GROEN LINKS EN DE RADICALITEIT VAN DE KAASSOUFFLÉ

Dit voorjaar trof me een bericht op de lokale tv-zender. De redactie zag reden om het raadslid Leemhuis van Groen Links te filmen, terwijl hij op z’n knieën door het zand van het al jaren onbebouwde Bodenterrein kroop. Eén van de vele niet-afgemaakte, en dus rente verslindende projecten van het linkse college.
Wie daarover een vraag van het OOG-journaal verwachtte kwam bedrogen uit. Ook Leemhuis – volksvertegenwoordiger toch – gaf geen blijk van kritische zin. Wat de man er wel deed en volgens de OOG-redactie nieuwswaardig was, was het bouwen van een ‘bijenhotel’.
Ja dat leest u goed. De Groen Links-fractie – het lid Postma twitterde onlangs dat ze de tuindeur dicht deed omdat ze al twee kikkers had moeten wegbonjouren – is begaan met dierenwelzijn. Waar fouten van het eigen college kritiekloos worden toegedekt, toont Groen Links zich verontrust over “de toenemende bijensterfte”.
Want als we VVD-oppositieleider Van Keulen mogen geloven, roert Leemhuis zich zelden tijdens raadsdebatten. Wel daar buiten, op z’n knieën op het Bodenterrein. Het twitterbericht waarin van Keulen deze beschuldiging uitte, beantwoordde Leemhuis niet inhoudelijk. Wel met kleinerende opmerkingen en ‘jij-bakken’. Ik ben dan ook geneigd Van Keulen te geloven.

Dat bericht over een ‘bijenhotel’ trof me omdat het de zweem had van buiten-parlementaire actie. De aanleg ervan was het initiatief van actiegroep de ‘guerilla gardeners’. Door zich daarmee te afficheren koestert Groen Links het onschuldige imago van de ‘zachte krachten’. Zij die geen deel hebben aan de macht. Maar de eco-Che Guevara’s van de guerilla gardeners drukten met Leemhuis feitelijk een slang aan hun borst. Hun actie voor meer groen in de stad, richt zich tot de machthebbers. Groen Links hoort daar al meer dan tien jaar bij. De partij heeft deel aan de macht om dat doel te realiseren. Benni Leemhuis moet dan ook niet net doen of hij een actievoerder is. Hij moet een motie indienen en in de raad zijn gelijk halen. Hij is een salon-ecotoerist.
De herinnering aan dat ‘bijenhotel’ kwam terug deze zomer, die ons de affaire Mariko Peters bracht. Waar kort geleden Femke Halsema nog radicaal van leer trok tegen zelfs de schijn van belangenverstrengeling, wordt het eigen kamerlid Peters met on-Groen Linkse mildheid tegemoet getreden.
Het mooiste argument vond ik nog wel dat zij “het uit een goed hart deed”.
Volgens mij geloven ze dat zelf. Dat de wereld echt verbetert als Groen Links en de ‘zachte krachten’ aan de macht komen. O zo begaan met armen en verdrukten, met immateriële doelstellingen als het klimaat, milieu en dierenwelzijn.
Maar in Groningen laten Groen Links’ers zien wat zij met de macht doen. Sinds kort ook in Gedeputeerde Staten. De Groen Links-gedeputeerde is er als een haas bij om de door de Raad van State vernietigde vergunning voor een milieuverwoestende kolencentrale van kracht te laten blijven. Als oppositieleider was hij er nog mordicus tegen. Vanuit het pluche oogt een wereldverbeteraar heel anders.

Het is dan ook uitkijken naar een links kabinet met Groen Links-ministers. Dan wordt ook landelijk kenbaar hoezeer de radicaliteit van deze partij een kaassoufflé is.
Zo’n slechte. Met veel gebakken lucht.

3 september 2011
ps: dit stuk werd ook geplaatst door het FG-blog, waarop een reactie kwam van het GL-raadslid Leemhuis. Mijn weerwoord daarop is hier te lezen.