DE POLITIEK WORDT WEER LEUK

Vandaag is het regeerprogramma ‘Samen werken, samen leven’ gepresenteerd.
Twee keer ‘samen’; een hoog communitair gehalte! De inhoud is dan ook op tal van punten een breuk met het marktwerkingsdenken van het vorige kabinet. Een amendering van de keuze van de CDA-partijleiding in 2003, toen D66 onder druk van de VVD de voorkeur kreeg ten koste van de CU. De libertijns-paarse inkleuring die hier het gevolg van was bracht het CDA ver van haar bronnen. Verklaringen moeten worden gezocht in de na-ijlende publicitaire druk die het gevolg was van de moord op Pim Fortuyn. Dat diens partij inmiddels over 0 zetels beschikt, bewijst dat bestuurlijke partijen als het CDA zich niet door hypes moeten laten leiden. Mannen van het kaliber Donner en Wijffels zouden het naar mijn mening niet zo ver hebben laten komen. In het al te prille leiderschap van Balkenende destijds, ligt naar mijn mening dan ook een andere, wezenlijke verklaring voor het feit dat de ‘gemeenschaps-coalitie’ nu wel tot stand komt. (Als professor doceerde Balkenende communitarisme, waarvan de grondlegger Amitai Etzioni door hem als inspiratiebron wordt aangeprezen)
Balkenende was tegen wil en dank het boegbeeld van de groep die het pleit won in de strijd tussen de getrouwen van Jaap de Hoop Scheffer, versus die van Marnix van Rij. In de nasleep daarvan en gegeven de keuze voor coalities met VVD/LPF, en VVD/D66 heb ik – na ruim 20 jaar rokerige zaaltjes – destijds gekozen voor het Isolement. Een consistente Antirevolutionaire benadering, in lijn met Groen van Prinsterer’s adagium: in het isolement ligt onze kracht.

Dat de coalitiepartijen vandaag trotse dan wel blije gezichten tonen, is minder een aanbeveling dan de voorzichtig-positieve reacties van tegenpolen als de FNV, MKB-Nederland, VNO-NCW, en Natuur en Milieu. De aanvankelijke gedachte dat we na een half jaar wel weer naar de stembus zouden moeten, lijkt me vooralsnog erg ver weg.
Een andere indicatie daarvoor was dat de gezamenlijkheid in de afwijzing door het zoet-zure trio Marijnissen, Halsema en Rutte, gisteravond aan tafel bij NOVA, zich concentreerde rond het thema ‘betutteling’. Vooral Halsema deed haar best een oorwurm-blik te mijden. Zij heeft persoonlijk niets met gemeenschapsdenken, in tegenstelling tot (delen van) het PPR- en EVP-smaldeel binnen haar partij. Het is tekenend voor GL dat deze vrouw, kort na haar overstap van de PvdA al politiek leider kon worden. Dat zie je toch nergens?
De weigering van Halsema om zelfs maar over een kabinet te willen praten past in de anarcho-libertaire PSP-traditie. Geen discussie, alleen applaus. De onenigheid die er het gevolg van is vloeit voort uit de tegenstelling op dit punt met het denken binnen de andere geledingen binnen GL. Enige tijd geleden kritiseerde ik die club op het gebrek aan interne gedachtewisseling. Op dat punt verscheen onlangs een blijk van instemming in het weblog van de GL-fractievoorzitter in de Groninger gemeenteraad.
Gaat de partij nu een periode van zelfonderzoek en introvertie tegemoet? Het valt niet uit te sluiten. Ze hebben zichzelf aan de zijlijn gemanoeuvreerd, om het zuivere getuigenis te kunnen laten horen. Dat geeft niks. Dat doet de SGP ook en dat is ook een democratische partij. Wel valt op dat GL op dierenwelzijn het primaat kwijt is; daarvoor is de Partij voor de Dieren veeleer getuigbuis in de media geworden, waar eerder GL-woordvoerders aan bod kwamen.
Misschien moeten ze het werk van Groen van Prinsterer er nog ‘es op na lezen. Oud-EVP’ers hebben dat mogelijk nog wel in de kast staan….


A.s. zaterdag start het CDA-Groningen de Staten-campagne. Ik denk dat ik er weer ‘es ga kijken…..

7 februari 2007

-------
1 reactie: Hans-Paul Klijnsma (vrml. PPR-lid), GL-raadslid Groningen:

ik steun de lijn van de fractie om niet te gaan onderhandelen. Zo lang het CDA de CU als alternatief achter de hand heeft zal er niks van komen. Ze willen niet in een kabinet met een linkse meerderheid tegen zich. Dat heeft niets met applaus voor de oppositierol te maken, maar alles met of je genoeg eigen punten kunt realiseren. Als je vooronderstelling juist zou zijn zou GL nooit in het Groninger college zijn gekomen. Een ander gevaar was dat GL terwijl we hadden verloren, een D66 scenario zou volgen met nog meer achterban die zou verdwijen.

 

Terug naar de homepage