HONDENPOEP
Zo baas, zo hoond zeggen ze in Twente. Het
verwoordt de precieze oorzaak van de dit land kenmerkende gewoonte, om
honden vrijelijk en ongegeneerd op straat hun biologische gang te laten
gaan. Voor iedereen met op straat voetballende kinderen, ligt hier de
neiging om hondenhater te worden immer op de loer.
Fout. Het blijven de eigenaren die zich behoren te verantwoorden.
De praktijk leert dat die daar bitter weinig blijk van geven. Bij ons
voor de deur maak ik het mee dat een baasje rustig de tijd neemt om zijn
aangelijnde dier zijn behoefte te laten droppen. Ongelogen maar er wordt
domweg een andere kant opgekeken en doofheid geveinsd, de enkele keer
dat wij een heterdaad vaststellen en protesterend tegen het raam bonken.
Een Zeeuws strand bood ons deze zomervakantie een primeur. Het bleek vergeven
van de honden. Vanzelfsprekend gaven die te pas en te onpas toe aan hun
natuurlijke driften, waaronder het afbakenen van een territoir. Nou doen
mensen dat op het strand evenzeer, maar een ‘geurvlag’ uitzetten
is bepaald van een andere orde dan kuilen graven…. Deze meute leek
het allemaal als vanzelfsprekendheid te aanvaarden……
Toen ik een hond met zijn poten van mijn handdoek afduwde, reageerde het
bazinnetje geheel in de trant van het Fortuynistische adagium ‘Ik
zeg wat ik denk’. Het is onder die omstandigheden aan de terughoudendheid
van de niet-hondenbezitter te danken dat het ‘en ik doe wat ik zeg’
(lees: een handgemeen), uitblijft.
Ik mocht van het jonge ding begrijpen dat haar hond nog maar een puppy
was en dat het daar overigens een hondenstrand was. Met andere woorden:
ik zat fout
Meer aansporing om deze biotoop
te verlaten had ik niet nodig.
Het hondenpoepvraagstuk staat hoog in de top van probleemgebieden waarvoor
mensen van ‘de’ gemeente een oplossing verwachten. Verrassend
eigenlijk. ´Men´ veroorzaakt een probleem, en ´men´
verwacht de oplossing van het gemeentebestuur. Die wrong zich al in bochten
met poep-zuigers en weet ik wat voor technische vindingen. Maar het blijft
de wereld op zijn kop. Eigenlijk zou elke hondenuitlater zonder hondenschep
in zijn vingers met het schaamrood over straat moeten gaan. Iedereen zou
hen er verwijtend op aan moeten kijken…Ik bedoel maar, het is immers
duidelijk dat die mensen met dat beest de publieke ruimte opzoeken, om
te voorkomen dat het eigen nest bevuild raakt! En dan anderen er maar
mee opzadelen?!
Deze tegenstelling illustreert naar mijn mening fraai, de kop van jut-positie
die de overheid inneemt. De gemeente moet meer luisteren, de raadsdebatten
moeten meer spectaculair, de burger moet de agenda van de raad kunnen
beïnvloeden enz. enz. De dualisering is nauwelijks ingevoerd of de
burgemeester moet gekozen. Nimmer wordt de burger zelf aangesproken. Wat
doet die naast het opkomen voor zijn eigen belang?! Democratie wordt niet
gebouwd als burgers zich slechts als consumerende, ontevreden kinderen
gedragen. Alle vrijheidsrechten liggen voor het grijpen: vrijheid van
vergaderen, spreken, vrije meningsuiting, partijvorming; teveel om op
te noemen. Maar als inwoners niet investeren in hun overheid, verwordt
die tot een karikatuur.
In een democratie is de bevolking de baas van het openbaar bestuur…
zo baas, zo………..
22 september 2004
|