Bijdragen 2e kwartaal 2010

30 juni   Voetbalwedstrijden  (3)

kunnen de politieke leiders van bepaalde staten tot resoluut ingrijpen brengen. Van Nigeria komt dat tenminste nog naar buiten, maar dwalen uw gedachten wel 'es af naar de deelnemers uit Noord-Korea..?

Gelukkig heeft men het onder de Haagse kaasstolp te druk met zichzelf... Bovendien schakelen wij bij uitschakeling eenvoudig een tandje door om in het spectakel dat Tour de France heet op te gaan.

26 juni   Voetballen en voornamen

Vorig jaar januari wijdde ik een logje aan het teruglopen van de voornaam ‘Bert’. Speculerend op de stijging in populariteit van een voornaam, als gevolg van het succes van een idool met die naam heb ik gecheckt op ‘Barack’. Op 29 januari jl. moest ik echter vaststellen dat die voornaam vorig jaar nul keer is gegeven. Al speculerend repte ik over de mogelijkheid dat uit de gratie geraakte Nederlandse namen als ‘Bert’ (7 in 2009) en ‘Dirk’ (in de top 100 met 152) een ommekeer kunnen beleven na het eventuele behalen van de wereldtitel onder coach Bert van Marwijk. (winnend doelpunt van Dirk Kuyt….. )
Het omgekeerde lijkt meer waarschijnlijk: het uit de gratie raken doordat een persoon met die naam zich verlaagt. Zo werd onlangs bericht dat de naam Joran sterk terugloopt. Die kwam vorig jaar nog maar 8 keer voor…
Check de uitkomst van het 1e kwartaal 2010 hier.

24 juni   Voetbalwedstrijden (2)

laten de politiek niet onberoerd. De aanvoerder van les bleus bespreekt vandaag de WK-afgang met president Sarkozy. De Engelsen besparen zich die gang door het doelpunt van Jermain Defoe: Jermain ends the pain… klonk het bij de BBC.
De uitschakeling van Ierland door de niet bestrafte handsbal van Thierry Henry verbond het Franse voetbal reeds met politiek (logje van 23 november jl.). Nu biedt het Franse debacle de Ieren een bron van vermaak…

Hartford Courant 2010-06-19
DUBLIN (AP) — Ever since Thierry Henry's unpunished hand ball helped deny Ireland its spot on soccer's grandest stage, Ireland has been awaiting its moment of retribution — and is cheering every misstep as France stumbles to the brink of failure. Thursday night's 2-0 victory by Mexico over the French inspired Dubliners to don sombreros, down tequila shots and mull whether it's possible...

22 juni   Voetbalwedstrijden (1)

worden op de Duitse en Belgische televisie beter verslagen dan bij ons; meer ondersteunend aan het vertoonde spel. Waar de commentatoren hier, stiltes vrezend, zich verliezen in een woordenstroom. Zeker met de saaie beelden die we tot nu voorgeschoteld (het correcte letterlijke woord is inmiddels ''doorgekabeld') kregen, debiteren de bleke nazaten van Herman Kuiphof en Koen Verhoef dan ook vooral bijzaken en randfeitjes.

Dat uitwijken naar de buren levert soms prachtige stijlbloempjes op. Zo kon men bij de ZDF horen: "Er zerpfifft das Spiel". Een kernachtige typering van het zwaaien met 7 gele en 1 rode kaart door de Saudische scheids in het duel tussen Chili en Zwitserland.

Het Nederlands biedt hier slechts omhaal van woorden.

21 juni   Anti-semitisme

went nooit.De Joodse Omroep liet gisteren zien waarom dit hardop verwoord moet worden. In dezelfde uitzending een item over Israëische burgers, die onrecht jegens Palestijnen aan de kaak stellen. Dat kan in een democratie. Dat kan bij een democratisch gezinde omroeporganisatie.

In landen en orgamisaties zonder (bereidheid tot) zelfreflectie kan dat niet. Dit is de meetlat die de Van Agt's, Van Bommels en Gretta's Duisenberg van deze wereld weigeren aan te leggen.

18 juni   gedeelde smart

Voor het formeren van de ideale nationale elf staan 16 miljoen bondscoaches klaar. Waar die bemoeienis toe zou leiden laat de verkiezingsuitslag zien... 

Nu de eerste optie -over rechts- van tafel is, bant de leider van de PvdA op voorhand ook een 'nationaal kabinet' van zijn partij met VVD en CDA. Dus rest er -vòòr hernieuwde verkiezingen- nog paars+....  (zo zoetjes aan zou ik een fles wijn durven zetten op mijn voorspellend logje van 9 juni...)

In België is het al niet anders. Toch gloort daar uitzicht: nu het Belgische postbedrijf De Post/La Poste wordt overgenomen door Britten, gaat dat een Engelse naam krijgen..... Ziedaar de sleutel voor de Belgische formatie: Engels verplicht stellen over de taalgrens heen!

15 juni  ’s Lands Vuvuzela, ‘s lands eer?

Aanvankelijk wilde een NOS-baasje ons laten geloven dat de vuvuzela wel zou wennen. Van zachter draaien kon geen sprake zijn; de sfeer in het stadion hoorde er bij. Althans in Zuid-Afrika.
Welnu, het went NIET!! Goed beschouwd is het een dom iets, blazen op een eentonige (letterlijk) blaaspijp. Het heeft niets melodieus, is oncreatief (men hoeft geen noot te lezen) en verstikt permanent elke opwinding die bij spannende wedstrijdmomenten van de tribune rolt. Voetbal is van ons allemaal, maar wordt ons thans deels ontnomen. De wereldwijde klacht (de ZDF spreekt over ‘Vuvuzela-Wahnsinn’) over het verstikken van de normale wedstrijdbeleving, wordt door het NOS-baasje en FIFA-chef Blatter weggewuifd.
De ware reden die er aan ten grondslag ligt lijkt mij, is racisme. Of zo u wilt cultureel imperialisme. In omgekeerde zin; namelijk gedreven door de vrees om voor cultureel imperialist dan wel racist te worden uitgemaakt, bij het honoreren van het pleidooi de vuvuzela – met de Bavaria-jurkjes – te verbannen. (het beroep op culturele eigenheid wordt onder meer hier gedaan) Bij het WK in een Europees land zou men een dergelijke herriebak vast minder terughoudend bejegenen.

11 juni   Mourir un peu…

Afscheid nemen staat in het teken van terugblikken en medeleven. Interessant is hoe het internet daartoe in staat stelt. Zo kan men via cyberspace onze vertrekkende m-p danken.
Bij mijn afscheid als wethouder van Groningen ontving ik uit handen van raadsnestor (hij is dat nog immer – old soldiers never die…) Jan Evenhuis (VVD), het destijds net verschenen Liber Amicorum voor Henk Vonhoff. “Als dank” schrijft hij “voor alles wat je als wethouder van Groningen voor de gemeente en de mensen in Groningen hebt gedaan en betekend. En dat was veel. Van 1986 tot 1996.”
Uit dat boek heb ik op dit weblog wel geciteerd. Namelijk ten tijde van het uittreden van Wilders respectievelijk Verdonk uit de VVD. Nu die partij de grootste van Nederland geworden is, past mij dat nogmaals, tezamen met een oprechte felicitatie –bij leven– aan Vonhoff respectievelijk Jan Evenhuis.

Uit de bijdrage van mr. F. Korthals Altes (pag. 92): “Tijdens een van onze bijeenkomsten op het Amsterdamse VVD-secretariaat ontvouwde Henk zijn vaste vertrouwen in de toekomst van de liberale politiek. Wij zouden het meemaken dat de VVD de grootste partij zou worden en ook de Partij van de Arbeid voorbij zou streven. De VVD zou dan wel een hecht georganiseerde en eensgezinde partij moeten zijn. Ik geloofde daar toen geen woord van. Na de laatste statenverkiezingen vormt de VVD de grootste fractie in de Eerste Kamer.”
Waarvan acte.

10 juni   The day after the night before

Iemand die op zijn rug ligt geef je geen trap meer.. In de kolommen op dit blog schreef ik de afgelopen jaren meerdere malen mijn mening over Jan Peter Balkenende als m-p. Daar blijft het bij. Echter, hij heeft het glas wel heel erg leeg gedronken….
Een tijdens de campagne – merkwaardigerwijs – niet gestelde vraag, ligt nu onvermijdbaar voor: wat heeft het weglopen uit het kabinet de PvdA opgeleverd???
Immers, het gejuich en -zelfs- bloemen voor Wouter Bos van gisteravond kunnen niet verhelen dat onder de veelbelovende nieuwe lijsttrekker de partij op een historisch dieptepunt is beland, en een stembus-monster is gebaard.

9 juni   Kiezers lijken op kikkers...

We vliegen alle kanten uit. Toch kan Mark Rutte voor 1 juli een kabinet smeden... zegt 'ie. Dat is gewaagd nu na de gemeenteraadsverkeizingen bleek hoezeer de versplintering over de hele linie tot moeizame coalitievorming leidde. Daar bleek voor het eerst menig informateur nodig. Mij lijkt de kans groter dat de verkiezingen over een half jaar over moeten, omdat geen werkbare meerderheid te vormen is.... Tenminste, als er nog iets van de verkiezingsbeloften overeind blijft natuurlijk Maar zou blijken dat ook op dat punt de gekozenen als kikkers van standpunt naar standpunt jumpen, dan hebben wij kiezers dat eenvoudig over onszelf afgeroepen. Nietwaar?!

7 juni   Berlijn is nog ver.....

maar vrijdag op zaterdag meegedaan aan een 24-uurs estafetteloop van de Duitse zusterstad Steinhagen naar Woerden. Een kleine 300 km met een opbrengst van 15.500€ voor het Inloophuis Leven met kanker.

6 juni   De stad waar het Groene Hart klopt (2)

bood me een royaal afscheid. De huisfotograaf van de fractie Progressief Woerden zag het aldus.

2 juni   De stad waar het Groene Hart klopt (1)

heeft soms het vee zelfs op straat.... 

31 mei    Naarmate men ouder wordt...

dringt het overlijden van vrienden zich vaker op....

30 mei   air battle

De hardloopronde bracht het zicht op een luchtgevecht boven Het Vriezenveen. De JSF onder de roofvogels wentelde en keerde tussen twee verwoed aanvallende black crows.

28 mei  premiersverkiezingen  (3)

Aan een premierskandidaat behoren leiderschapseisen te worden gesteld. Die worden in een Idols-contest niet getest. Dat Cohen het daar niet goed doet, miskent 's mans leiderschapskwaliteiten. Zo lopen we het risico dat we 'clowns' gaan voordragen. Types die het goed doen in gesponsorde nep-showtjes.

Op deze wijze halen we kenmerken van het Angelsaksische systeem ('the winner takes all') binnen. Dat is meer spectaculair dan effectief. Want bij de argeloze kiezer wordt de teleurstelling opgebouwd: na alle verbale geweld moeten na de verkiezingen immers gewoon weer compromissen gesloten worden om te kunnen regeren. 'Premiersdebatten' miskennen dat Nederland een vol land is met veel minderheden. Die hebben het altijd met elkaar kunnen rooien door te 'polderen'. Stroperig maar dusdanig effectief, dat onze welvaart mensen uit de hele wereld aantrekt.

27 mei  premiersverkiezingen  (2)

De geschiedenis is bekend. Reeds Van Agt’s opvolger prijkte op de CDA-verkiezingsaffiches: “Laat Lubbers zijn karwei afmaken”. Momenteel maken we de vervolmaking van dat proces mee. Zo’n ‘premiersdebat’ met vier lijsttrekkers op de commerciële tv suggereert meer dan het ooit kan waarmaken. Het introduceert een politieke ‘Idols-contest’ waarbij het niet gaat om de inhoud van hun boodschap, maar de getruuktheid waarmee ze elkaar en de interviewer aftroeven. Daartoe aangemoedigd door een vak met aanhangers die elke uitspraak luid bejubelen, slechts omdat die van ‘hun’ man komt.
Gisteren ook weer. De setting is surrogaat-glamour. (rode loper; licht- en geluidseffecten) Elke vraag die de één aan de ander stelt, wordt na één zin omgedraaid in een wedervraag. “Nee meneer Balkenende de hypotheekrenteaftrek is bij mij in goede handen. Maar nu over uw betrouwbaarheid…… bla, bla, bla”.

26 mei   Premierverkiezingen (1)

In de campagne van 1977 was het de PvdA die als eerste de persoon van de politicus belangrijker maakte dan de inhoud van de politieke overtuiging. “Kies de minister-president” was de slogan op een portret van Joop den Uyl. In reactie benadrukte lijsttrekker Van Agt dat het CDA zoiets nooit zou doen. Net als de andere partijen droeg het CDA-affiche slechts tekst tegen de groene achtergrondkleur. Heel passend in het Nederlandse politieke bestel. Wij kiezen immers niet de minister-president. Wij stemmen op partijen die na de verkiezingen onderhandelen over een coalitieaccoord. Onderdeel daarvan is de bepaling wie dat kabinet gaat leiden; doorgaans de lijsttrekker van de grootste partij.

23 mei   Guttersnipe

Van de merel is bekend dat het 100 jaar geleden nog een schuwe bosvogel was. Sinds decennia rukt Haematopus ostralegus vanuit het wad de stad binnen. 20 jaar geleden nestelde er een paartje op het grinddak van de Groninger brandweerkazerne. Bij ons in de wijk zitten ze niet alleen meer rondom de grasvelden van de vijvers. Vanochtend fietste ik langs twee exemplaren, waarvan er één in de goot zat te porren. Het dier keek op noch om van mijn passage.

21 mei   Ach,  Driek van Wissen R.I.P.

18 mei   Eindexamen

doen is voor de jongste zoon een kwestie van op de kleintjes letten. Een tiende kan het verschil maken tussen gladiolen of een verlengd verblijf. De voorbereiding zou als 'laks' getypeerd kunnen worden, momenteel is het meer LAKS.

Klachten indienen is onderdeel van het strijdplan; het zou per slot van rekening kunnen leiden tot het intrekken van een examenvraag.... waarna die tiende punt in de plus daagt... Hij zal het nodig hebben na Wiskunde vandaag. Maar wat moet zo'n kind ook met genen van een vader die een adres niet zoekt door in plaats van het huisnummer, het beeld van de gevel te onthouden....

17 mei   Yo,

Woerden heeft een nieuw college. Also dass war einmal...

15 mei  Ruben (2)

Gebed voor een weeskind:

Dat hij met rust gelaten mag worden. Opdat zijn familie hem mag ontvangen naar de betekenis van zijn Hebreeuwse naam: 'Zie, een zoon'.

14 mei   Ruben (1)

Er zijn tijden waarop ik een van verontwaardiging vlammend logje geschreven zou hebben over de voortgaande devaluatie (= waarden-vernindering) binnen de doorsnee-Nederlandse pers. Ik schrik er nog het meest van dat ik zelfs die neiging niet meer voel opkomen nu voor het NOS-journaal wordt voorgelezen uit de restanten van het dagboek van een omgekomen kind. Nog voor familieleden zijn geïnformeerd....

Achteloosheid is de norm. Voor zover excuses zijn gemaakt zijn die niet meer dan een door commerciële motieven ingegeven schrikreactie.

13 mei   Zo'n dag

waarvan men zich weet te herinneren waar men was in het jaar 2000.

8 mei   Goedbeschouwd

zou Carduelis carduelis ook in de tropen voor kunnen komen. Zo mooi gekleurd zijn ze. Langs hetzelfde weiland waarover ik op 28 maart schreef vloog een troepje langs. Ik heb m'n hardlooproute een eindje omgelegd om ze beter te kunnen bekijken.

Op mijn beurt werd ik daar vanaf een kleine 300 meter waargenomen door Capreolus capreolus. Dat de soort het woord capriolen lijkt te hebben voortgebracht ziet u hier.

7 mei    Voortaan zullen wij de kampioenen zijn

Maandagochtend via Enschede ‘mien stad’ naar het westen. Vanaf Holten probeer ik langs het spoor vreugde-uitingen te ontwaren. Op meerdere plekken zijn die er, zij het dat Holten, Rijssen en Wierden bij nadere beschouwing Canadese en bevrijdingsvlaggen blijken te voeren. Ook heel goed natuurlijk.

Het stadion is het eerste wat men vanuit de trein van Enschede ziet. Al veel bedrijvigheid daar; de eerste groep fans geclusterd voor een toegangspoort…. Op het station dezelfde levendige sfeer. Opgeroepen door met Twente-parafernalia uitgeruste mensen van alle leeftijden. Een opa -Twentemuts op- wacht kleinkinderen op en kondigt aan dat ze eerst naar het stadhuis zullen. Is ook mijn doel. Door zwerfafval-van-de-vorige dag waadt de stroom over de Markt naar de beschutte hoek die het pleintje voor het stadhuis feitelijk is. Daar waar mijn ouders en al hun broers en zussen getrouwd zijn… De spelers zijn binnen, zoveel lijkt duidelijk en iedereen aanwezig gaat er vanuit dat zij zich zullen vertonen. Het uur leunen tegen de vroegere winkelpui van Halford’s, biedt de gelegenheid om de meute gade te slaan en mee te luisteren. “Dit pikken ze ons nooit meer af” is de teneur. Een enkeling probeert gek te doen en een yell in te zetten, maar het slaat niet aan. Iedereen blijft geduldig staan wachten… Heerlijk herkenbaar. Alsof men het nog niet echt kan geloven. Een enkele keer klinkt het vertrouwde “Twente hier op ‘an”.
Als de selectie onze kant uiteindelijk uitkomt worden ze eerst volledig aan het zicht onttrokken door de walmende rook van een stuk of tien fakkels. Een fantastische anti-climax. Minutenlang heeft iedereen aldus de gelegenheid om tot het besef te komen dat we hier met z’n allen toch wel enigszins te kijk staan; de echte huldiging is later op de middag.
Als de rook om de hoofden is verdwenen komt het gejoel op gang. Ik hoor vertrouwde en nieuwe deunen. Er wordt vanaf het balkon niet gesproken en dus vallen er al gauw stiltes. ‘Ik kiek oe an, ie kiekt mie ok an’. Dat werk. Als de eerste spelers het stadhuis inlopen loopt de meute aan de randen alweer door.
Het moet tenslotte niet gekker worden.
Bij het uiteengaan tikt iemand me op de rug. Ha, mijn neef Ben, binnenstadsbewoner en zijn dochter. Ik had gehoopt hem te treffen. We delen vrolijk onze gevoelens en begrijpen elkaar zonder al te veel te hoeven zeggen.

Dit pakken ze ons nooit meer af.

2 mei   07.15u    Het is maar een spelletje?!

Het verhaal over het eindigende voetbalseizoen is voor FC Twente memorabel. Het is nog niet af, maar ik heb het al wel besteld. Hoe de bal ook rolt, dit weblog blijft een dag of vier sprakeloos.....

30 april   Op de rommelmarkt

in de wijk gestaan. Een enkele uitzondering daargelaten frequenteer ik die sinds een jaar of 10. De gang door de levensseizoenen dringt zich er op.

Ik arriveer in m'n eentje; mijn handelswaar: boeken. Om half acht schuif ik aan naast een opa, gezeten in het midden van een groot zeil, op de hoeken bezet met overtollige laarzen en rolschaatsen: als vooruitgeschoven wachter voor zijn dochter en haar kinderen. Als die langer wegblijven dan anders, verzekert hij me dat dit de laatste keer is.

Na mij arriveren twee jonge moeders met hun kroost. De wind heeft vrij spel en het is koud. Kinderkleren en een berg knuffels verwaaien voortdurend. Als de vijf-jarigen dra over de markt uitzwermen klaagt een moeder luid dat ze zich door haar kind heeft laten overhalen en dit nòòit weer zal doen...

Allen weerstaan uiteindelijk aanvechting en elementen. Stilzwijgend beseffen wij, dat we er volgend jaar weer staan. Ouder, wijzer en met hernieuwde tegenzin..

29 april    Berlijn is nog ver

maar de organisatie laat via haar ‘news-letter’ weten dat ‘The marathon is sold out – it’s important to get training!’. Is dat laatste correct Engels? Als buitenlandse deelnemer ontvang ik de berichten standaard in die taal, terwijl ik het Duitse aanmeldformulier heb benut.

In deze kolommen heb ik me wel bekommerd uitgelaten over het in onze taal oprukkende Engels. Voor wie dat (te) ongemerkt passeert kan dat fenomeen ‘es gadeslaan in het Duits. Zo laat de Duitse versie van de website weten dat er “Nur noch Charity-Plätze frei” zijn, wat op de Engelse versie te lezen is als “Only a few charity-entries left.”… Als tabbladen biedt de Duitse versie de keuze uit achtereenvolgens: ‘Home’, ‘News’, Events’, ‘Training’, ‘Skating’, ‘Shop’, ‘Volunteers’
En dat kan toch echt anders.

28 april   Het aardige van mijn werk is

dat ik nog 'es ergens kom. Vandaag in Nederlands' buitengewesten, op de weg tussen Wedde en Vriescheloo vraag ik vanuit de auto een in z'n tuin klussende man de weg naar het gemeentehuis. Het accent verraadt de randstedeling. Als m'n vraag beantwoord is, informeer ik op geluk of "het voor Rotterdammers goed wonen is hier." Het antwoord maakt de man tot de meest onafhankelijke ambassadeur die Oost Groningen zich kan wensen: "Wij komen uit Scheveningen. Maar het is hier fantastisch." Elk woord krijgt nadruk. "Wij gaan hier nooit meer weg." Tijdens de lofzang komt de vrouw des huizes meeluisteren. Haar gezicht spreekt na wat haar echtgenoot zegt.

Mooi.

27 april    Vandaag bereikt Louis van Gaal

met Bayern München de finale van de Champions League. Afgelopen zaterdag publiceerde Trouw een interview dat de trainer eerder gaf aan de Süddeutsche Zeitung. Heb het de jongste zoon als verplichte kost voorgeschoteld vanwege het accent dat Van Gaal op ‘waarden’ legt. De eredivisie doet zijn naam geen eer aan, stellen de interviewers als ze de spreekkoren van onze tribunes vergelijken met die bij hen zelf. Het is ‘kanker…’ versus ‘scheids we weten dat je jarretels draagt’.

24 april   Berlijn is nog ver...

maar het verlengde bedrijf in Woerden lokte deelname uit aan de 10 km tijdens de Weteringloop in het fraaie Kamerik. Oef.. warm.. 47.26   Voor een enkeling zelfs te warm...

Op de terugweg mensen met verlengde puntoren op de stations Woerden en Vleuten.. De krant bracht verheldering: bezoekers van de internationale elfen-fair te Haarzuilens.....

22 april   nog niet ge'delete'

Vandaag was het officiële afscheid gepland van de leden van het college van B&W in Woerden. 5 man/vrouw sterk zouden we aftreden omdat de oppositiepartijen die de verkiezingen wonnen, de bordjes wilden verhangen. Aangezien er na vijf weken onderhandelen een concept-coalitieakkoord lag, leek aan het afscheid niets meer in de weg te staan. De 800 uitnodigingen lagen twee weken geleden dan ook klaar voor verzending. Ze zijn echter niet verstuurd… De aanstaande coalitiegenoten kregen bonje. Over de ‘poppetjes’ zoals dat werd genoemd.
Ik ‘interim’ nu nog enige tijd door, in afwachting van de uitkomsten van een alsnog aangezochte informateur. .

17 april   Zomer!?

Vandaag gespot tijdens een wandeling achter Glimmen: delichon urbica

16 april   Het spel en de knikkers  (3)

Eigen spelregels bedenken moet eerder worden gezien als bron van creativiteit. Een mooi voorbeeld is hoe bij ons thuis 35 jaar geleden een variatie werd toegepast op het spel Mastermind. De regel dat een zwart pinnetje een goede kleur èn de goede plek aanduidt en een wit pinnetje dat slechts de kleur correct is, lieten wij op enig moment los: of wit stond voor het één en zwart voor het ander, moest de speler eveneens zien te achterhalen. Mijn broer en ik waren dermate enthousiast over deze noviteit, dat we in een brief de fabrikant op de hoogte stelden. Die reageerde geheel contrair aan het benepen gedoe van Scrabble. In een dankbrief prees men Mastermind als een spel dat “miljoenen over de hele wereld boeit en op talloze manieren gespeeld wordt” Daarvan vergezeld ging een Mastermind-spel met lichteffecten op batterijen.
Over klantenbinding gesproken.

13 april   Ook na AZ blijft de echte fan er in geloven....

12 april   Het spel en de knikkers  (2)

Het bedenken en toepassen van ‘thuisbedachte’-regels is nou net één van de aardige aspecten van gezelschapsspelen. Geredetwist over de vraag of eigennamen wel of niet toelaatbaar zijn, behoort goed beschouwd tot een met het eigenlijke scrabble-spel verweven aspect. Klassiek is ook de eeuwige Monopoly-discussie of met het kopen van hotels moet worden gewacht tot alle in eigendom verworven straten van huizen zijn voorzien of niet. En bij sjoelen: mag er nou wel of niet met een vinger langs de gaten gestreken worden om te beoordelen of half-uitstekende schijven wel of niet ‘zitten’??

10 april    Zonder aanzien des persoons….

Onwillekeurig denkt men bij het neerstorten van een vliegtuig terug aan eigen vluchten met de betreffende maatschappij. In geval van een Tupolev komt bij mij de herinnering aan de handvol vluchten met Aeroflot boven. Van en naar exotische oorden als Murmansk (zusterstad van Groningen), Leningrad of Moskou. Ten tijde van de Sovjet Unie bood men er een zitplaats naar keuze. Businessclass stond model voor kapitalisme en aan klassenverschillen deed men niet.
Dat is nu anders. Zij het dat na een onvrijwillige landing het eindsaldo een ieder weer op dezelfde ‘hoogte’ brengt….

9 april    Het spel en de knikkers (1)

De plotselinge media-onrust over de spelregels van het aloude ‘scrabble’ is exemplarisch. Zowel voor de wijze waarop in dit land ‘nieuws’ oftewel hype gekweekt wordt. (Ik bedoel maar, speelt u (nog) wel ‘es scrabble?) Als voor de krampachtige wijze waarop gepoogd kan worden om iets dat ‘uit’ is, nieuw leven in te blazen.
Alsof het officieel toelaten van ‘eigennamen’, om reden dat dat door velen blijkbaar vaak gedaan wordt, het spel zelf populairder maakt. Het effect is eerder negatief: nieuwe spelers lopen niet alsnog warm door deze kunstgreep, en de afnemende schare toegewijde spelers komt in opstand want voelt zich afgedankt.
Lijkt mij een les voor authentieke politieke partijen. Door achter populisten aan te lopen behagen zij wellicht op korte termijn de zwevende kiezer, maar dreigt hun harde kern van ‘klevende kiezers’ te vervreemden. Bovendien blijft het origineel – de populistische partij – voor de zwevende kiezer uiteindelijk geloofwaardiger, en dus aantrekkelijker.

7 april   Wie zijn neus schendt…

Sinds maandag loop ik met een geschaafde neus. In mijn geval kan niemand daar omheen… Reacties blijven dan ook niet uit. ‘Gevallen?” is de meest voor de hand liggende suggestie. ‘Een klap?’ hoor ik niemand veronderstellen. Dat had wel gekund. Onlangs liep ik in de donkere straat achter het Utrechtse stadhuis tegen de zoveelste bedelaar op. M’n poging om ook deze met een licht hoofdschudden voorbij te lopen – we hebben in Nederland immers uitkeringen – zag ik stranden. De vraag om een sigaret ging al snel over in de vraag om geld en een hinderlijke houding. M’n tweede melding op de met alcohol doordesemde asem dat ik niet rook en dus geen sigaretten kon bieden, werd beantwoord met twee handen tegen m’n borst en een agressievere toon. Met stemverheffing liet ik weten dat ‘ie van me af moest blijven, zonder ook maar de indruk te willen wekken terug te zullen duwen. (Behalve dat ik geweld afwijs, ontvang ik als ik het ziekenhuis in geslagen wordt ook geen uitkering voor de gederfde inkomsten: mijn toch al kostbare arbeidsongeschiktheids- verzekering keert pas na drie maanden uit.. Zzp’ers zijn gemakkelijke prooien voor straatrovers)
Onder de enige andere nabije personen, man met vriendin, bleek zich een aardig medemens te bevinden. Hij schreeuwde “Hé!” en leidde daarmee de aandacht van de ‘ruziezoeker’ af. Die stapte opzij, grinnikte wat maar bleef loeren op een reactie die aanleiding zou kunnen zijn voor een gevecht. Ik schreeuwde nogmaals dat ‘ie normaal moest doen en wenste hem verder een goede avond. (De inhoud van die woorden kwam overigens niet overeen met de gehanteerde toon.)
In gedachten sla ik zo iemand graag en herhaaldelijk in elkaar. Niet goed te praten natuurlijk. Maar daar blijft het bij. Ook de neiging om opeens achter Fred Teeven aan te lopen onderdruk ik vrij eenvoudig. Op 1,5 jaar drie keer in de week door de donkere Utrechtse binnenstad lopen, vind ik één poging tot geweld statistisch aanvaardbaar. Het blijft één keer teveel en als het wel tot geweld zou komen sta ik minder voor m’n opvattingen in.
Enfin. Die schaafwond heeft overigens een onvermoede oorzaak, want is het gevolg van 25 kilometer hard lopen in de wind met ongemerkte zonnestraling op de bezwete huid. Ik wist niet dat dat kon.

2 april  Naarmate men ouder wordt…

ontstaat verwondering over de gang die bekenden in dit ondermaanse blijken te maken. Zo brengt het alumniblad van Universiteit Groningen (alleen al het toegezonden krijgen van zo’n blad veronderstelt de vordering der jaren…) een bericht over een oud-leerling van echtgenote.( In de 80’er jaren van de vorige eeuw (..) bracht zij een generatie basisschoolleerlingen te Zuidhorn de elementaire aspecten van taal en rekenen bij). Blijkt er één bewoner van de Salomonseilanden te zijn geworden...
Ver oord waar een mede-brugklasser van mij zonder twijfel reeds voet aan wal zette: Bert Jansen uit Boekelo dook me op via de zoekmachine en belandde deze week vanuit het niets in m’n electronische postbus. Of ik wil opdraven in tv-programma de Reünie dat rond hem mogelijk wordt opgenomen….

1 april 2010   
Vaste lezers van dit blog herinneren zich de trouwe ’n Boeskoollezeres. (Oldenzaalse origine) Ai, ai die stuurde me een berichtje waaruit bleek dat ze dit blog ontrouw geworden is…..
Gelukkig stuurde de poezenminnende lezeres (Almelose origine) me laatst nog wel een kattenbelletje… Had overigens veel weg van een kattekrab, want ze nam me mijn nijdige log over de PvdA nogal kwalijk.

Ach pas als reacties uitblijven is de blogger er geweest. Bovendien is er tegenwoordig de lezeres te Amstelveen. (Enschedese origine)