VERDERFELIJK  ‘GELUL’

Partijen buitelen over elkaar heen in hun ijver om bedragen te claimen voor het jeugdbeleid. Er dreigt een onderklasse van uitvallers en kanslozen, zo meldt de branchevoorzitter van de Jeugdzorg. Ik vraag mij zeer af in hoeverre gebrek aan geld daarin bepalend is. Als het gaat om hulpverlening, is het veeleer zaak om alle vormen en instellingen die hierop betrokken zijn tot een goed afgestemde keten om te vormen. In een opdracht waarbij ik momenteel de relatie eerstelijnszorg en het hulpverleningsaanbod in Groningen onderzoek, blijkt op dat punt veel voor verbetering vatbaar. Dat is dan ook terecht de inzet van minister Rouvoet, die met de centra voor Jeugd & Gezin een oprechte poging doet om onproductieve domeindiscussies tussen hulpverleners te doorbreken.
Preventie, oftewel goed houden wat goed gaat, verdient minstens zoveel aandacht. Dat aspect ziet op de noodzaak om te investeren in het geestelijk welbevinden van jonge mensen. Om hen het perspectief en de positieve kansen die een open, democratische samenleving hen biedt voor te houden. Waarin zonder aanzien des persoons, jonge mensen voor opleidingen kunnen kiezen en hun loopbaan vormgeven.
Dat is het terrein waarop we moeten durven moraliseren.
Van jonge mensen is bekend dat ze bijzonder vatbaar zijn voor de normen en waarden in eigen kring. De zogeheten peer-group van leeftijd- en klasgenoten, bepaalt niet alleen welke sportvereniging de voorkeur heeft. Ook gedrag wordt er sterk door beïnvloed. Aan die voorbeeldwerking gaat heel vaak de invloed van idolen vooraf. Rolmodellen als Bouhlarouz en Ibrahim Afellay in het shirt van het Nederlands elftal, zijn daarvan positieve voorbeelden. Er zijn ook uitgesproken negatieve. Zoals dj en programmamaker Giel Beelen. Graag geziene gast bij VARA en BNN. Het in samenwerking met De Volkskrant verschijnende gratis blad Dag plaatst van hem regelmatig een column. Die valt deze week - niet voor het eerst - op door een uitgesproken nihilistische sfeer. Over prinsjesdag rijgt Giel Beelen een reeks destructieve platitudes aanéén. Hij opent met de zin dat hij het over de Miljoenennota niet hoeft te hebben, omdat die “al vier jaar oud nieuws biedt.” Vervolgens spreekt hij zichzelf zonder enige terughoudendheid tegen, door er toch de hele tekst aan te wijden. Via internet zegt hij zich “door 138 pagina’s nota te hebben geworsteld”. Hij treft daarin vooral onduidelijke taal. Als opvallend licht hij er uit dat “in 2009 een VAR digitaal kan worden aangevraagd; het in het bezit hebben van alcohol onder de 16 verboden is en daarvoor vòòr negen uur ’s avonds geen reclame mag worden gemaakt; het huis der koningin jaarlijks 7 miljoen euro krijgt; en dat volgens de Rekenkamer de tabaksaccijnzen nog steeds omhoog gaan.” Giel voegt aan dat laatste toe dat hij toch denkt dat “het anti-rookbeleid echt wel tot iets van een daling of in ieder geval stagnering zal leiden.”
Vervolgens concludeert hij: “Maar bovenal is het algemeen gelul dat eigenlijk niet eens echt nieuws is. Het enige spannende nog aan vandaag is: hoe lelijk zijn die fucking hoedjes? Ik houd best van iets op mijn hoofd, maar dit gaat ook mijn pet te boven, net als alle rituelen omtrent vandaag. En dus Prince op Prinsjesdag met let’s go crazy!”
Verstand hebben van muziek is één ding. De kunst is om het te houden bij waar je goed in bent. Giel Beelen geeft er blijk van niet erg goed te zijn in het motiveren van jonge mensen. Vergiftigend is het juiste woord voor het wekken van de suggestie dat het niet uitmaakt dat we in een democratisch land leven. Waarin men door de hond of door de kat gebeten kan worden. ‘Columnisten’ als Giel Beelen worden een paar honderd kilometer naar het oosten gemuilkorfd.

Dag zou zich kunnen beperken tot het eenvoudig stoppen met het bieden van een platform voor dit type meningsvorming. Als bijdrage aan een gezonder geestelijk leefklimaat voor jonge mensen die op zoek zijn naar de motivatie om een opleiding af te maken. Om de kansen die onze samenleving - in tegenstelling tot de meeste andere in de wereld - hen biedt te verzilveren.

17 september 2008


Terug naar de homepage