HET OPENBAAR BESTUUR EEN
TRANSFERMARKT
Sinds kort zet de mogelijkheid om wethouders en gedeputeerden van buiten
aan te stellen, een heuse transfermarkt in werking. Nu ik zelf het ambt
van wethouder ten tweede male heb opgevat, valt me op hoeveel bestuurders
worden vastgelegd door andere partijen. Deze week blijkt 2e kamerlid Jeltje
van Nieuwenhoven te gaan voor het gedeputeerdenschap in Zuid Holland.
Een andere opvallende transfer was de wethouder van Wassenaar die naar
Den Haag overstapte. Binnen de VVD zijn twee onvrijwillig afgetreden wethouders
een uitzendbureau gestart. De eerste succesvolle bemiddeling betrof één
der oprichters zelf……
Transfers kennen we natuurlijk vooral uit het voetbal. Deze zomer maakte
Henke Larson, jarenlang publiekslieveling bij Celtic de overstap naar
CF de Barcelona. Het (nood)lot koppelde beide ploegen aan elkaar in de
eerste ronde van de Champions League. In Glasgow deed Larson waarvoor
hij was gehaald: scoren. Juichrituelen liet hij nadrukkelijk achterwege.
Eerder keek hij schuldbewust. Zijn houding kwam daarmee op mij over als
respectvol, eerder dan als angst voor een negatieve publieksreactie. Ik
kreeg overigens de indruk dat die ook uitbleef.
Van Glasgow naar Barcelona is een overgang die geloofwaardiger is dan
Barça inwisselen voor Real Madrid, zoals Figo enkele jaren geleden
deed. Die stap werd als verraad en belediging afgedaan.
Nu wethouders de transfermarkt op gaan, volgen zij burgemeesters, voor
wie de overstap naar een andere gemeente van oudsher al een gangbaar fenomeen
is. Opvallend, want als burgemeesters vanaf 2006 inderdaad gekozen gaan
worden, zullen zij niet meer zo makkelijk overstappen. Burgemeesters zal
men immers liever uit de eigen lokale gemeenschap naar voren stemmen dan
van buiten halen. Zo treedt een interessante rolwisseling op tussen beide
ambten.
Reden voor wethouders om lessen in transfer-geloofwaardigheid te trekken.
Daartoe wijs ik op de Figo onder de burgemeesters: Don Burgers. Als burgemeester
van Rosmalen verzette deze man zich heftig tegen de begerige pogingen
van ’s Hertogenbosch, om de kleine buurgemeente in te lijven. If
you can ’t beat them, join them: Burgers liet zich naar Den
Bosch transfereren en ontpopte zich vervolgens als de meest geharnaste
pleitbezorger van deze herindeling… die uiteindelijk inderdaad zijn
beslag kreeg. Bij de eerstvolgende verkiezingen werd de nieuw opgerichte
partij ‘Rosmalens belang’ uit het niets de grootste partij
in de raad!
Publieke figuren die hun standpunten ogenschijnlijk slechts aan hun functie
ontlenen, bezorgen politici het odium van zakkenvullers. Of ongeloofwaardigheid,
zoals de PvdA die ten tijde van het 2e kabinet Kok vòòr
aanschaf van de Joint Strike Fighter stemde, en zodra ze in de oppositie
belandde tegen bleek.
In de religie heeft men de twijfel aan onwrikbare geloofsstellingen een
naam gegeven: het relationeel waarheidsbegrip. Mogelijk iets voor het
openbaar bestuur!?
13 oktober 2004
|