DE POLITIEK
WORDT WEER LEUK
Vandaag is het regeerprogramma ‘Samen
werken, samen leven’ gepresenteerd.
Twee keer ‘samen’; een hoog communitair gehalte! De inhoud
is dan ook op tal van punten een breuk met het marktwerkingsdenken van
het vorige kabinet. Een amendering van de keuze van de CDA-partijleiding
in 2003, toen D66 onder druk van de VVD de voorkeur kreeg ten koste van
de CU. De libertijns-paarse inkleuring die hier het gevolg van was bracht
het CDA ver van haar bronnen. Verklaringen moeten worden gezocht in de
na-ijlende publicitaire druk die het gevolg was van de moord op Pim Fortuyn.
Dat diens partij inmiddels over 0 zetels beschikt, bewijst dat bestuurlijke
partijen als het CDA zich niet door hypes
moeten laten leiden. Mannen van het kaliber Donner en Wijffels zouden
het naar mijn mening niet zo ver hebben laten komen. In het al te prille
leiderschap van Balkenende destijds, ligt naar mijn mening dan ook een
andere, wezenlijke verklaring voor het feit dat de ‘gemeenschaps-coalitie’
nu wel tot stand komt. (Als professor doceerde Balkenende communitarisme,
waarvan de grondlegger Amitai Etzioni door hem als inspiratiebron wordt
aangeprezen)
Balkenende was tegen wil en dank het boegbeeld van de groep die het pleit
won in de strijd tussen de getrouwen van Jaap de Hoop Scheffer, versus
die van Marnix van Rij. In de nasleep daarvan en gegeven de keuze voor
coalities met VVD/LPF, en VVD/D66 heb ik – na ruim 20 jaar rokerige
zaaltjes – destijds gekozen voor het Isolement. Een consistente
Antirevolutionaire benadering, in lijn met Groen
van Prinsterer’s adagium: in het isolement
ligt onze kracht.
Dat de coalitiepartijen vandaag trotse dan wel blije gezichten tonen,
is minder een aanbeveling dan de voorzichtig-positieve reacties van tegenpolen
als de FNV, MKB-Nederland, VNO-NCW, en Natuur en Milieu. De aanvankelijke
gedachte dat we na een half jaar wel weer naar de stembus zouden moeten,
lijkt me vooralsnog erg ver weg.
Een andere indicatie daarvoor was dat de gezamenlijkheid in de afwijzing
door het zoet-zure trio Marijnissen, Halsema en Rutte, gisteravond aan
tafel bij NOVA, zich concentreerde rond het thema ‘betutteling’.
Vooral Halsema deed haar best een oorwurm-blik te mijden. Zij heeft persoonlijk
niets met gemeenschapsdenken, in tegenstelling tot (delen van) het PPR-
en EVP-smaldeel binnen haar partij. Het is tekenend voor GL dat deze vrouw,
kort na haar overstap van de PvdA al politiek leider kon worden. Dat zie
je toch nergens?
De weigering van Halsema om zelfs maar over een kabinet te willen praten
past in de anarcho-libertaire PSP-traditie. Geen
discussie, alleen applaus. De onenigheid die er het gevolg van
is vloeit voort uit de tegenstelling op dit punt met het denken binnen
de andere geledingen binnen GL. Enige tijd geleden kritiseerde ik die
club op het gebrek aan interne gedachtewisseling. Op dat punt verscheen
onlangs een blijk van instemming in het weblog
van de GL-fractievoorzitter in de Groninger gemeenteraad.
Gaat de partij nu een periode van zelfonderzoek en introvertie tegemoet?
Het valt niet uit te sluiten. Ze hebben zichzelf aan de zijlijn gemanoeuvreerd,
om het zuivere getuigenis te kunnen laten horen. Dat geeft niks. Dat doet
de SGP ook en dat is ook een democratische partij. Wel valt op dat GL
op dierenwelzijn het primaat kwijt is; daarvoor is de Partij voor de Dieren
veeleer getuigbuis in de media geworden, waar eerder GL-woordvoerders
aan bod kwamen.
Misschien moeten ze het werk van Groen van Prinsterer er nog ‘es
op na lezen. Oud-EVP’ers hebben dat mogelijk nog wel in de kast
staan….
A.s. zaterdag start het CDA-Groningen de Staten-campagne. Ik denk dat
ik er weer ‘es ga kijken…..
7 februari 2007
-------
1 reactie: Hans-Paul Klijnsma (vrml. PPR-lid),
GL-raadslid Groningen:
ik steun
de lijn van de fractie om niet te gaan onderhandelen. Zo lang het CDA
de CU als alternatief achter de hand heeft zal er niks van komen. Ze willen
niet in een kabinet met een linkse meerderheid tegen zich. Dat heeft niets
met applaus voor de oppositierol te maken, maar alles met of je genoeg
eigen punten kunt realiseren. Als je vooronderstelling juist zou zijn
zou GL nooit in het Groninger college zijn gekomen. Een ander gevaar was
dat GL terwijl we hadden verloren, een D66 scenario zou volgen met nog
meer achterban die zou verdwijen.
|