ALLEDAAGS RACISME

De verenigde Staten hebben een neger gekozen in het hoogste bestuurlijke ambt. Amper 40 jaar nadat in grote delen van dat land, negers in de bus niet eens naast blanken plaats mochten nemen. Laat staan naar dezelfde school mochten. Dat is allereerst de verdienste van de minderheid die zich aan dat regime heeft weten te onttrekken. Hun strijd werd echter door grote delen van de wereld gesteund.
Hetzelfde geld voor de apartheidsregimes in Rhodesië en Zuid Afrika. Wereldwijde economische en sportboycots droegen aan die omwenteling bij.
Nu in het voormalige Rhodesië de etnische onderdrukking al jaren plaatsheeft door een neger, is van een dergelijke wereldwijde verontwaardiging een stuk minder te merken.
Die gedachte vat post bij een blik in de kranten van de afgelopen week. Op dinsdag viel te lezen dat bij een zelfmoordaanslag in Irak, 46 mensen om het leven kwamen en ruim 120 gewonden vielen. “De slachtoffers waren sjiïtische pelgrims.” (..) “Soenitische extremisten plegen regelmatig aanslagen op sjiïtische pelgrims in een poging sektarisch geweld uit te lokken.” …. Vergelijk de reactie met burgerdoden door toedoen van Amerikaanse soldaten aldaar.
Donderdag opende dagblad Trouw met een foto van een gewond meisje. Gevolg van een bomaanslag door Taliban bij gelegenheid van de feestelijke heropening van een meisjesschool. Een aanslag op kinderen….
Tot welke verontwaardiging leidt dat bij de van Agten, Gretta’s Duisenberg en Harry van Bommels van deze wereld?
Een blanke - om over een jood maar te zwijgen - die dergelijke acties zou hebben uitgehaald, zou daarentegen tot wereldwijde verontwaardiging aanleiding hebben gegeven.
Puur racisme.
De regering van Congo is het met deze vaststelling geheel oneens. Dat kan worden afgeleid uit de reactie die Eurocommissaris De Gucht uitlokte met zijn kritiek op de deplorabele bestuurlijke staat van dat land: hij mag Congo voorlopig niet in van de regering die zijn uitspraken als racistisch kenmerkt. Net als destijds Zuid Afrika, hoeft men echter ook in Congo niet geweest te zijn om te kunnen oordelen. Lieve Joris woonde er enkele jaren en schreef er ‘Het uur van de rebellen’ over in 2006. Een gruwelijk en uitzichtloos relaas over strijd langs etnische scheidslijnen.

Een nieuw geval van racisme dient zich aan: het is voorspelbaar dat het WK-voetbal in Zuid Afrika tegenvallende bezoekersaantallen op zal leveren. Om te beginnen door het algemene verschijnsel dat reguliere toeristen uit een WK-land wegblijven, uit vrees voor massa’s die men mijden wil. Daarnaast in geval van Zuid Afrika ongetwijfeld ook door vrees over de heersende straatterreur en openbare geweldsmisdrijven.
Die worden ontkent of op zijn minst gebagatelliseerd. Boekdelen sprak het antwoord van dhr. Jordaan, belast met de WK-organisatie op vragen naar aanleiding van de dodelijke schietpartij die het elftal van Togo trof tijdens de Africa Cup in Angola. “Dat vraagt u toch ook niet aan de organisatie van de Olympische Spelen in Londen, als er in Spanje een bom ontploft?"
Deze ontkenning houdt culturen in niet-westerse delen van de wereld gevangen in een kramp die ontwikkeling belemmert.

Het is niet moeilijk te voorspellen dat een als gevolg van uitblijvende inkomsten financieel mislukt WK, door dat land zal worden geweten aan westers racisme.

7 februari 2010