Het belang van gedachtewisseling, onder tsaar Jan-Peter steevast gesmoord, weet hij uitstekend te verwoorden en te begeleiden. Kan die man niet blijven?

17 augustus  Meningen op het internet (2)

Vandaag mijn eigen mening in de Volkskrant kunnen lezen. Het overigens door hen ingekorte en van eigen subkop voorziene artikel roept via de site, een keur aan vooral vermakelijke, hoofdzakelijk anonieme reacties op.

Mijn oorspronkelijke stuk is hier te lezen.

14 augustus   Meningen op het internet (1)

verworden makkelijk tot verbaal gooi- en smijtwerk. Ik heb al 'es aangegeven dat ik om die reden geen belang zie in de mogelijkheid om op deze site direct te kunnen reageren. Reageren kan via het reactieformulier, maar dan met naam en toenaam. Elsevier bood onlangs de gelegenheid te reageren op een stelling tegen het burqaverbod. Hoofdredacteur Arendo Joustra valt over de vele anonieme reacties en vergelijkt die met het dragen van een burqa: de anonieme regeerders dragen er feitelijk zelf één. Boeiend om te lezen zijn met name de anonieme reacties die zijn column oplevert.

Mijn idee is dat serieuze media moeten kappen met de mogelijkheid om anoniem te reageren. Dat kan beperkt blijven tot het stemhokje.

(Leden)democratie is gediend met openheid, zoals de discussie binnen het CDA. Men kan daar stemmen voor of tegen regeren met Wilders. De vòòr- petitie mist echter z'n doel omdat men ook daar anoniem kan blijven.

13 augustus   het houdt een keer op

M’n oom in de Gelderse Achterhoek liet weten z’n CDA-lidmaatschap eraan te geven. Hij was raadslid en nu nog actief in de lokale gemeenschap. Aanleiding is de keuze om met Wilders te formeren. Dit zou de CDA-top moeten beroeren. Naar ik meen zal dat niet het geval zijn.
De keuze om zonder goede analyse van de verkiezingsnederlaag van 20 zetels weer mee te gaan formeren, is een nieuwe bevestiging van de vervreemding die de CDA-top aankleeft. Men leeft daar in een bubbel. Wie er in wil prikken wordt meer op getalsmatige sterkte of als persoon beoordeeld, dan inhoudelijk tegemoet getreden.
Annie Schreijer overkwam het toen ze kritiek verwoordde op de ultrasnelle wijze waarop het partijbestuur Balkenende tot kandidaat-lijsttrekker benoemde. Het leverde dit zeer herkenbare kamerlid met grote aanhang slechts een sneer van Balkenende op: vertrekkende kamerleden lieten zich volgens hem wel vaker dergelijke uitspraken ontvallen.
Illustratief was ook de reactie van Europees lijsttrekker Wim van de Camp op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen. De eerste peilingen die de desastreuze nederlaag aankondigden bagatelliseerde hij met de opmerking dat het “straks in juni anders zal uitpakken want dan doen de lokale partijen niet mee.” Een onthutsende miskenning van alle vergeefse campagne-inspanning en zetelverlies van vele lokale CDA’ers. En dat voor iemand die zijn hele betaalde carrière aan het CDA ontleent.
Door niet in te gaan op eerdere kritische geluiden uit de achterban over samenwerking met Wilders hielden Balkenende en Verhagen hun handen vrij. Het verzet dat daartegen nu vanuit de leden opklinkt, loopt het risico om te worden afgedaan op het aantal bezwaarden. ‘Het zijn er maar een paar honderd en er zitten geen prominenten bij.’ Dat type commentaar. De CDA-top maakt echter een grote fout door het verzet vooral getalsmatig te beoordelen. Degenen die zich thans verzetten maakten hun keuze voor de partij vooral uit overtuiging. Hun vertrek verzwakt de partij tot in de haarvaten. Dat kwalitatieve verlies wordt niet goedgemaakt door degenen die in de huidige omstandigheden aanleiding zien om lid te worden.

De basis, gewone leden die betrokken zijn uit overtuiging, wordt achteloos als vanzelfsprekend verondersteld. Ook na twee keer 20 zetels verlies in 16 jaar. Zij moeten het doen met de kluif die voorzitter Bleker hen toewerpt, in de vorm van een stemming op een partijcongres. Het houdt een keer op.

12 augustus  Wadapartja

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, want de techniek staat voor niets: vorige week vanaf de veranda van een Aquitaanse stacaravan - laptop op schoot - een bijdrage aan de discussie over het kabinet in wording kunnen publiceren..

27 juli   ouderwetse bezigheid

Gelkinghe wijdde onlangs een log aan het verzamelen van speldjes. Er zijn mogelijkheden om ontbrekende objecten alsnog via het web bij te bestellen. Hmm, dat belooft wat voor m´n voetbalserie van de Spar, het kabinet Cals, hoofdsteden van de Sperwer, letters en klederdrachten van Jamin, kinderspelen van Blue band, sporten van Brio, Royco-soepen... Nee, toch maar niet... das war einmal..

26 juli  Democratie-besef

en de rule-of-law is aan de linkerzijde van het politieke spectrum te vaak geclausuleerd. De sympathie voor kraken getuigt ervan, maar ook het verstoren van een kerkdienst - hoewel bij wet verboden -vond de 2e kamer-fractie van Groen Links bijvoorbeeld niet zo'n punt. In Berlijn maakten we mee dat een enorme politiemacht het rijksdagterrein moest afschermen bij gelegenheid van het inzweren van nieuwe recruten voor het Duitse leger. Op 20 juli, gekozen om de nagedachtenis aan Hitler-tegenstander Von Stauffenberg. Datum en plaats van handeling moeten de binding van het leger aan de democratische rechtsstaat symboliseren. Desalniettemin werden de vorige twee edities dermate verstoort dat de handeling nu aan de openbaarheid wordt onttrokken.

24 juli  Berlijn

was de afgelopen week niet ver... want bracht er een paar dagen door: Kennedy-museum, Willy Brandt-forum, Jüdisches museum, Neues Museum waar Nefertete tegenwoordig huist... Men kan zich er elk jaar opnieuw verwonderen.

19 juli  Berlijn is nog ver..

maar de voorbereiding verandert de duurloper in wandelende zonnedauw: vliegjes blijven plakken op de huid vol vaseline...

18 juli   WK-voetbal column

14 juli   “Weer niet”

Het WK-voetbal slaat niet alleen bruggen tussen volken en over etnische scheidslijnen. Ook tussen generaties ontstaat meer begrip…: met de jongste zoon deel ik nu eenzelfde ervaring, opgedaan op dezelfde leeftijd.
We kunnen er over praten.
Ondertussen draagt de alom in de media opklinkende kreet “weer niet” eraan bij dat elke volgende finale met Nederlandse deelname onder zwaardere psychische druk komt te staan… De kans dat we ooit echt winnen, en ook nog zonder een uit frustraties voortkomende schoppartij, wordt steeds geringer….

12 juli    It's all in the game

De afgelopen weken sierde een Zuid-Afrikaans vlaggetje de antenne van onze auto. Een bescheiden doch gepaste bijdrage aan de collectieve focus. Namelijk die op het behalen van de wereldbeker. Het hing er buitengewoon druilerig bij deze ochtend. Meer dan eerder valt het inmiddels danig gerafelde uiteinde op. Gevolg van het bieden van weerstand. Dat veelkleurig vlaggetje heeft iets. Als ik wegrijd wappert ‘ie weer even fier als op de dagen die aan de finale vooraf gingen.
Wie wil kan er symboliek in zien: Zuid-Afrika heeft even fier weerstand geboden aan alle scepsis vooraf. Wie weet wat er van de bereikte saamhorigheid blijft hangen. Hun WK heeft ons een team opgeleverd. Dat kan met opgeheven hoofd blijven rondblikken.
Het WK-voetbal… de belangrijkste bijzaak in het leven; glimp op vreedzame geschilbeslechting, dwars door etnische en statelijke grenzen heen.

10 juli   Voetbalwedstrijden  (8)

kunnen beklijven – zoals gezegd, in naamgeving of ingescherpte herinneringen. Hedentendage evenzeer in tatoeages maar daar zie ik vanaf.
Een eerste mediabericht verscheen deze week over de toegenomen aantallen Wesleys onder de jonggeborenen alhier. Na morgen weten we of er een bakermat voor een ´Bert-revival´ gloort.
En waar was u tijdens de semi-finale in 1974? Omdat het de grote dag voor Neerlands eerste finale was en mijn eerste zelfstandige vakantie, weet ik het nog. In de lobby van een hotel te Sneek met vrienden van de camping zagen we hoe Polen-Brazilië uitmondde in winst voor de Polen. En dat was interessant omdat de Braziliaanse coach na de met 2-0 van NL verloren halve finale had gezegd dat die match de eigenlijke finale was geweest. Nu zijn eigen team verloor werd die bewering gelogenstraft. Helemaal nadat ‘ons’ een dag later hetzelfde overkwam… Thans beweren allerlei lieden hetzelfde over Duitsland – Spanje, aangezien zij het mooiste voetbal lieten zien.
Ha, nu ‘wij’ spelen als de Duitsers ligt de weg naar nog een revanche dus open: de dood of de gladiolen.

8 juli   Voetbalwedstrijden  (7)

roepen voorspellende vermogens op. Zo heeft een octopus in Duitsland tot en met de match tegen Spanje, elke wedstrijd van die Mannschaft goed voorspeld. Dat is echter niets vergeleken bij Sjoerd Zwart te Kampen. Op 21 juni - het WK was 1,5 week gaande en halverwege de groepsfase - sloot de man met wie ik 4 jaar geleden de fanzone in Stuttgart bezocht tijdens NL-Ivoorkust, een mailbericht aldus af: Nu nog Oranje op het WK. Finale wordt Ned-Spanje, let op. Groet'n oet Kamp'n, Sjoerd

7 juli  Voetbalwedstrijden  (6)

met historische betekenis beleven we nu wekelijks.... De vraag waar u de vorige finales was kunt u op dit forum kwijt. En over het thema voornamen: de mogelijke geboortegolf oftewel herleving van de bijna uitgestorven voornaam Bert, kreeg na de match tegen Brazilië al een eerste zet in de videobrief van Jan Mulder. Die vreesde dat zijn vierde kleinkind Wesley genoemd zou gaan worden, maar hoopte vurig op 'Bertje'....

4 juli   Voetbalwedstrijden  (5)

leveren mooie plaatjes op. Hier ziet de Duitse Bundeskanzler wat de Zuid-Afrikaanse president nog volstrekt lijkt te ontgaan... namelijk dat we over een week wel eens onze oosterburen zouden kunnen treffen in Johannesburg....

(Weet u nog waar u was bij de vorige gelegenheid...?)

2 juli   Voetbalwedstrijden  (4)

kunnen de uitwerking krijgen zoals die van de moord op Kennedy: men herinnert zich waar men op dat eigenste moment was. Die uitwerking had mijn eerste Nederland-Brazilië, 36 jaar geleden. Met de twee schoolvrienden met wie ik mijn eerste zelfstandige vakantie doorbracht hing ik als haring in een ton in de Sneeker Pan-bar. Je kon er tegen de atmosfeer aanleunen zo dik was de lucht in die volgepakte gelagkamer. 2-0 en we zaten in de finale...

Deze keer werd het de Singeliers in de Groninger wijk Helpman waar het dak er zo ongeveer af ging. Toen voor een tv, nu voor het grootscherm.

1 juli   Gisteravond

Mark Knopfler de sterren van de hemel zien/horen spelen onderweg met zijn Get Lucky world tour.

Lees hier de bijdragen uit het 2e kwartaal 2010

Lees hier de bijdragen uit het 1e kwartaal 2010

1 januari  2010  

Als BOB zijnde gisteren gematigd de drempel overschreden, hetgeen vanochtend tot de eerste 12 kilometer joggen in staat stelde. In de aangename koude heeft men als eerste hardloper van de dag, meteen een kampioensgevoel te pakken. Op nieuwjaarsdag is men - althans op het eigen vertrouwde traject - immers ook meteen de eerste hardloper van het jaar. Een passende actie om het jaar te openen want ik koester een heus Goed Voornemen.... Voor mijn eerste marathon ooit heb ik me bij een loopgroep aangesloten die voor de marathon van Berlijn gaat....... Over 9 maanden; een verwachtingsvolle gebeurtenis derhalve.

De terugblik op het voorbije jaar biedt de voldoening van een arbeidzaam leven. In gezondheid die slechts gegeven is, de hernieuwde kennismaking met het openbaar bestuur als wethouder in Woerden, in combinatie met uitdagende adviesopdrachten als zelfstandig ondernemer.

Ik wens ieder - zoals wij thuis plachten te zeggen "veel geluk in tuk".

 

Lees hier de bijdragen uit het 2e halfjaar 2009

Lees hier het nieuws uit het 1e halfjaar 2009

1 januari    Jaarwisseling 2009

Regelmatig doken de afgelopen maanden berichten tussen het economisch crisisnieuws op, waarin de zelfstandige zonder personeel als positieve uitzondering werd belicht. Diens flexibiliteit verleent de wendbaarheid die het economisch tij verlangt. Blijkbaar. De vorige jaarwisseling gaf ik datzelfde stempel mee en – vooralsnog – gedij ik mee. Het benadert soms het motto van die cowboy in de film Australia: ‘No one hires me, no one fires me’.
Enfin, in combinatie met m’n tweede interim-wethouderschap ga ik het 10e jaar als ZZP’er in. ‘Es kijken in hoeverre dat aanleiding vormt voor een jubileumviering. Met lopende opdrachten in de eerstelijns gezondheidszorg en sinds kort, een legal audit met compagnon Heinrich Winter voor de gemeente Den Haag, blikt deze kleine zelfstandige opgewekt een nieuw jaar in.
Alle lezers wens ik dat evenzeer toe, èn zakelijk èn in het persoonlijke!

31 december 11.18  Tempus fugit

Om 18.18u plaatselijke tijd sms'te de oudste zoon 3 uur geleden: he guys, 10 miljoen mensen in Sydney op de uitkijkplaatsen voor 't vuurwerk. dikke gekte hier.

En zo gaan we het jaar uit zoals we het ingingen.... met Harbour Bridge, en malle lijstjes in de 100e column sinds dit blog in 2003 van start ging.

Een knipoog en hartelijke eindejaarsgroet aan de vaste lezer(s) ;-)

--------

Lees  hier  het nieuws uit het 4e kwartaal 2008

Lees  hier het nieuws uit het 3e kwartaal 2008

Lees hier het nieuws uit het 2e kwartaal 2008


Lees hier het nieuws uit het 1e kwartaal 2008

1 januari 2008    Alle lezers een gezond en gelukkig nieuwjaar gewenst

Wij ontvingen die wensen vanuit het nieuwe jaar terwijl we nog in het vorige verkeerden, vanuit the crowd bij Harbour Bridge Sydney. Van de oudste zoon temidden van meer dan een miljoen toeschouwers.... Daarmee kwam al een eerste droom in het nieuwe jaar uit.

31  december     Aan de top van een acceptabel lijstje…..

De afsluiting van 2007 betekent een achtste jaar voor mijn werk als zelfstandig adviseur. De afgelopen jaren is voor ons éénpitters allerlei regelgeving in de sfeer van belastingen en sociale zekerheid aangepast en op eenduidige leest geschoeid. Dat liep parallel aan de toename van belangstelling van mensen om hun leven in te richten als eigen baas. Ik herken m’n eigen motieven heel wel in de uitkomsten van recent onderzoek door het Economisch Instituut voor het Midden- en Kleinbedrijf.
“De toenemende vraag naar flexibiliteit, kennis en ervaring leidt tot toenemende belangstelling vanuit het bedrijfsleven voor de ZZP’er. De keuze om als zelfstandige te beginnen had in de jaren ’90 nog vaak een negatieve aanleiding: onvrede over de werksituatie of problemen in de persoonlijke sfeer. Tegenwoordig is de drijfveer eigen baas zijn, vrijheid bij het indelen van het werk en het tot uiting brengen van vakmanschap.
Veel zzp’ers beginnen vaak pas na hun veertigste, zodat zij de kennis en ervaring uit een eerdere arbeidsrelatie kunnen benutten. Financiële overwegingen zijn daarbij ondergeschikt aan het streven naar onafhankelijkheid en de ruimte om de eigen kennis verder te ontplooien.”

De klant is koning, maar de ZZP’er niet louter dienaar.
Mooi.

Lees hier het nieuws uit het 4e kwartaal 2007


Lees hier het nieuws uit het 3e kwartaal 2007

 

 

 

Terug naar de homepage