IN ORANJE

Het afgelopen weekeinde verzamelden zich wel 50.000 mensen – nee niet op dat popfestival dat vele minuten journaal-zendtijd kreeg – nabij Biddinghuizen. Ik bedoel ‘Opwekking’, een vreedzaam samenzijn in de geest van Pinksteren. Mijn jongste dochter maakte het mee, en kwam geïnspireerd terug.
Zonder tv-journaal komt het nog meer aan op de ooggetuigenverhalen, om te weten wat de mensen daar bezighield. Dat is ook de kern van wat er op het Pinksterfeest gebeurt: mensen gaan het Verhaal vertellen, allen in hun eigen taal. (zie ook mijn column n.a.v. Pinksteren 2004)
Afwezigheid van media-aandacht treft mensen die ‘in de Heer zijn’ vaker. In het roze (pinkpop) of oranje zijn, ligt dezer dagen meer voor het opscheppen. Dat behoeft geen toelichting. Letterlijk. Is hapklaar; snel te consumeren.
Een WK-voetbal begeestert ook. Alleen al het meedoen geldt in vele landen als een bijdrage aan eigenwaarde. Premier Ahmadinejad ziet er ongetwijfeld mogelijkheden in om zijn gezag te versterken. Hoewel strafbaar voor de Duitse wet vanwege zijn ontkenning van de Holocaust, wil de man de Iraanse nationale elf komen aanmoedigen. Naar verluidt pas in de tweede ronde. Als het team zover komt, zal hij dat zonder meer op de grootheid van Allah terugvoeren, maar door er zelf bij te zijn straalt ook glorie op hem af.
Daar waar geen religie wordt beleden, ontstaat bij ongekend succes heiligverklaring van een persoon: in Zuid-Korea en Australië eert men Saint Gus…
Rooms-katholieke landen zijn het best vertegenwoordigd, en kunnen dus de meeste gebedskracht teweeg brengen. Bovendien hebben zij Brazilië…waarvan de spelers voorafgaand aan elke wedstrijd zelf bidden.
Nationalisten in Servië of Kroatië zullen met de overwinning ook raad weten. Voor de door burgeroorlog verscheurde Afrikaanse deelnemers valt te vrezen, dat succes hen geen verzoening zal brengen. Eerder dreigt het oplaaien van de strijd bij verliespartijen... Uit oogpunt van bevordering van de wereldvrede, mag het wereldkampioenschap niet aan de VS. toevallen: die wanen zich al te zeer reeds kampioen van de wereld. Bovendien knarsetanden permanente leden van de veiligheidsraad als China en Rusland toch al omdat zij er niet eens bij zijn…. (Geen wonder dat de Russen Saint Gus hebben aangeroepen.)
Saoedi-Arabië moest het ook maar niet worden, dit met het oog op onvoorspelbare reacties van Bin Laden. Ik neem tenminste aan dat die zich met deelname van zijn moederland aan deze wereldse aangelegenheid, niet kan verenigen. Een outsider als Trinidad en Tobago komt in aanmerking: een golf van vertedering zal over de wereld gaan. Toch zal dat niet beklijven; de massa zal de aandacht voor voetbal verliezen als dergelijke mini’s de boventoon gaan voeren. Duitsland zou kunnen: dat verenigt de wereld in gemeenschappelijke nijd….

Per saldo kan wellicht toch Nederland maar het beste wereldkampioen worden. Wij bedreigen niemand, maar praten en doen op allerlei gebied toonaangevend mee in de wereld…. Wij zijn gemoedelijk en verdraagzaam: wethouders delen oranjepakketten uit aan straatcomité’s; dak- en thuislozen worden wk-gepamperd, en allochtonen (die goed kunnen voetballen) horen er helemaal bij. Via Maxima deelt heel Zuid-Amerika in ons succes en de andere helft van de wereld wordt gecoacht door Nederlanders! Wij dragen de overwinning bovendien niet op aan één hogere macht. Wij geloofden altijd al. In onszelf: wij zijn gewoon de beste …..
Dat is in de media en allerwege zichtbaar.
Het behoeft geen toelichting.

7 juni 2006